Γροθιές ή Παλάμες;

Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε αυτό το συγκεκριμένο θέμα (Γροθιές ή παλάμες), σε μύθους και πραγματικότητα, τα υπέρ και κατά.

Σε αυτό το άρθρο:

  • Εισαγωγή
  • Η αντίρρηση για γροθιές
  • Η αντίρρηση για παλάμες
  • Πότε είναι οι γροθιές καλύτερες
  • Πότε είναι οι παλάμες καλύτερες
  • Τι κάνουν οι επαγγελματίες
  • Τι ταιριάζει σε ποιούς
  • Συμπέρασμα

Εισαγωγή

Ως συνήθως, υπάρχουν διαφορετικές γνώμες και διαμάχες ανάμεσα σε ανθρώπους για το ποιά τεχνική είναι καλλίτερη, το χτύπημα με τη ΓΡΟΘΙΑ ή το χτύπημα με την ΠΑΛΑΜΗ. Και όπως πάντα, θα ερευνήσουμε το θέμα και θα θέσουμε κάποιες δύσκολες ερωτήσεις, δίνοντας και απαντήσεις στο ΓΙΑΤΙ οι ασκούμενοι της κοινότητάς μας ακολουθούν όσα ακολουθούν.

Το να μην θέλει κάποιος να πονέσει ή να τραυματιστεί, όταν χτυπήσει κάποιον, είναι κατανοητό και θεμιτό. Θα εξετάσουμε στα γρήγορα, ΤΙ μπορεί να κάνει κανείς για αυτό και κατά ΠΟΣΟ μπορεί να ΥΠΕΡΚΕΡΑΣΕΙ τις φοβίες αυτές.

Πρέπει να λέμε την αλήθεια. Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ξεκινούν να εκπαιδεύονται σε κάποιο από αυτά τα είδη, το κάνουν κυρίως για την «ιδέα» της αυτοάμυνας. Συγκεκριμένα, για την χρήση αυτών των ειδών στον «δρόμο», αν τυχόν γίνουν θύμα επίθεσης ή μπλέξουν σε καβγά. Συγκριτικά λίγοι είναι αυτοί που έχουν καθαρά στόχο ΜΟΝΟ την άθληση, τους αγώνες και τη δόξα που συνοδεύει το έπαθλο.

Όμως ας αναλογιστούμε λίγο τι εστί πολεμικές τέχνες και μαχητικά αθλήματα και τι Αυτοάμυνα, σε σχέση με αυτά τα δύο (γροθιές ή παλάμες).

Το πρώτο και το δεύτερο είναι ΧΡΟΝΙΕΣ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΕΙΣ, όπου δίνεται στον ασκούμενο το περιθώριο να ΣΚΛΗΡΥΝΕΙ τα άκρα του. Αποτελούν ΤΕΧΝΗ και ΑΘΛΗΣΗ ΒΑΡΙΑΣ ΕΠΑΦΗΣ όπου η ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ για μια ΚΑΛΗ ΤΕΧΝΙΚΗ και πρέπει να γίνει δεύτερη φύση, ώστε να λειτουργήσουν όσα εκπαιδεύεται και εφαρμόζει στον χώρο του, εναντίον άλλων εξίσου εκπαιδευμένων.

Το τρίτο (αυτοάμυνα), είναι κάτι που χρειάζεται να κάνει ένας ΠΟΛΙΤΗΣ για να ξεφύγει από κίνδυνο ή άμεσα να ΠΑΥΣΕΙ τον κίνδυνο ή ένας ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ, για να ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΕΙ τον κίνδυνο. Δεν απαιτεί λεπτομέρειες αλλά ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΠΩΘΗΣΗΣ.

Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε αυτό το συγκεκριμένο θέμα (Γροθιές ή παλάμες), σε μύθους και πραγματικότητα, τα υπέρ και κατά. Θα εξηγήσω γιατί η αντίρρηση στις γροθιές, γιατί η αντίρρηση στις παλάμες, πότε είναι οι γροθιές καλύτερες, πότε είναι οι παλάμες καλύτερες, τί κάνουν οι επαγγελματίες, τι ταιριάζει σε ποιούς και θα κλείσω με κάποιο συμπέρασμα.

