Η φιλία μεταξύ του Φέρμπερν (Fairbairn) και του Σάικς (Sykes) δεν κράτησε μέχρι το τέλος του πολέμου (χάλασε το 1942 στη Βρετανία). Αν και πρακτικά «συνταξιούχοι» και, οι δύο άνδρες ήταν σχετικά υγιείς και δραστήριοι. Επί χρόνια είχαν ζήσει την αδρεναλίνη ως Αστυνομικοί σε μια από τις πιο επικίνδυνες πόλεις του κόσμου. Αλλά, η συνταξιοδότηση εν καιρό πολέμου δεν τους ταίριαζε και οι δύο παρέμειναν «άνδρες της περιπέτειας» αναζητώντας ακόμη την ενεργή δράση.
Για παράδειγμα, υπάρχουν κάποιες αναφορές ότι ο Φέρμπερν (Fairbairn) προσπάθησε να ενταχθεί κρυφά σε μια επιδρομή κομάντο που επρόκειτο να λάβει μέρος σε ναζιστικά κατεχόμενα εδάφη. Αλλά, η ίδια ιστορία όπως την επαναλάμβανε ο Συνταγματάρχης Άπλγκεϊτ (Applegate), τελειώνει με τον Σάικς (Sykes) να αναφέρει (προδίδει τον Φέρμπερν (Fairbairn)) το θέμα σε ανωτέρους με αποτέλεσμα ο Φέρμπερν (Fairbairn) να απομακρυνθεί από το πλοίο πριν πραγματοποιηθεί η επιδρομή. Πράγμα που δικαίως θα ενοχλούσε αλλά εικάζεται όμως ότι μάλλον δόθηκε τέρμα στη φιλία τους για ένα σύνολο λόγων και όχι ένα και μοναδικό περιστατικό. (Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Fairbairn είχε συγκεκριμένο ρόλο ως εκπαιδευτής και όταν αποπειράθηκε να πάρει μέρος στην αποστολή ήταν ήδη κοντά 60 ετών!)