Εσυ, τι πιστεύεις;
Θα εκπλαγείτε από το πόσοι άνδρες πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν πράγματα, που στην πραγματικότητα ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να κάνουν. Η ικανότητά τους στο να ΜΑΧΟΝΤΑΙ είναι ένα από αυτά. Η ικανότητα στο ΣΕΞ είναι ένα άλλο. Και αυτά, ΑΣΧΕΤΑ με το επίπεδο ΕΞΑΣΚΗΣΗΣ ή ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ τους.
Είναι το ανίδεο και παιδικό κομμάτι της ανθρωπότητας που είναι το μέρος της μαχητικότητας. Ο αδρανής και κενός νους θέλει ενθουσιασμό – Ralph Waldo Emmerson.
Γιατί όμως τα πιστεύουν;
Είναι φαντασμένοι;
Είναι εγωιστές;
Είναι χαζοί;
Μήπως είναι το φαινόμενο Ντάνινγκ-Κρούγκερ;
Το φαινόμενο Ντάνινγκ–Κρούγκερ (από τους ψυχολόγους Ντέιβιντ Ντάνινγκ και Τζάστιν Κρούγκερ) είναι μια γνωστική διαταραχή, στην οποία άτομα περιορισμένων δεξιοτήτων αποκτούν μια ψευδαίσθηση ανωτερότητας, εκτιμώντας εσφαλμένα ότι οι γνωστικές τους ικανότητες, είναι υψηλότερες από ό,τι πραγματικά είναι. Οι Ντάνινγκ και Κρούγκερ απέδωσαν αυτή την προκατάληψη σε μια μεταγνωστική αδυναμία των ανειδίκευτων να αναγνωρίσουν τη δική τους ανεπάρκεια και να αξιολογούν με ακρίβεια τη δική τους ικανότητα. – Πηγή Βικιπαίδεια
Ουσιαστικά μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν την απαιτούμενη γνώση, ώστε να γνωρίζουν όσα δεν γνωρίζουν.
Ο κόσμος μας σήμερα είναι πολύπλοκος, ΠΟΛΥ πολύπλοκος. Δεν ζούμε στην εποχή που ο δυνατότερος της φυλής ήταν ο αρχηγός, βάση της δύναμης και ικανότητάς του να επιβληθεί στα άλλα αρσενικά και να κυνηγά θήραμα για να φάει η φυλή. Αυτά ήταν κάποτε τα κριτήρια που καθιστούσαν ικανό έναν άνθρωπο να ηγείται τη φυλής. Όχι πολύ διαφορετικό απ’ ότι ισχύει στα ζώα… Κανένα είδος στη φύση δεν θα άφηνε τον ανίκανο να ηγείται, γιατί αυτό θα σήμανε και το τέλος του είδους.
Οι καιροί έχουν αλλάξει πολύ
Οι άνθρωποι όχι τόσο.
Η δύναμη σήμερα εκδηλώνεται διαφορετικά. Μπορεί να είναι εγκεφαλική, οικονομική, πολιτική, κοινωνική, επικοινωνιακή και ειδικότερα σήμερα, κοινωνικό-επικοινωνιακή. Ο καθένας μπορεί να επηρεάσει τις γνώμες και κατ΄επέκταση τα πιστεύω, εκατοντάδων χιλιάδων ακόμη και εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αυτή η επιρροή μπορεί να ασκηθεί από τον κάθε ανίκανο, ανίδεο, κακόβουλο, παραπληροφορημένο, ψεύτη, κλέφτη, απατεώνα, βλάκα, φαντασμένο, ανώριμο, φανατικό, ρατσιστή, ομοφοβικό κλπ… η απλώς μωρό και ότι άλλο αρνητικό μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος… Πολλούς τους βλέπουμε να εκφράζουν την γνώμη τους εκμεταλλευόμενοι την προστασία της ανωνυμίας στο διαδίκτυο. Σκέτη δειλία.
Παρά ταύτα, παραμένει ένα μέρος των ανθρώπων να πιστεύει ότι είναι πολύ ικανότερο, απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Όμως, άνθρωποι ανίκανοι να αναγνωρίσουν το τι δεν γνωρίζουν σε μια συγκεκριμένη δεξιότητα θα:
- Αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν τη δική τους έλλειψη δεξιοτήτων.
- Πχ. νομίζουν ότι οι δεξιότητες που έχουν υπέρ-αρκούν ή είναι ίσες με αυτές που απαιτεί η κατάσταση.
- Αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν την έκταση της ανεπάρκειας τους.
- Πχ. Νομίζουν ότι γνωρίζουν πολλά για τη βία γενικότερα.
- Αποτυγχάνουν να υπολογίσουν με ακρίβεια τις δεξιότητες άλλων περισσότερο (ή και λιγότερο) ικανών.
- Π.χ. Πραγματικά πεπειραμένους «του δρόμου» εγκληματίες ή αποφασισμένους.
Το μοναδικό σωτήριο κριτήριο είναι, ότι αν είναι ανοιχτόμυαλοι, ΙΣΩΣ θα αντιληφθούν ή θα αναγνωρίσουν τη δική τους έλλειψη ικανότητας, αφού λάβουν κατάρτιση αυτής τη ικανότητας ή εκτεθούν στις συνθήκες που την απαιτούν. Όπως π.χ. αν εκτεθούν σε μια πραγματική βίαιη επίθεση «του δρόμου» με κακό σκοπό.
Σε ένα άρθρο εξηγώ ότι η βία είναι πολυσύνθετο και πολυεπίπεδο θέμα. Σε άλλο άρθρο είχα αναφερθεί στο πως αλλάζει η οπτική γωνία ενός ανθρώπου και η γνώμη του για πράγματα, καθώς αυξάνεται η γνώση του. Ο λόγος είναι, ότι ανακαλύπτει ότι του λείπουν περισσότερες γνώσεις. Όσα περισσότερα μαθαίνει για ένα θέμα, τόσο συνειδητοποιεί πόσο πολύπλοκο είναι και πόσα πολλά έχει ακόμα να μάθει.
Και προσέξτε…, δεν έχει να κάνει με τεχνικές πολεμικών τεχνών, όταν βιώνει απειλητικές καταστάσεις κατά υγείας και ζωής. Αυτές μπορούν να ποικίλουν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε τέτοιες καταστάσεις είναι, ότι η έλλειψη πληροφορίας, εμπειρίας και ο εγωισμός, τις καθιστά από απλές ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ μέχρι και εν δυνάμει ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ.
Η αίσθηση της ασφάλειας και «το έχω» είναι συχνά απλά μια ψευδαίσθηση, μέχρι να γίνει το όποιο κακό. Αυτός είναι και ο λόγος που η ζωή ενός σκεπτόμενου ανθρώπου, είναι μια ατελείωτη διαδικασία εμπειρίας, μάθησης και αναζήτησης γνώσεων. Όσοι απλά εκφράζουν γνώμη χωρίς γνώση ή ιδίαν εμπειρία, ειδικά σε κάτι όπως την βία, απλά φλυαρούν.