Ο κυριότερος στόχος που είχα στο νου μου όταν επέλεξα να ασχοληθώ με αυτού του είδους την αυτοάμυνα ή αλλιώς, την τέχνη του πολέμου, ήταν η διασφάλιση της προσωπικής μου σωματικής ακεραιότητας αλλά και των γύρω μου. Η επιθυμία μου, δηλαδή, να αποκτήσω τις ικανότητες εκείνες που θα με βοηθούσαν να παρέχω ασφάλεια στον εαυτό μου, στην οικογένειά μου αλλά και σε οποιονδήποτε άνθρωπο τις χρειαζόταν σε περίπτωση εμπλοκής του σε μια συνθήκη απειλητικής διένεξης.
Αυτό περιλαμβάνει και τον ίδιο τον θύτη καθώς για μια κακή στιγμή, όπου μάλιστα δεν μπορείς να γνωρίζεις τους λόγους που οδήγησαν κάποιον σε τέτοιες ενέργειες ούτε και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, σίγουρα δεν αξίζει να τον τραυματίσεις σοβαρά. Ως προς αυτό, μάλιστα, το combatives μέσα από τεχνικές και πρωτόκολλα στοχεύει στην γρήγορη αποκλιμάκωση μιας βίαιης κατάστασης και στην αποφυγή σοβαρών, στο πέρασμα του χρόνου, τραυματισμών.
Πιο συγκεκριμένα, η εκπαίδευση βασίζεται σε πρωτόκολλα με βάση τα οποία κανείς καλείται να κάνει απλές αλλά πολύ αποτελεσματικές κινήσεις. Αυτό συμβαίνει καθώς, η εμπλοκή σε μια τέτοια συνθήκη εκ των πραγμάτων προκαλεί πανικό και ραγδαία αύξηση των καρδιακών παλμών, με τον εμπλεκόμενο να μην είναι σε θέση να εφαρμόσει περίπλοκες κινήσεις ώστε να μπορέσει να ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ και να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ τον εαυτό του αλλά και τους γύρω του.
Ένας άλλος λόγος που με ώθησε στην ενασχόληση με το combatives ήταν η επιθυμία μου να γυμνάσω το σώμα αλλά και το πνεύμα μου. Εν προκειμένω το σώμα μέσα από την γυμναστική και το πνεύμα μέσα από τις συζητήσεις και τα πρωτόκολλα, καθώς ένα ακόμη στοιχείο που μαθαίνουμε μέσα από αυτήν την εκπαίδευση είναι πως η θεωρία είναι εξίσου σημαντική με την πράξη.
Τέλος, σημαντικό ρόλο σε αυτήν μου την επιλογή είχε και ο ίδιος ο εκπαιδευτής, ο οποίος με τον τρόπο του, με την αφοσίωσή του και κυρίως με την αγάπη του για αυτήν την μορφή αυτοάμυνας ώθησε και εμένα να θέλω να συνεχίσω με μεγαλύτερη ορμή σε αυτήν την ασχολία, γεγονός, βέβαια, στο οποίο στην πορεία των μαθημάτων συνετέλεσαν και οι συμμαθητές μου.
Θα έλεγα πως το combatives σου μαθαίνει πώς να αντιμετωπίζεις καταστάσεις που απειλούν την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑ στοχεύοντας στην αλλαγή νοοτροπίας από αμυντική σε επιθετική και αυτό μόνο όταν κρίνεται αναγκαίο. Κύριο μέλημα αυτής της εκπαίδευσης είναι η αποφυγή της απειλής και μόνο όταν αυτό δεν είναι εφικτό, η προστασία από αυτήν. Έτσι, αυτή η μορφή αυτοάμυνας σου διδάσκει πώς να αντιληφθείς τον κίνδυνο και πώς να τον αντιμετωπίσεις εστιάζοντας αρχικά στο πώς να ξεφύγεις από μια ανάλογη κατάσταση αποκλιμακώνοντας γρήγορα. Και έπειτα, στο πώς ασκώντας την ελάχιστη δυνατή βία, να αποχωρήσεις από αυτήν έχοντας προκαλέσει όσο γίνεται λιγότερη ζημία τόσο στον εαυτό σου όσο και στον θύτη.
Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ που αποκτάει κάνεις όταν ξεκινήσει να ασχολείται με αυτό το είδος αυτοάμυνας δεν νομίζω να συγκρίνετε με άλλη.
Στις περισσότερες σχολές που διδάσκουν αυτοάμυνα στην ουσία δεν σου διδάσκουν αυτοάμυνα. Οι ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ που προσπαθούν να σου περάσουν δεν εφαρμόζονται πάντα. Και ΕΙΔΙΚΑ σε κατάστασης ΑΓΧΟΥΣ όταν οι καρδιακή παλάμη έχουν υψηλή τάση και δεν είναι εύκολο να εστιάσεις σε υψηλές τεχνικές.
Επικεντρώνονται κυρίως στο τι να κάνεις κατά την διάρκεια της σύγκρουσης. Δεν λένε τίποτε όμως για το πώς να την αποτρέψεις ούτε τι να κάνεις μετά την σύγκρουση.
Στο Combatives το πρώτο πράγμα που σου λένε είναι ότι η βία είναι η τελευταία επιλογή όταν όλα τα άλλα έχουν αποτύχει τότε πρέπει να την χρησιμοποιήσεις.
Σου μαθαίνουν μέσα από διάφορα ΣΕΝΑΡΙΑ που εφαρμόζουν η μαθητές σε συνεργασία με τους εκπαιδευτές τρόπους δεξιότητες για να μπορέσεις να ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ ή και να ΞΕΦΥΓΕΙΣ από μια τέτοια κατάσταση χρησιμοποιώντας δεξιότητες που βασίζονται κυρίως στην εξαπάτηση/παραπλάνηση.
Οι ανθρώπινες δεξιότητες και ο χειρισμός της γλώσσας είναι κύρια θέματα στην αποκλιμάκωση.
Και πως πρέπει να δράσεις μόλις ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ η σύγκρουση ώστε να είσαι και εσύ προφυλαγμένος ΣΩΜΑΤΙΚΑ και ΝΟΜΙΚΑ.
Μέσα από αυτήν την τέχνη συνειδητοποίησα πόσοι είναι η κίνδυνοι που μπορείς να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος στην καθημερινότητα του. Πόσο ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ είναι η ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ στην ζωή του και, πόσο ΑΠΛΗ στην ΕΦΑΡΜΟΓΗ όσων έχω μάθει.
Εκεί κατάλαβα ότι αν υπάρχει ΠΡΟΛΗΨΗ δεν χρειάζεται ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ.
Και όταν χρειαστεί η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ υπάρχουν τρόποι να προστατέψεις τον εαυτό σου χωρίς απαραίτητα να τραυματίσει σοβαρά τον αντίπαλο.
Αυτό που μου έκανε ΕΝΤΥΠΩΣΗ είναι ότι όταν κινείσαι ΑΜΥΝΤΙΚΑ προς τον άλλον τότε έχεις ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ να τραυματιστείς και εσύ αλλά να προξενήσεις και ζημιά στον αντίπαλο που δεν ήθελες και που δεν χρειάζονται.
Για να μπορέσεις να ΞΕΦΥΓΕΙΣ από αυτήν την κατάσταση που βρέθηκες, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να ΜΠΕΙΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ.
Όσο κανείς, δεν σου κάνουν.
Αυτό που θέλουμε είναι να πάμε ασφαλείς στο σπίτι μας και εμείς και ο άλλος που έτυχε να συγκρουστούμε.
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ούτε να κάνουμε κάποια ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ ΒΛΑΒΗ ούτε να τον ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ. Εμείς απλά θέλουμε να ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ από αυτήν την κατάσταση όσο το δυνατόν πιο ΑΝΩΔΥΝΑ και πιο ΓΡΗΓΟΡΑ γίνεται.
Για να μπορέσεις να το επιτύχεις αυτό, πρέπει να έχεις πρόθεση να επιτύχεις τον στόχο, και ο στόχος είναι να γυρίσεις σπίτι με ασφάλεια.
Τα όσα, λοιπόν, αποκόμισα από αυτήν την εκπαίδευση έχουν σημαντική, πλέον, θέση στην ζωή μου και πιστεύω ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως οδηγός και για πολλούς άλλους ανθρώπους.