Ένα από τα πράγματα που ανακάλυψα μέσα από την συμμετοχή μου σε αυτήν την κοινότητα, είναι πως τα μέλη που την απαρτίζουν έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον άνθρωπο. Πιο συγκεκριμένα, έχουν μελετήσει την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις που αυτός παρουσιάζει κατά την διάρκεια μιας σύγκρουσης, αλλά και τις ανάγκες που προκύπτουν σε μια τέτοια συνθήκη.
Έτσι, λοιπόν, όταν ένας άνθρωπος έρθει σε σύγκρουση με έναν άλλο, το επίπεδο της αδρεναλίνης του αρχίζει να αυξάνεται. Αυτή η μεταβολή μπορεί να έχει ως πρώτη συνέπεια την εμφάνιση μιας νευρικότητας. Εάν, ωστόσο, η αύξηση της αδρεναλίνης είναι μεγάλη, μπορεί επίσης να οδηγήσει και σε ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ, όπως την ΑΚΟΗ και το ΟΠΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ, αλλά και ΛΕΠΤΩΝ και ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ.
Σε αυτό το δύσκολο σημείο έρχονται να βοηθήσουν οι πρακτικές που εφαρμόζει το combatives.
Οι πρακτικές αυτές αφορούν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ οι οποίες είναι δοκιμασμένες ως προς την αποτελεσματικότητά τους και οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν από όλους. Μια βασική αρχή που διέπει αυτές τις πρακτικές είναι η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΠΛΟΤΗΤΑ με όσο το δυνατόν πιο ΦΥΣΙΚΕΣ και ΕΥΚΟΛΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ. Αυτό γιατί, σε μια συνθήκη μεγάλης έντασης, όπως σε αυτήν μιας σύγκρουσης, οποιαδήποτε ΣΥΝΘΕΤΗ ΣΚΕΨΗ ή ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ ΚΙΝΗΣΗ καταλήγει ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΗ και κατά συνέπεια δεν μπορεί να προσφέρει καμία βοήθεια.
Προσωπική παρατήρηση για το Combatives
Η προσωπική μου ενασχόληση με το combatives με οδήγησε στο συμπέρασμα πως η επιβίωση συνδέεται άμεσα με την αποφασιστικότητα. Κατάλαβα, δηλαδή, πως ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, όχι μόνο στο επίπεδο μιας σωματικής σύγκρουσης αλλά και γενικότερα στην ζωή του ανθρώπου, είναι να ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ έναν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΚΟΠΟ και ΣΤΟΧΟ και, παράλληλα, να έχει την ΠΡΟΘΕΣΗ να τον ακολουθήσει ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ.
Σε προσωπικό επίπεδο, πριν την ενασχόληση μου με αυτήν την πρακτική είχα μια περισσότερο ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ και ΣΤΑΣΗ. Η οποία, όμως, μάλλον δεν βοηθάει ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα. Ιδίως για παράδειγμα με έναν τύπο που σε περνάει ένα κεφάλι και καμιά εικοσαριά κιλά. Προκειμένου, λοιπόν, κανείς να επιβιώσει από μια ανάλογη κατάσταση, όπου δηλαδή χρειάζεται να δώσει μια ΑΝΙΣΗ ΜΑΧΗ έχοντας ΕΜΦΑΝΕΣ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ, είναι ΚΡΙΣΙΜΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ να αναπτύξει μια ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ (ενεργητική και όχι παθητική νοοτροπία και στάση). Με άλλα λόγια να συνειδητοποιήσει πως εάν δεν φερθεί με ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ από τον άνθρωπο που έχει απέναντί του, ουσιαστικά δεν έχει ελπίδες να καταφέρει να βγάλει τον εαυτό του από αυτήν την δύσκολη κατάσταση.