Η αντίρρηση για γροθιές

Φαντάζομαι ότι όλοι όσοι έχουν σπάσει το χέρι τους, καταλαβαίνουν και τον οξύτατο πόνο που ακολουθεί στην ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ με αυτό, για να μην πούμε σε ένα ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΤΥΠΗΜΑ. Πραγματικά, ακόμη και επαγγελματίες πυγμάχοι που παρότι φοράνε προστατευτικούς επιδέσμους κάτω από τα γάντια τους, έχουν σπάσει τα χέρια τους, και μάλιστα, κάποιοι ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ. Υπάρχουν ακόμη και ταινίες αρχεία με αγώνες που φαίνεται η στιγμή που γίνεται το σπάσιμο και αναγκάζεται ο πυγμάχος να φυλάγει το χέρι του, συνεχίζοντας μόνο με το άλλο.

Ποιός ο λόγος να το κάνει αυτό;

Μήπως επειδή πονάει;

Μήπως επειδή δεν θέλει να κάνει μεγαλύτερη ζημιά;

Σαν επαγγελματίας δεν θα έπρεπε να είναι αρκετά σκληρός ώστε να συνεχίσει και με τα δύο χέρια;

Η κοινή λογική μας λέει, ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, διότι ο ΠΟΝΟΣ είναι μεγάλος και η περαιτέρω ζημιά μπορεί να τελειώσει την καριέρα του. Μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για ανθρώπους που ΖΟΥΝ από τις γροθιές τους και είναι πολύ, μα ΠΟΛΥ πιο ΣΚΛΗΡΟΙ και ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ από τον ΜΕΣΟ ΠΟΛΙΤΗ.

Η αντίρρηση για τις παλάμες

Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων, συνήθως στις πολεμικές τέχνες και μαχητικά αθλήματα, που φέρνει αντίρρηση στην χρήση της παλάμης. Και αυτό, παρότι η ύλη πολλών συστημάτων πολεμικών τεχνών την περιέχουν. Από την δική τους σκοπιά το ανοιχτό χέρι είναι αδύναμο λόγω των ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΩΝ ΔΑΚΤΥΛΩΝ και, ο καρπός κινδυνεύει από ΥΠΕΡΕΚΤΑΣΗ προς τα πίσω. Αυτοί είναι οι λόγοι που επιμένουν ότι οι γροθιές είναι καλύτερες, δηλαδή, τα ΔΑΚΤΥΛΑ είναι ΚΛΕΙΣΜΕΝΑ στη παλάμη και ο ΚΑΡΠΟΣ ΙΣΙΟΣ.

Ιδανικά, η βάση της παλάμης είναι το σημείο επαφής. Όμως, στη πραγματικότητα, και ΟΛΗ Η ΠΑΛΑΜΗ να κάνει δυνατή επαφή με αυτά τα σημεία του κεφαλιού που αναφέρθηκαν, είναι υπεραρκετό να βγάλει άνθρωπο εκτός μάχης. Για όσους το αμφισβητούν υπάρχουν άφθονοι αγώνες σκληρής επαφής όπου η παλάμη έχει φέρει τέτοια αποτελέσματα (δείτε Shoot-fighting και Vale tudo).

Ακούγεται συχνά από «γκουρού» όλων αυτών των ειδών, ότι μπορεί κανείς με ένα τέτοιο χτύπημα στο πιγούνι να ΣΠΑΣΕΙ ΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ του αντιπάλου. Το αμφισβητούμε, διότι θα πρέπει κανείς να είναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟΣ και το σώμα του αντιπάλου να είναι ΣΤΕΡΕΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟ. Άρα, μάλλον ένα τέτοιο χτύπημα δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο χρειάζεται για να σκοτώσει. Αλλά, με ΔΥΝΑΜΗ και ΑΠΟΤΟΜΗ ΣΥΣΤΡΟΦΗ πιθανά να μπορεί να σπάσει κάποιον σπόνδυλο, κάτι που δεν έχει ακουστεί με γροθιά απ’ όσο γνωρίζω.

Πότε είναι οι γροθιές καλύτερες;

Οι γροθιές είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ για ΑΓΩΝΕΣ και την ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΑ που απαιτεί το «πάρε-δώσε» με πολλά χτυπήματα. Δηλαδή την ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ όπου το χέρι θα ΕΠΙΒΑΡΥΝΘΕΙ ΠΟΛΥ. Όμως, επειδή σε αυτά τα είδη είναι σκληραγωγημένα τα χέρια και οι καρποί λόγω της ΧΡΟΝΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, τείνουν να έχουν καλή ανθεκτικότητα μέχρι ενός βαθμού. Όχι όμως όταν χτυπάει το χέρι σε ΣΚΛΗΡΑ ΣΗΜΕΙΑ. (Π.χ. το σκληρό κεφάλι του άλλου όπως έχει αποδειχθεί σε αγώνες ή σε έναν καβγά «αρπαχτοκλοτσομπουνίδι»). Σε σημεία του ΠΡΟΣΩΠΟΥ, συγκεκριμένα της ΓΝΑΘΟΥ και του σώματος όπου υπάρχει μια ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ είναι εξαιρετικό. Αλλά, πρέπει να είναι ΕΥΣΤΟΧΟ, διότι οι σφιχτές γροθιές είναι μικρότερες από την παλάμη και τα σημεία-στόχοι είναι σχετικά μικρά.

Σε όσους ΔΕΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ τις ΓΡΟΘΙΕΣ και τους ΚΑΡΠΟΥΣ τους σε βαρύ σάκο, υπάρχει μεγάλη περίπτωση να γυρίσει ο καρπός και σημαντικότερο, να σπάσουν κάποια από τα 27 μικρά κόκκαλα του χεριού, όταν βρουν το κεφάλι του αντιπάλου. Η μυϊκή δομή γύρο από τα κόκκαλα και η εκγύμναση προσφέρει «δέσιμο» στο χέρι όταν σφίγγει.

Πότε είναι οι παλάμες καλύτερες;

Τα χτυπήματα με τις παλάμες πρέπει να σημαδεύουν ΜΟΝΟ προς το ΚΕΦΑΛΙ και 360° γύρω από αυτό, κάτω από την γραμμή των ματιών. Είναι προτιμότερο στο κεφάλι, διότι εύκολα τραντάζεται ο εγκέφαλος, «σβήνοντας» το μυαλό. Δηλαδή έχουν ΑΝΟΔΙΚΗ ΤΡΟΧΙΑ και ΟΧΙ ΕΥΘΕΙΑ, με κίνηση που είναι πολύ όμοια του ΒΟΛΕΪ, αλλά ΧΩΡΙΣ τα δάχτυλα. Μια κίνηση ΑΠΩΘΗΣΗΣ όπως είπαμε νωρίτερα. Ό λόγος που ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ στο ΣΩΜΑ η ΠΑΛΑΜΗ, είναι διότι είναι πολύ ΕΥΑΛΩΤΟΣ ο ΚΑΡΠΟΣ στην ΥΠΕΡΕΚΤΑΣΗ μιας και το χτύπημα θα είναι ευθύ ή διαγωνίως προς τα κάτω. Επίσης, ΔΕΝ έχει ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΟΤΗΤΑ στο σώμα το χτύπημα.

Το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ της ΠΑΛΑΜΗΣ είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε μορφή ΧΑΣΤΟΥΚΙΟΥ από το πλάι, όπως κάνει κάποιος αθλητής του βόλεϊ. Και όταν χρησιμοποιηθεί στα σημεία που αναφέρθηκαν και τύχει να ΣΚΥΨΕΙ ο αντίπαλος για να προστατέψει π.χ. την γνάθο κλπ., μπορεί να βρει η παλάμη το κεφάλι.

Γιατί είναι «καλό» αυτό;

Διότι το σοκ παραμένει ίδιο σε ένταση αλλά η πιθανότητα να διαλυθούν τα μικρά κόκκαλα του χεριού είναι πραγματικά ΕΛΑΧΙΣΤΗ συγκριτικά με τη γροθιά. Μπορεί να μελανιάσει στη συνέχεια, παρά ταύτα όμως, το χέρι μπορεί ακόμη να λειτουργήσει και να χτυπήσει πολλές φορές ΑΝ χρειαστεί (το «ΑΝ» προστέθηκε διότι σκοπός είναι λίγα και καλά χτυπήματα, για να δημιουργηθεί δίοδος διαφυγής).

Τι κάνουν οι επαγγελματίες

Δεν μπορούμε να συζητάμε για την βία, χωρίς να μιλήσουμε και για τους ανθρώπους που έχουν συχνή επαφή σώμα-με-σώμα με αυτήν. Κυρίως Αστυνομικοί, Δεσμοφύλακες και πολύ λιγότερο Στρατιωτικοί.

Σε αυτές τις δύο πρώτες κατηγορίες επαγγελματιών παίζει ρόλο η χρήση ΚΑΙ του ΟΠΛΙΣΜΟΥ που φέρει ο καθένας. Δηλαδή, μπορεί να χρειαστεί να πάει κανείς από την ΧΡΗΣΗ των ΧΕΡΙΩΝ, στη ΧΡΗΣΗ κάποιου ΟΠΛΟΥ.

Ας σκεφτούμε λίγο, ΠΩΣ θα μπορούσε κανείς να ΠΙΑΣΕΙ, να ΚΡΑΤΗΣΕΙ και να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ το όπλο της επιλογής του, με ένα χέρι ΣΠΑΣΜΕΝΟ στο ξερό κεφάλι κάποιου που αντιστέκεται σθεναρά. Γρήγορα ερχόμαστε στο συμπέρασμα, ότι μάλλον δεν είναι ούτε εύκολο να ΠΙΑΣΕΙ το όπλο, ούτε να το ΚΡΑΤΗΣΕΙ και δεν συζητάμε καν, να το ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ αποτελεσματικά.

Για τον στρατιώτη η χρήση της γροθιάς είναι πολύ ΣΠΑΝΙΟΤΕΡΗ διότι είναι ΠΑΝΟΠΛΟΣ. Το ΟΠΛΟ του παίζει τον ΚΥΡΙΟ ΡΟΛΟ. Αν ο αστυνομικός και οι δεσμοφύλακες κινδυνεύουν ΜΙΑ φορά από τραυματισμό που μπορεί να αχρηστέψει το χέρι τους, ο στρατιώτης κινδυνεύει ΔΕΚΑ.

Γιατί;

Διότι οι σημερινοί στρατιώτες φέρουν ΠΟΛΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ και πολλά μέρη αυτών είναι ΣΚΛΗΡΑ και ΑΙΧΜΗΡΑ. Σκεφτείτε μόνο το κράνος, τις εφεδρικές γεμιστήρες και μεταλλικά εξαρτήματα.

ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ, ΚΟΜΜΕΝΟΙ ΤΕΝΟΝΤΕΣ και ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ μειώνουν ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει ο στρατιώτης το ΟΠΛΟ του ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ. Και σε ΑΝΤΙΘΕΣΗ με τις πρώτες δύο κατηγορίες που έχουν άμεση πρόσβαση σε νοσοκομείο, διότι δρούνε σε αστικό συνήθως περιβάλλον, ο στρατιώτης μπορεί να εφαρμόσει στον εαυτό του μόνο πρώτες βοήθειες, ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ όμως…

Τι μένει λοιπόν;

Και πάλι όσα έλεγαν και διδάσκονταν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τους κυρίους Fairbairn και Sykes.

Παλάμη, παλάμη, παλάμη!

Και δεν πρέπει να ξεχάσουμε το σφυροκόπημα με τη βάση γροθιάς ή το χτύπημα με την κόψη του χεριού. Είπαμε, όλα αυτά δοκιμάστηκαν στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με επιτυχία. Δούλευαν τότε, δουλεύουν και σήμερα. Η παλάμη δεν είναι για ανταλλαγές χτυπημάτων, αλλά ένα αιφνιδιαστικό χτύπημα, με σκοπό το ταρακούνημα του εγκεφάλου ώστε να θέσει γρήγορα τον αντίπαλο εκτός μάχης.

Η παλάμη έχει ψαχνό και, ενώ μπορεί να κοπεί και να μελανιάσει, το χέρι λειτουργεί ακόμη καλά, για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί το όπλο του στρατιώτη.

Πολλοί αρέσκονται να διδάσκουν δήθεν «τεχνικές κομάντο», με υποτίθεται πολλές γροθιές και αφαίρεση όπλων από τα χέρια του «εχθρού» (άλλο σκληρό αντικείμενο με αιχμές). Όλα αυτά λειτουργούν πολύ καλά σε ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ και ΣΤΗΜΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ όπου ο «άλλος» ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ και ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ (υποτίθεται από το σοκ της πρώτης γροθιάς ή χτυπημάτων). Όταν όμως ο αντίπαλος αντιστέκεται ΣΘΕΝΑΡΑ και ΦΥΣΙΚΑ, όλα ξαφνικά ΔΕΝ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΠΟ. Εκεί, στο χάος της μάχης σώμα-με-σώμα, με όλον τον εξοπλισμό να κάνει την ζημιά είναι που αρχίζουν οι τραυματισμοί στις κλειστές γροθιές.

Και ακούω ήδη κάποιος να λένε:

«Μα οι στρατιώτες φοράνε γάντια!»

Το ερώτημα είναι ΤΙΝΟΣ και ΠΟΙΟΙ στρατιώτες;

Τι ταιριάζει και σε ποιούς

Βάση αυτών των πληροφοριών, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, ότι το κάθε είδος χρειάζεται ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ πράγματα, για να λειτουργήσει σωστά για τις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΕΣ.

Η ΓΡΟΘΙΑ είναι καλή για ανθρώπους που θα ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ ΧΡΟΝΟ και ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ στην ΤΕΧΝΗ και τον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ. Χρησιμοποιείται κατά τον αγώνα ΧΩΡΙΣ το μέγιστο της δύναμης στις περισσότερες περιπτώσεις ανταλλαγής χτυπημάτων, μέχρι να δημιουργηθεί ή να βρεθεί το άνοιγμα, για να «πέσει ο κεραυνός».

Η ΠΑΛΑΜΗ είναι για πολύ μεγαλύτερη κατηγορία ανθρώπων. Από την κοπέλα με το μικρό και ντελικάτο χέρι που χρειάζεται να αμυνθεί με αιφνιδιαστικό χτύπημα και να τρέξει να σωθεί, μέχρι ΚΑΙ τον επαγγελματία ώστε να παραμείνει ικανός να τραβήξει και να χρησιμοποιήσει το όπλο της επιλογής του χωρίς προβλήματα.

Συμπέρασμα

Το να βλέπει ο καθένας τα πράγματα ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΑ, είναι ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ.

Τελικά, η ΓΡΟΘΙΑ και η ΠΑΛΑΜΗ πρέπει να συζητιούνται στο πλαίσιο ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥΣ και ΠΑΝΤΑ με ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ και ΠΟΛΥ ΚΙΝΗΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΣΘΕΝΑΡΑ και ΦΥΣΙΚΑ. Δεν νοείται να δοκιμάζονται διαφορετικά, διότι δεν βγάζει κανείς έτσι σχετικά και σοβαρά αποτελέσματα στα οποία να μπορεί να στηριχτεί.

Θαρρώ πως όσοι έχουν στην εκπαίδευσή τους βαριά επαφή με χτυπήματα, είναι οι «ελίτ» του είδους λόγω του χρόνου «σμίλευσης». Δεν είναι όμως το σωστό παράδειγμα, για την ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ και ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ κατηγορία ανθρώπων που έχουν συχνή επαφή με την χαοτική και «αχαλίνωτη» βία. Ούτε είναι το σωστό παράδειγμα για τον μέσο πολίτη, ο οποίος ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να επενδύσει χρόνια σε κάποιο είδος εκπαίδευσης. Αυτή η κατηγορία ανθρώπων έχει άλλα ενδιαφέροντα και ανάγκες. Συνεπώς, αυτό που τους προσφέρεται πρέπει να ταιριάζει περισσότερο στις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.

