Ασφάλεια και Ελληνική πραγματικότητα

Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες του Έλληνα πολίτη είναι η ασφάλεια στο σπίτι του. Ο λόγος είναι ο αυξανόμενος αριθμός διαρρήξεων στην Ελληνική επικράτεια και η έλλειψη πόρων, άρα και αδυναμία της αστυνομίας να βρίσκεται παντού ώστε να διαλευκάνει γρήγορα τα εν λόγω εγκλήματα γλιτώνοντας άλλα θύματα. Ο φόβος της έλλειψης ασφάλειας δεν εστιάζεται μόνο στην απώλεια υλικών αγαθών αλλά και στον άμεσο κίνδυνο για την σωματική ασφάλεια των μελών της κατοικίας.

Στα αγγλικά η λέξη που περιγράφει την ασφάλεια είναι “security” (Σεκιούριτι). Η λέξη «ασφαλής» εισήλθε στην αγγλική γλώσσα τον 16ο αιώνα. Προέρχεται από τη λατινική “securus”, δηλαδή την ελευθερία από το άγχος: se (χωρίς) + cura (φροντίδα, άγχος). Σήμερα χρησιμοποιείται επίσης συχνά και να περιγράψει κανείς Εταιρεία φύλαξης και Επάγγελμα (Σεκιούριτι, Σεκιουριτάς).

Η συχνότερη αναφορά της λέξης συνδέεται κυρίως με χώρους και εγκαταστάσεις. Ο όρος “Home security” συνήθως αναφέρεται στα συστήματα ασφαλείας που χρησιμοποιούνται σε ένα ακίνητο, μια κατοικία  ή και καταστήματα και εταιρικά κτήρια (συνήθως περιλαμβάνουν πόρτες, κλειδαριές, συστήματα συναγερμού, φωτισμό, περίφραξη). Χρησιμοποιείται επίσης και για προσωπικές πρακτικές ασφαλείας (όπως η εξασφάλιση κλειδωμένων θυρών, η ενεργοποίηση συναγερμών, το σφράγισμα των παραθύρων κ.λπ.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται και τον εννοεί το Combatives Group.)

Οδηγός για μέγιστη ασφάλεια στο σπίτι

Η ασφάλεια στο σπίτι είναι τόσο το ΥΛΙΚΟ (μηχανήματα/μηχανισμοί) ασφαλείας που υπάρχει σε μια ιδιοκτησία, όσο και οι ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ασφαλείας.

Το Υλικό Ασφαλείας περιλαμβάνει θωρακισμένες πόρτες, εσωτερικές καγκελόπορτες ασφαλείας, κλειδαριές ασφαλείας, συστήματα συναγερμού, φωτισμό, ανιχνευτές κίνησης, συστήματα κάμερας ασφαλείας κ.λπ. που είναι εγκατεστημένα σε μια ιδιοκτησία.

Αντιθέτως, η Προσωπική Ασφάλεια περιλαμβάνει ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ όπως η εξασφάλιση κλειδωμένων θυρών, η ενεργοποίηση συναγερμών, κλειστά παράθυρα, επιπλέον κλειδιά που ΔΕΝ είναι κρυμμένα έξω από το οίκημα, κλπ.

Το μεγαλύτερο μέρος των διαρρήξεων στην Ελλάδα πραγματοποιείται όταν οι κάτοικοι λείπουν από τα σπίτια τους. Όμως, τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί βίαιες διαρρήξεις ενώ οι κάτοικοι βρίσκονται εντός οικίας και μάλιστα, σε μερικές περιπτώσεις με ξυλοδαρμούς, βασανισμό, βιασμό ακόμη και θανάτωση και των κατοίκων.

Μια τυπική ΜΗ ΒΙΑΙΗ διάρρηξη διαρκεί περίπου 8 έως 12 λεπτά και σε κάποιες περιπτώσεις περισσότερο εάν οι διαρρήκτες γνωρίζουν ότι έχουν άπλετο χρόνο (π.χ. σε εξοχικές κατοικίες ή περιπτώσεις όπου λείπουν οι κάτοικοι).

Κατά μέσο όρο, ένας διαρρήκτης μπορεί να διαρρήξει ένα σπίτι μέσα σε 60 δευτερόλεπτα.