Είναι δεδομένο πως κανείς μας δεν θα ήθελε να βρεθεί σε παρόμοιου τύπου συνθήκες. Ωστόσο, εάν αυτό συμβεί (μη έχοντας άλλο τρόπο να το αποφύγουμε), είναι σημαντικό να είμαστε σε θέση να προστατεύσουμε τόσο τον εαυτό μας όσο και τους γύρω μας. Προκειμένου, λοιπόν, να μπορέσουμε να το επιτύχουμε αυτό, θα πρέπει την συγκεκριμένη στιγμή να κινηθούμε ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ και να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΔΙΣΤΑΓΜΟ και ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ.
Κλείνοντας
Τέλος, αυτό μου προκάλεσε την μεγαλύτερη εντύπωση είναι ΠΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ είναι το σύστημα στη προσέγγισή του στο θέμα της βίας. Πως για παράδειγμα, τα μέλη αυτής της κοινότητας, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με αυτές των πολεμικών τεχνών, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΕΞΙΣΟΥ το ΘΥΜΑ αλλά ΚΑΙ τον ΘΥΤΗ (Π.Χ. την υγεία και αρτιότητά του). Έτσι, στο Σύστημα Combatives αυτής της κοινότητας η βία αποτελεί την ΕΣΧΑΤΗ ΛΥΣΗ και εφαρμόζεται πάντα σε βαθμό ΑΝΑΛΟΓΟ εκείνης που ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ (πάντα για ηθικούς και νομικούς λόγους). Άλλο είναι ότι ο ΚΥΡΙΟΤΕΡΟΣ ΣΤΟΧΟΣ δεν είναι η ΠΑΡΑΜΟΝΗ στο τόπο, αλλά η όσο το δυνατόν ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ από την συνθήκη της σύγκρουσης. Εφαρμόζοντας, λοιπόν, αυτές τις πρακτικές κανείς, προσπαθεί να ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΕΙ την ένταση στο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΧΡΟΝΟ και ασκώντας τη ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΗ ΒΙΑ. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι το γεγονός πως αυτές τις πρακτικές μπορούν να τις ΜΑΘΟΥΝ και να τις ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ για την προστασία τους ΟΛΟΙ οι άνθρωποι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από την ΗΛΙΚΙΑ, το ΦΥΛΟ ή την ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Δεν λύνονται όλα πάντα με την βία.
Η σχολή υποστηρίζει ότι αυτές τις δεξιότητες μπορεί να της κάνει ο ΚΑΘΕΝΑΣ, ακόμα και μια γυναίκα σε μεγάλη ηλικία.
Πιο είναι το νόημα να μάθεις μια αυτοάμυνα η οποία την κρίσιμη στιγμή δεν μπορείς να την χρησιμοποιήσεις για να προστατευτείς η ακόμα χειρότερα, να προστατεύσεις τα κοντινά σου άτομα;
Οι περισσότερες πολεμικές τέχνες θέλουν ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ για να μπορέσουν να ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ οι δεξιότητες. Θέλουν ΧΡΟΝΟ για να γίνουν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ και ΤΟΠΟ, για να γίνουν ΣΩΣΤΑ και να υπάρξει το ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι θέλεις ΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ για να μπορέσεις να τις αφομοιώσεις και να τις εκτελέσεις σωστά.
Αν όμως στους ασκούμενους αυτών των ειδών τύχει κάτι την επόμενη μέρα της προπόνησης, τι θα κάνει απ’ όσα έμαθε;
Σε αυτήν την κοινότητα σου μαθαίνουν ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ οι οποίες μπορούν να ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ. Υπάρχουν ΑΠΛΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ και ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΕΣ σε ΕΥΡΥΤΑΤΟ ΦΑΣΜΑ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ και μπορούν να πραγματοποιηθούν από τις ΠΡΩΤΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ αν υπάρχει ΠΡΟΘΕΣΗ και ΘΕΛΗΣΗ. Στην διάρκεια των ασκήσεων της αφομοιώνεις καλύτερα και τις κάνεις κτήμα σου, αλλά η ΠΡΩΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ που σου δείχνουν ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ οι πιο σημαντικές. Αυτές οι οποίες θα σε βοηθήσουν να γλιτώσεις από μια ανεπιθύμητη κατάσταση είναι και οι ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ.