Λόγω των εμπειριών τους στη Σαγκάη και οι δύο άνδρες αντιλήφθηκαν ότι όποιος περιμένει να συμμετέχει σε μάχη θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιήσει όσα πλεονεκτήματα είναι δυνατόν. Προετοιμάστηκαν λοιπόν για την επιστροφή τους στην Αγγλία για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Οι Σάικς (Sykes) και Φέρμπερν (Fairbairn) παραιτήθηκαν από την S.M.P. (Δ.Α.Σ. – Δημοτική Αστυνομία της Σαγκάη) και έφτασαν στη Βρετανία την άνοιξη του 1940, μη γνωρίζοντας τι τους περίμενε.
Λίγο μετά την άφιξή τους όμως και οι δύο έλαβαν τον βαθμό του Λοχαγού από το Υπουργείο Αμύνης (τότε ονομαζόταν Γραφείο Πόλεμου – War> Office) αφού πρώτα προσεγγίστηκαν από ένα μικρό και σχετικά σκιώδη τμήμα της S.I.S. – Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (S.I.S. – Secret Intelligence Service – Σήμερα Μ.Ι.6) γνωστό ως Τμήμα “Δ” (Section “D”). Εδώ ξεκινάει το πιο διάσημο έργο των δύο από το 1940 έως το 1942 που ο Φέρμπερν έφυγε για τις Η.Π.Α. μέχρι το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη.
Στο ζευγάρι ανατέθηκε η εκπαίδευση των Βρετανικών Δυνάμεων Καταδρομών στη χρήση των όπλων και μάχη σώμα-με-σώμα. Ήταν στα Κέντρα Κατάρτισης της Σκωτίας Lochailort (Λοχαιλορτ), Auchinraith (Οχινρεθ), Aston House (Αστον Χαους – Station 12), Inverailort (Ινβερειλορτ) και Achnacarry (Αχναντκαρριντ) που ο Σάικς συνεργάστηκε με τον Φέρμπερν.
Η συγκεκριμένη ειδικότητα του Σάικς ήταν η ένοπλη μάχη και για να βοηθήσει τους συμμάχους ανέπτυξε σκόπευτρα όπλου για νυχτερινή χρήση, σιγαστήρες και διάφορα μυστικά όπλα. Ουσιαστικά ο Σάικς ήταν ο πρωτοπόρος του συστήματος “Point Shooting” παρά ο Φέρμπερν και, μάλλον ήταν ένα από τα θέματα που καπηλεύτηκε ο Φέρμπερν, φέρνοντας αργότερα τους φίλους σε αντιπαράθεση.
Προφανώς ο Φέρμπερν επέμενε να χρησιμοποιείται η ονομασία “Fairbairn system” για το σύνολο του προγράμματος εκπαίδευσης.
Όταν ο Φέρμπερν (Fairbairn) αποσπάστηκε στο O.S.S. (O.S.S.- Office of Strategic Services – Γ.Σ.Υ. Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών, σήμερα C.I.A.) «κατά παραγγελία» του, Μπιλ Ντόνοβαν, (“Wild” Bill Donovan – πατέρας των σύγχρονων αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών) και ο Σάικς πήγε μαζί του στις Η.Π.Α.
Το 1941 οι Φέρμπερν και Σάικς σχεδίασαν, ανέπτυξαν και κατασκεύασαν το περίφημο μαχαίρι μάχης Fairbairn/Sykes που χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από τα Commando της συμμαχίας κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Το σχέδιο αναπτύχθηκε βάση σχεδίου που είχε φτιαχτεί στη Σαγκάη από Συνεργάτες και υφισταμένους του Φέρμπερν που του το δώρισαν. Το σχέδιο αυτού ορίζεται ως «Το μαχαίρι της Σαγκάη» (the Shanghai knife). Αυτό το μαχαίρι ανασχεδιάστηκε από τους Φέρμπερν και Σάικς και παράχθηκε από την “Wilkinson” σε τρία ελαφρώς διαφορετικά σχέδια από τα οποία το πρώτο θεωρείται το καλλίτερο και το πολυτιμότερο κειμήλιο.
Αυτό το δίκοπο μαχαίρι φτιάχτηκε ειδικά για να θανατώνει ανθρώπους, Σάικς και Φέρμπερν μαζί, ανέπτυξαν μια ολοκληρωμένη μέθοδο τεχνικών μαχαιριού γύρω από αυτό το μαχαίρι που αργότερα αντέγραψε ο Αμερικανός αντίστοιχος και μαθητευόμενός τους Συνταγματάρχης Ρεξ Απελγκέιτ (Col. Rex Applegate). Ο Φέρμπερν/Σάικς (Fairbairn/Sykes) τύπος σχεδιασμού εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από πολλούς στρατούς σήμερα.
Ο Σάικς ήταν εμπειρογνώμονας στη μάχη σώμα-με-σώμα με μαχαίρι και ήταν γνωστός για την εκπαίδευση και προπόνηση με γυμνή λεπίδα. Η μέθοδος διδασκαλίας του σε φοιτητές στο πρώτο μάθημα ήταν το πώς να κρατάνε το μαχαίρι. Προκειμένου να αποκτήσουν μια καλή «αίσθηση» για το μαχαίρι, τους έβαζε να το περνάνε από χέρι σε χέρι. Μετά διδασκόταν η τεχνική καρφώματος χρησιμοποιώντας το ελεύθερο χέρι για προστασία ή για να αρπάξει τον αντίπαλο. Μεταφορά και απόκρυψη του μαχαιριού ήταν το επόμενο βήμα. Το τελικό στάδιο της κατάρτισης των τεχνικών ήταν η υφαρπαγή και το πώς να κάνουν σωματική έρευνα σε κρατούμενους, όπως επίσης την διασφάλιση και ασφαλή μετακίνηση ενός κρατούμενου.
Η διδασκαλία της χρήσης του μαχαιριού δείχνει ξεκάθαρα τα ενστικτώδη στοιχεία του ανθρώπου που χρησιμοποιεί μαχαίρι εναντίων άλλου. Το πρόγραμμα ήταν σαφώς φτιαγμένο από ανθρώπους που γνώριζαν τι θα πει φόβος και αδρεναλίνη. Ποτέ δεν επιχείρησαν να διδάξουν όσα (και καλά) διδάσκονται από τους σημερινούς μας αυτοαποκαλούμενους «μάστερ του μαχαιριού».
Είναι επίσης γνωστό ότι σε αρκετές περιπτώσεις, ο Σάικς (Sykes) εκτέλεσε καθήκοντα σωματοφύλακα για τον Winston Churchill όταν αυτός ταξίδευε στο εσωτερικό ή εξωτερικό.
