Πάνε οι παλιοί καλοί καιροί…
Οι εκπαιδευτές που έχουν αποφοιτήσει από την Σχολή Εκπαιδευτών Combatives όπως και των εβρισκόμενων στην διαδικασία φοίτησης, είναι 30 ετών και άνω. Δηλαδή άνθρωποι με οικογένειες, ευθύνες και αντικειμενική, ώριμη σκέψη.
Πιστεύουμε ότι αυτή είναι αρκετά ώριμη ηλικία για ανθρώπους που έχουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, 20 έως 25 χρόνια εμπειρίας ο καθένας σε διάφορες παραδοσιακές και σύγχρονες πολεμικές τέχνες ή και μαχητικά αθλήματα βαριάς επαφής. Αυτό σημαίνει ότι είναι και αρκετά ώριμοι και αρκετά έμπειροι στη ζωή για να γνωρίζουν τη διαφορά ανάμεσα στην κοινή λογική, στον μύθο και στην πραγματικότητα.
Τα αναφέρουμε αυτό σε μια προσπάθεια να καταστήσουμε σαφές ότι παίρνουμε μια πολύ σοβαρή στάση όσον αφορά στην ευημερία του συνόλου των ασκούμενων του Combatives στην κοινότητά μας. Μην κάνετε το λάθος να νομίζετε ότι διδάσκουμε παιδιά, καθώς σε όλα τα σχολεία μας, πλην του Anti-bullying, η παρακολούθηση επιτρέπεται μόνο σε ενήλικες άνω των 18 ετών και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις έχουμε δεχθεί νεότερους. Η πλειοψηφία των ασκούμενων μας είναι οικογενειάρχες. Έτσι ξέρουμε ότι αναγνωρίζουν τα τρέχοντα κοινωνικά προβλήματα και έχουν ανησυχίες…, η παρουσία τους στα τρίμηνα σεμινάριά μας αυτό δηλώνει.
Η ζωή δεν είναι πια αυτό που ήταν πριν από 40 χρόνια. Το πρόσωπο της βίας από τις γραφικές βρισιές και σφαλιάρες στον δρόμο έχει αλλάξει σε αγώνα για την ζωή μας. Τώρα, βάση στατιστικών, περισσότερο από ποτέ στον Ελλαδικό χώρο, δεν υπάρχουν απόλυτα στο μέγεθος της βίας που μπορεί να βιώσει κανείς. Το φάσμα της ηλικίας στην οποία διαπράττονται σοβαρά εγκλήματα όλο και μεγαλώνει. Γίνονται ληστείες από ανήλικους σε ανήλικους. Πάνε οι «κανόνες».
Τα επισημάνουμε αυτά διότι αν φθάσουμε στο σημείο όπου ένας αποφασισμένος άνθρωπος στέκεται απέναντί μας με θανάσιμο όπλο στο χέρι, ξαφνικά, τα μεγάλα λόγια φαίνονται ΑΝΟΥΣΙΑ και ΠΑΡΑΛΟΓΑ.
Τίποτα δεν είναι σημαντικότερο πια από την επιβίωση!
Αυτή ΔΕΝ είναι η κατάλληλη στιγμή να ανακαλύψουμε ότι οι τεχνικές αφοπλισμού του Μάστερ Fu-Ma-Ra ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ!
Μήπως αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε αμαχητί;
Όχι βέβαια!
Αλλά ότι και να είναι αυτό που πρόκειται να κάνουμε εκείνη την στιγμή για να σωθούμε, θα έπρεπε καλύτερα να το έχουμε δοκιμάσει ΥΠΟ ΠΙΕΣΗ με ΜΗ συνεργάσιμο συνασκούμενο τόσες πολλές φορές, που να μας έκανε τουλάχιστον να τρέμουμε από την προσπάθεια αν όχι να ξεράσουμε! Πρέπει να είμαστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ ότι λειτουργεί σχεδόν κάθε φορά κάτω από συνθήκες φυσικής απειλής και βίαιης πίεσης.
Τονίζουμε ξανά. Σε αντίθεση με την προπόνηση «συνεργασίας και βολής» που προσφέρεται σε Αθλητικούς Συλλόγους Πολεμικών Τεχνών και Μαχητικών Αθλημάτων, θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο να προπονούμαστε με συνασκούμενους που σε καμία περίπτωση ΔΕΝ θα μας «δώσουν» την τεχνική, αλλά θα αντισταθούν σθεναρά, αντιδρώντας όπως θα αντιδρούσε ένας «κανονικός» αντίπαλος, ώστε να μπορούμε να εντοπίσουμε τις ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ αυτού που προσπαθούμε να καταφέρουμε. Η λέξη κλειδί εδώ είναι η «σθεναρή αντίσταση», δηλαδή, η αντίσταση με όλες του τις δυνάμεις.
Αν δεν προπονούμαστε με αυτόν τον τρόπο δεν εκπαιδευόμαστε σε ένα πραγματικά βίαιο περιβάλλον. – (τελεία και παύλα!)
Το είδος της εκπαίδευσης που περιγράφεται παραπάνω πραγματοποιείται καθημερινά. Δεν είναι εύκολο και έχει και το αντίτιμο της, αλλά η ανταμοιβή, είναι ότι μαζί με αυτή τη συνεπέστατη προσέγγιση, ελπίζουμε και με λίγη ΤΥΧΗ, να συγκαταλεγόμαστε μεταξύ των επιζώντων της βίας.
Αναφέρουμε την τύχη, όχι επειδή είμαστε άνθρωποι του τζόγου, αλλά επειδή υπάρχουν σχεδόν πάντα μεταβλητές. «Πράγματα» τα οποία ΔΕΝ έχουμε υπολογίσει, αλλά καλούμαστε και ΠΡΕΠΕΙ να αντιμετωπίσουμε. Αυτά είναι τα απρόβλεπτα «πράγματα» είναι που κάνουν τους απαραβίαστους κανόνες δύσκολους να εφαρμοστούν κατά γράμμα. Οι κανόνες που συζητάμε είναι εκείνοι που αφορούν στην ΕΚΤΕΛΕΣΗ των ΤΑΚΤΙΚΩΝ και ΤΕΧΝΙΚΩΝ υπό απρόβλεπτες συνθήκες πίεσης. Δεν αναφερόμαστε σε ΑΡΧΕΣ.
Γιατί;
Διότι για εμάς τους ασκούμενος της κοινότητας του C.G. οι ΑΡΧΕΣ είναι σταθερές οντότητες, γι’ αυτό και ονομάζονται ΑΡΧΕΣ. Και επειδή λοιπόν αυτές ορίζονται ως τέτοιες, ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τις ακολουθήσουμε κατά γράμμα.
Παρακάτω δίνουμε μερικά παραδείγματα που διδάσκονται τακτικά στα μαθήματα Combatives μας:
- Αν γνωρίζουμε κάποιο επικίνδυνο σημείο, Απουσιάζουμε από αυτό
- Αν δούμε κίνδυνο να έρχεται καταπάνω μας, τον Αποφεύγουμε
- Αν βρισκόμαστε ήδη σε κίνδυνο, Αποδράττουμε από αυτόν
Αν δεν μπορούμε να κάνουμε τα παραπάνω, τότε ότι κάνουμε στη συνέχεια πρέπει να είναι:
- Απλό
- Άμεσο
- Αποτελεσματικό
Με γερές δόσεις:
- Επίγνωσης
- Αποφασιστικότητας
- Επιθετικότητας
- Αγριότητας
- Έλλειψης ελεημοσύνης
- Αιφνιδιασμού
- Ταχύτητας
- Χρονισμού
- Αυτοκυριαρχίας
Διαβάστε το άρθρο: Αρετές του Combatives
Τα υπόλοιπα είναι οι απρόβλεπτες μεταβλητές και η κοπιαστική, χρονοβόρα, σκληρή, επίπονη και επαναλαμβανόμενη πρακτική εξάσκηση μαζί με κάποια μικρά μυστικά μας. Δεν προσπαθούμε να φοβίσουμε τον κόσμο ούτε να τον αποθαρρύνουμε από την συμμετοχή τους στα σεμινάριά μας. Αντιθέτως επικροτούμε και ενθαρρύνουμε την άρνησή τους να πιαστούν κορόιδα και αντί αυτού, να δεχτούν σοβαρή και υπεύθυνη καθοδήγηση σε θέματα ασφάλειας, αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας.