Συνήθεις τακτική είναι να αδειάζουν τα πάντα στο πάτωμα επιλέγοντας όσα τους ενδιαφέρουν. Οι περισσότερες κλοπές στοχεύουν πρώτα τα μετρητά, ακολουθούμενα από κοσμήματα, ηλεκτρονικά και όσο περίεργο και να φαίνεται φάρμακα (πωλούνται σε εξαρτώμενους από ναρκωτικά).

Οι απλούστερες μέθοδοι ασφαλείας περιλαμβάνουν:

• να μην κρύβονται επιπλέον κλειδιά έξω
• να μην απενεργοποιούνται όλα τα φώτα τη νύχτα
• να εφαρμόζονται μικρές αυτοκόλλητες ετικέτες μάρκες κλειστών κυκλωμάτων τηλεοράσεων και εταιριών σεκιούριτι στις πόρτες και,
• να διατηρούνται καλές σχέσεις με τους γείτονες.

Πότε συμβαίνουν οι διαρρήξεις σε οικίες;

Οι διαρρήξεις είναι πιο πιθανό να πραγματοποιηθούν μεταξύ 6 π.μ. και 6 μ.μ. (σπανιότερα αλλά εφικτό μεταξύ 6 μ.μ. και 9 μ.μ.), ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εκτός του σπιτιού τους. Σε κάποιες σαφώς λιγότερες αλλά πολύ δημοσιοποιημένες περιπτώσεις, διαρρήξεις έχουν συμβεί όταν οι κάτοικοι είναι εντός της οικίας (σε κάποιες περιπτώσεις όπως προαναφέρθηκε, με ξυλοδαρμούς, βασανισμό, βιασμό και πολύ σπανιότερα την θανάτωση των κατοίκων).

Πώς ενεργούν οι διαρρήκτες;

Ελάχιστα σπίτια στην Ελλάδα είναι εξοπλισμένα με συστήματα οικιακής ασφάλειας και, ακολουθεί ότι πολλοί διαρρήκτες προσελκύονται από σπίτια που ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ σύστημα. Το 95% των διαρρήξεων απαιτεί το σπάσιμο ενός παραθύρου, της κλειδαριάς, σε κάποιες περιπτώσεις την διάρρηξη της κλειδαριάς ή ακόμη την αφαίρεση της πόρτας με λοστό. Μερικά άλλα κοινά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για διάρρηξη είναι πένσες, κατσαβίδια και σφυριά. Αυτό το καθιστά δύσκολο να συνδεθούν με το συγκεκριμένο είδος εγκλήματος διότι αποτελούν κοινά οικιακά εργαλεία που ο καθένας θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι χρειάζεται για μια δουλειά.

Ποιοί κάνουν διαρρήξεις;

Οι διαρρήκτες είναι συνήθως αρσενικά ηλικίας κάτω των 25 ετών χωρίς αυτό να θέτει κάποιο όριο. Το 10-15% των διαρρηκτών σχεδιάζει και προγραμματίζει την διάρρηξη τους εκ των προτέρων, ενώ περίπου το 40% δρουν βάση παρορμητικής απόφασης (ευκαιριακά). Επίσης, πολλοί διαρρήκτες θεωρούν ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ την ΕΓΓΥΤΗΤΑ στην πολυσύχναστη ανθρώπινη κυκλοφορία και γενικότερα την σχετικά υψηλή κυκλοφορία οχημάτων. Περίπου το 80% των διαρρηκτών ψάχνουν για ένδειξη ενός συστήματος συναγερμού και περίπου το 60% αυτών απορρίπτουν την διάρρηξη αν βλέπουν εγκαταστάσεις συστημάτων συναγερμού.

Ο επαγγελματίας διαρρήκτης ενδιαφέρεται μόνο για λεία και πολύ σπάνια θα ρισκάρει συνάντηση με τους ένοικους.

Οι πραγματικοί επαγγελματίες (μπουκαδόροι) του είδους ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ και ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΟΥΝ την διάρρηξη, έχοντας ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΤΕΝΑ τους στόχους τους. Συνεργάζονται σε μικρές ομάδες ώστε να ερευνήσει ο καθένας συγκεκριμένες περιοχές της οικίας ταυτόχρονα και γρήγορα μειώνοντας τον χρόνο του ρίσκου τους.

