Μεταλλαγμένες παραδοσιακές πολεμικές τέχνες
Στην πρώτη περίπτωση, οι νέες πολεμικές τέχνες αποτελούν τη συνέχεια των παραδοσιακών πολεμικών τεχνών, έχοντας την απαραίτητη διαμόρφωση για να μπορούν να διδάσκονται σε παιδιά και ενήλικες εν καιρώ ειρήνης. Ως εκ τούτου, έχουν απολέσει τον πολεμικό τους χαρακτήρα και έχουν λάβει μια περισσότερο αθλητική μορφή.
Τεχνικές και χτυπήματα που θα προκαλούσαν μόνιμες βλάβες ή ακόμα και θάνατο έχουν αφαιρεθεί. Για τις νέες πολεμικές τέχνες έχουν καθοριστεί αυστηροί κανόνες για την εκπαίδευσή τους αλλά και για την διεξαγωγή αγώνων. Σκοπός τους είναι η άθληση, η πνευματική ανύψωση του αθλητή, η καλή φυσική κατάσταση και η ικανότητα των αθλούμενων να αμύνονται σε κάποιες (κατά κανόνα άοπλες) συμπλοκές έναντι λιγότερο εκπαιδευμένων συνανθρώπων.
Ενδεικτικά παραδείγματα παραδοσιακών πολεμικών τεχνών είναι το Καράτε, το Ζιου Ζίτσου, το Kung Fu, το Κέντο, η Ξιφασκία και άλλα.
Μαχητικά αθλήματα
Στις νέες πολεμικές τέχνες έχουν εισέλθει και τα λεγόμενα μαχητικά αθλήματα, που ποτέ δεν υπήρξαν πολεμικά αλλά είχαν πάντα αθλητικό χαρακτήρα. Κάποια από αυτά υπάρχουν από την αρχαιότητα. Ενδεικτικά παραδείγματα μαχητικών αθλημάτων της αρχαιότητας είναι η Πυγμαχία, η Πάλη, το Παγκράτιο και το Sumo. Άλλα νεώτερα είναι το Τζούντο, το Ταε-Κβον-Ντο, το Kick Boxing, το Muai Thai και το MMA.
Αρκετές από τις νέες πολεμικές τέχνες λαμβάνουν μέρος σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Άλλες, λαμβάνουν μέρος σε παγκόσμιας εμβέλειας διοργανώσεις ιδιωτικών φορέων.
Η δεοντολογία της Μαχητικής Άθλησης
Όμως, η αυστηρή ηθική δεοντολογία της διδασκαλίας μιας νέας πολεμικής τέχνης σε καμία περίπτωση δεν προετοιμάζει τον αθλητή να αποφύγει ή να αντιμετωπίσει οπλισμένο, αποφασισμένο και δόλιο αντίπαλο.
Για παράδειγμα, σε καμία νέα πολεμική τέχνη δεν βλέπουμε την έγκαιρη λήψη μέτρων (πρόληψη) για την αποφυγή επικείμενης επίθεσης. Η πρόληψη είναι το πρώτο και βασικότερο βήμα για την επιβίωση. Γιατί απλούστατα, κανείς δεν μπορεί να σας χτυπήσει αν δεν είστε εκεί. Οι περισσότερες επιθέσεις θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν οι εμπλεκόμενοι δεν ενέδιδαν στον εγωισμό τους ή αν προέβλεπαν την επίθεση παρακολουθώντας με ψυχραιμία την γλώσσα του σώματος του αντιπάλου μη δίνοντας βάση στην λεκτική του επίθεση. Σε πιο ωμές περιπτώσεις, που σκοπός του επιτιθέμενου είναι εξ’ αρχής η εξάσκηση βίας (ξυλοδαρμός, ληστεία, βιασμός, φόνος), η επίγνωση, η ψυχραιμία και η σωστή συμπεριφορά στερούν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού του αντιπάλου.
Μπορούμε, λοιπόν, με ασφάλεια να πούμε ότι ο όρος πολεμικές τέχνες στις μέρες μας χρησιμοποιείται, στις περισσότερες περιπτώσεις, καταχρηστικά. Ετυμολογικά, η λέξη πόλεμος προέρχεται από τις λέξεις πόλις και όλλυμι (καταστρέφω) και δηλώνει την σύρραξη με σκοπό την καταστροφή μιας πόλης, ενός οικισμού, ενός πολιτισμού. Σε καμία περίπτωση τα μαχητικά αθλήματα δεν αποσκοπούν στο να καταστρέψουν μια πόλη ή έναν πολιτισμό.