Αληθεύει ότι οι άνθρωποι όταν εκνευρίζονται ή πέφτουν ξαφνικά στη βία σχηματίζουν γροθιές;

Ναι!

Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που έχει κάνει η φύση, δεν είναι όμως κακό αυτό, διότι υπάρχουν και τρόποι να χτυπήσει κανείς αλλιώς (π.χ. με την ΒΑΣΗ της γροθιάς).

Εδώ όμως, μιλάμε για την ΠΑΛΑΜΗ που είναι ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ με την ΦΥΣΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΩΘΗΣΗΣ.

Όπως όλα στη ζωή, έτσι και η εκπαίδευση για την κατάσταση αυτοάμυνας προετοιμάζει τον κόσμο να κάνει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ για ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. Ένα από αυτά είναι η χρήση της ΠΑΛΑΜΗΣ.

04/10/2022

Καπανταϊδάκης Ζαχαρίας

Μοιράσου το:

Σχετικά άρθρα

Σκέψεις και σχόλια 2ου επιπέδου Combatives

Στην περίπτωση που έχεις αποφασίσει να αμυνθείς, επειδή δεν υπάρχει διέξοδος, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις τις πιο ωμές και βασικές τεχνικές προκειμένου να είσαι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ.

Όσα Χρειάζεται να Γνωρίζετε για τη Bία

Εδώ θα συζητήσουμε όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για τη βία. Θα καλυφθούν θέματα όπως:  Γιατί η βία και η δύναμη δεν είναι πάντα συνδεδεμένες; Γιατί η βία φέρνει βία; Πού είναι ο σύνδεσμος μεταξύ της βίας και της δύναμης;

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Με την αποστολή της φόρμας συμμετοχής στο σεμινάριο, δηλώνω ότι συμφωνώ με τους όρους και τις προϋποθέσεις που παρατίθενται εδώ:

  • Οι αιτήσεις συμμετοχής θα κλείσουν 2 ημέρες πριν την έναρξη του σεμιναρίου.
  • Υποχρεωτικός εξοπλισμός: Σαγιονάρες, Πετσέτα προσώπου
  • Προαιρετικός εξοπλισμός: Κάσκα, Μασέλα, Σπασουάρ.
  • Οι συμμετέχοντες οφείλουν να είναι οικονομικά εντάξει πριν την έναρξη του σεμιναρίου. Παρέχονται τραπεζικός λογαριασμός και PayPal, μέσω email. Απόδειξη λαμβάνεται ηλεκτρονικά. Εδώ αναγράφονται οι τρόποι πληρωμής.
  • Οι συμμετέχοντες θα λάβουν Βεβαίωση Συμμετοχής.

Πληρωμή σεμιναρίου:

Οι πληρωμές συμμετοχής θα καταβάλλονται τουλάχιστον 24 ώρες πριν την έναρξη του σεμιναρίου στη γραμματεία ή μέσω Paypal μέσω του ακόλουθου συνδέσμου (πληρωμή σεμιναρίου), στη διοργανώτρια εταιρεία Ανθρώπινη Ανάπτυξη ΑΜΚΕ – Human Development NPO. Μη πληρωμένες αιτήσεις θα θεωρηθούν άκυρες.

Η απόδειξη πληρωμής θα σταλεί ηλεκτρονικά στο δηλωμένο e-mail μετά το πέρας του σεμιναρίου. Πλήρης επιστροφή του καταβληθέντος ποσού γίνεται για ακυρώσεις συμμετοχής τουλάχιστον 24 ώρες πριν την έναρξη του σεμιναρίου. Η ακύρωση πρέπει να γίνει ηλεκτρονικά με σχετικό email ή τηλεφωνικά.

ΟΡΟΙ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Η ακύρωση πρέπει να γίνει ηλεκτρονικά, μέσω της Φόρμας Ακύρωσης Συμμετοχής. Εναλλακτικά, καλέστε μας στο 210.80.47.244, εγκαίρως. Θυμηθείτε ότι η γραμματεία λειτουργεί καθημερινές, από τις 10:00 έως τις 16:00.