Έξω υπάρχουν τσιλιαδόροι σε σημεία με ΜΕΓΑΛΟ ΟΠΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ να τους ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΟΥΝ με σήμα ότι έρχεται κάποιος και κινδυνεύουν.

Άλλες πιο «σκληροπυρηνικές» ομάδες διαρρηγνύουν σπίτια με τους ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΕΝΤΟΣ αν ΥΠΟΨΙΑΖΟΝΤΑΙ ή ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι υπάρχει ΠΛΟΥΣΙΑ ΛΕΙΑ.

Είναι ικανοί για όλα…

Όσον αφορά την ασφάλεια γενικότερα, σημαντικό είναι να ακλουθηθούν συμβουλές που δίνονται αλλού στην ιστοσελίδα μας. Αυτό ΣΙΓΟΥΡΑ για την Προσωπική Ασφάλεια των μελών του σπιτιού.

Η κοινότητά μας πραγματοποιεί ενημερωτικές ομιλίες για τέτοιες περιπτώσεις. Ελάτε σε ΕΠΑΦΗ μαζί μας.

Εσφαλμένες αντιλήψεις για την ασφαλεία στο σπίτι

Δεδομένου ότι είναι αδύνατον να γνωρίζουμε με ακρίβεια το βαθμό στον οποίο είναι κάτι «ασφαλές» (ένα ποσοστό ευπάθειας είναι αναπόφευκτο), οι ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ για την ασφάλεια ποικίλλουν συχνά.

Για παράδειγμα, ο φόβος του θανάτου από σεισμό είναι σχετικά κοινός στην Ελλάδα, αλλά στατιστικά, το κάπνισμα σκοτώνει πολύ περισσότερους ανθρώπους. Στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ υπάρχουν πολύ λιγότεροι θάνατοι από τρομοκρατικές ενέργειες που τόσο φοβούνται, από ό, τι υπάρχουν γυναίκες που σκοτώνονται από τους συντρόφους τους εντός της οικίας τους.

Τραγικό!

Ένα άλλο πρόβλημα αντίληψης είναι η κοινή πεποίθηση ότι η παρουσία ενός συστήματος ασφαλείας ή ενός μεγάλου σκύλου συνεπάγεται ασφάλεια. Με το σωστό κίνητρο, την αποφασιστικότητα, την καλή σχεδίαση και την προετοιμασία, και τα δύο, όπως και πολλά άλλα, παρακάμπτονται.

Το λεγόμενο «θέατρο» ασφαλείας είναι ένας κρίσιμος όρος για μέτρα που αλλάζουν τις αντιλήψεις ασφαλείας ενός περίεργου με κακό σκοπό, χωρίς να επηρεάζουν αναγκαστικά την ίδια την ασφάλεια. Για παράδειγμα, τα εμφανές δείγματα συστημάτων προστασίας (κουτιά με φώτα, κάμερες κλπ.), αυτοκόλλητα και πινακίδες κάποιας εταιρείας σεκιούριτι, όπως κάνει το κάθε σπίτι που διαφημίζει το σύστημα συναγερμού που διαθέτει. Όλα αυτά μπορεί να αποτρέψουν έναν εν δυνάμει διαρρήκτη, ανεξάρτητα από το εάν το σύστημα λειτουργεί σωστά ή όχι. Ομοίως, η αυξημένη παρουσία προσωπικού σεκιούριτι ή και περιπολίας της αστυνομίας στη περιοχή μειώνει τον κίνδυνο σημαντικά.

Στην πραγματικότητα, αν για κάποιον λόγο σας ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, ακόμη και αν έχετε συναγερμούς, σκυλιά, πόρτες ασφαλείας και ότι άλλο, αποφασισμένοι διαρρήκτες θα «ζυγίσουν» τις προκλήσεις και θα δράσουν ανάλογα.

Βασικός κανόνας είναι να τους δυσκολέψετε όσο γίνεται περισσότερο ώστε να επιλέξουν ευκολότερο στόχο. Αυτό μπορεί να χρειαστεί σεβαστή δαπάνη.

Όμως, αναρωτηθείτε πόσο αξίζει η ασφάλειά σας και της οικογένειας σας;

Η κοινότητά μας πραγματοποιεί ενημερωτικές ομιλίες για τέτοιες περιπτώσεις. Ελάτε σε ΕΠΑΦΗ μαζί μας.