Αρκετά χρόνια στριφογύριζε στο μυαλό μου (είμαι τώρα 48) η σκέψη να ασχοληθώ με κάποια από τις Πολεμικές Τέχνες, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία… και αυτό, γιατί ο επαγγελματικός χρόνος κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.
Παρόλο αυτά, το μικρόβιο είχε τοποθετηθεί στο «σκληρό δίσκο» και έκανε τη δουλειά του. Τα τελευταία χρόνια και, συγκεκριμένα την τελευταία δεκαετία, όπου τα πράγματα στη χώρα μας άλλαζαν και εξακολουθούν να αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς, η γνώση ενός Συστήματος Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας έγινε αναγκαία περισσότερο από ποτέ.
Το αίσθημα φόβου που ένιωσα ένα βράδυ στο κέντρο της Αθήνας οδηγώντας την μηχανή μου σήμανε συναγερμό. Το ερώτημα που γεννήθηκε ήταν:
«Ποιο σύστημα πολεμικής τέχνης είναι το καλύτερο για εμένα μιας και δεν έχω ασχοληθεί στο παρελθόν με κάτι αντίστοιχο;»
Μια ανάρτηση στη σελίδα του Combatives στο Facebook ήταν αρκετή να αποφασίσω πως ΑΥΤΟ θέλω να κάνω και κάπως έτσι ξεκίνησα…
Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα να είναι έτσι.
Πίστευα ότι θα ήταν ένα είδος αγώνα που μαθαίνεις να χτυπάς και να χτυπιέσαι, να αποκτάς αυτοπεποίθηση, να βγαίνεις έξω και να νομίζεις ότι έχεις πιάσει τον παπά από τα… γένια, νιώθοντας ο αυτοκράτορας του δρόμου. Και, το βράδυ, να γυρνάς σπίτι σου χωρίς συναίσθηση σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Το Combatives, όπως μου αποκαλύπτεται κάθε φορά, έτσι όπως το νιώθω, το αισθάνομαι και το ανακαλύπτω στους τέσσερις μήνες ενασχόλησης μου, είναι ένα «διαφορετικό» μονοπάτι ζωής, ένα «διαφορετικό» πνευματικό μονοπάτι. Ασυνήθιστα «διαφορετικό» από τη πεπατημένη των γνωστών Πολεμικών Τεχνών. Με «άλλες» αρχές, με «άλλες» αξίες, με «άλλο» σεβασμό προς τον συνάνθρωπο και την ανθρώπινη ζωή, την τόσο πολύτιμη.
Ένα σύστημα που σου μαθαίνει το πως να επιβιώνεις, χωρίς να σου λέει ψέματα, χωρίς να σε παραμυθιάζει, εκπαιδεύοντάς σε ρεαλιστικά…, ΑΠΛΑ – ΑΜΕΣΑ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ.
Ένα σύστημα που σου μαθαίνει πρωτόκολλα ασφάλειας, εμπλοκής, απεμπλοκής, νομοθεσίας, συνεπειών.
Ένα σύστημα όπου από την αρχή σου μαθαίνει, ότι η βία στους δρόμους είναι εν δυνάμει ποινικό αδίκημα και ότι υπεράνω ΟΛΩΝ είναι η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ.
Ένα σύστημα που σου μαθαίνει να σέβεσαι το δικαίωμα στην υγεία και τη ζωή του επιτιθέμενού σου, ναι αυτόν που ήρθε να σου κάνει κακό, σταματώντας να τον χτυπάς όταν είναι στο έδαφος ανίκανος ή απρόθυμος να συνεχίσει, γιατί είμαστε υπεύθυνοι πολίτες…
Ένα σύστημα που σου μαθαίνει πως η ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ προηγείται της ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ και υποχρέωση σου είναι να κάνεις τα αδύνατα δυνατά στο να μην εμπλακείς, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια πριν επιβάλεις την αυτοάμυνα σου με τρόπο αποφασιστικό – αδίστακτο – αδυσώπητο.
Ένα σύστημα που σου μαθαίνει πως να ελέγχεις τις αμφιβολίες, τις ανασφάλειες και τον φόβο σου, μην κάνοντας έκπτωση στις προπονήσεις, αυτοματοποιώντας τις κινήσεις μέσα από την ανελέητη πίεση σκληρής και ρεαλιστικής εκπαίδευσης.
Ένα σύστημα που σε εκπαιδεύει στη βία για να αντιμετωπίσεις τη βία με το ίδιο νόμισμα, με σκοπό να φθάσεις στο σπίτι σου ΑΣΦΑΛΗΣ με συναίσθηση γνωρίζοντας ΤΙ έγινε και ΓΙΑΤΙ, χωρίς τύψεις και ενοχές.
Ένα σύστημα που στηρίζεται σε λίγες τεχνικές έτσι ώστε να μην προβληματίζεσαι ποια τεχνική θα εφαρμόσεις διότι ο σκοπός των χτυπημάτων είναι να είναι αποτελεσματικά και όχι εντυπωσιακά.
Ένα σύστημα που σου μαθαίνει να χαλιναγωγείς τον εγωισμό σου, να μην σε παρασύρει σε εμπλοκή για λάθους λόγους, κάνοντας σε ευάλωτο, τρωτό, απερίσκεπτο.
Ένα σύστημα εκπαίδευσης ωμής βίας για τη βία, αλλά με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, για την ζωή την τόσο πολύτιμη.
Μια άλλη, τελείως διαφορετική, αληθινή και πρωτότυπη προσέγγιση…