Το πρόγραμμα «Σιωπηλή δολοφονία» και το Μυστικό Τμήμα Στρατηγικών Υπηρεσιών
Ο Σάικς (Sykes) αρχικά συνεργάστηκε στενά στο πρόγραμμα «Σιωπηλή δολοφονία» (Silent Killing) με τον Φέρμπερν (Fairbairn) και τον Συνταγματάρχη Ρεξ Απελγκέιτ (Rex Applegate). Τον Απελγκέιτ τον γνώρισε πριν εμπλακούν οι Η.Π.Α. στον πόλεμο, όταν είχε έρθει για εκπαίδευση στο Ηνωμένο Βασίλειο και έγιναν καλοί φίλοι. Την εποχή εκείνη επίσης ο Σάικς εργάστηκε στενά και με το Μυστικό Τμήμα του O.S.S. (O.S.S.- Office of Strategic Services – Γ.Σ.Υ. Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών, προκάτοχο της C.I.A.).
Όταν οι Σάικς και Φέρμπερν υπηρετούσαν στη Δημοτική Αστυνομία της Σαγκάη (Δ.Α.Σ.), σχεδίασαν το πρώτο «Σπίτι Μυστήριου» (Mystery House), για να εκπαιδευτούν οι αστυνομικοί της πόλης οι οποίοι είχαν αποδεκατιστεί από τις Κινεζικές συμμορίες. Ήταν μια εσώκλειστη σκοπευτική εγκατάσταση σχεδιασμένη με διάφορα δωμάτια, χαμηλό φωτισμό, παγίδες, κινούμενους στόχους, ήχους του δρόμου κτλ. Μια εκπληκτική και πρωτοπόρα ιδέα που υιοθετήθηκε αμέσως από την S.A.S. και ονομάστηκε “kill house”. Αργότερα, έφτιαξαν επίσης και ολόκληρα αστικά κέντρα κατάρτισης Ένοπλης Μάχης Στενής Επαφής στις διάφορες μυστικές βάσεις της Β. Αμερικής με εγκαταστάσεις τέτοιου τύπου. Υπάρχουν αποχαρακτηρισμένα έργα εκπαίδευσης όπου φαίνεται ξεκάθαρα τέτοια εκπαίδευση όπως και η μέθοδος χρήσης του πιστολιού που επινοήθηκε ο Σάικς.
Εγκαταστάσεις τέτοιου τύπου δεν είχαν επινοηθεί πουθενά στον κόσμο την εποχή εκείνη και σήμερα, όπου υπάρχουν τέτοιες εγκαταστάσεις στις οποίες εκπαιδεύονται σοβαροί στρατοί και αστυνομίες, οφείλεται καθαρά σε αυτούς του δύο ανθρώπους.
Ο Σάικς, όπως οι περισσότεροι άντρες δράσης και κινδύνου ήταν ένα πολύ ήσυχο και «κλειστό» άτομο. Ποτέ δεν ακούστηκε να καυχιέται των εξαιρετικών ικανοτήτων του (το παρατσούκλι του ήταν “the Bishop” – «ο Επίσκοπος» παραπέμποντας στην υπερβολική του ηρεμία και διακριτική παρουσία). Αναρριχήθηκε στα αξιώματα κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, (αυτό χωρίς καμία αμφιβολία οφείλεται στη μεγάλη του συνεισφορά) και προς το τέλος του πολέμου απονεμήθηκε το αξίωμα του Ταγματάρχη.
Η φήμη του ήταν τέτοια, που τον χαρακτήριζαν ως έναν πραγματικό επαγγελματία που αποδεχόταν όλες τις αποστολές με ενθουσιασμό και ήταν γνωστός για την ανθεκτικότητα του στις κακουχίες και δυσκολίες. Χιλιάδες άνδρες είχαν το πλεονέκτημα να εκπαιδευτούν στα όπλα μάχης στο πρόγραμμά του το οποίο μέχρι το τέλος του πολέμου διέφερε από αυτό του Φέρμπερν (Fairbairn) σε αρκετά σημεία εφαρμογής.
Ο Eric Anthony Sykes έχει σημειωθεί στην ιστορία ως ένας από τους βασικούς παράγοντες του 20ου αιώνα στην ανάπτυξη της δυτικής άοπλης και ένοπλης μάχης.
