Η ακεραιότητα είναι το θεμέλιό μας
«Η υποστήριξη της αλήθειας απαιτεί ακεραιότητα διότι η αλήθεια δεν είναι πάντα αρεστή.» – Ζακ Καπανταϊδάκης
Δεν είναι καθόλου περίεργο άνθρωποι να αλλάζουν θέση όταν μαθαίνουν την αλήθεια για κάποιον, κάτι ή κάποιο γεγονός. Είναι φυσικότατο, διότι η περισυλλογή ΝΕΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ αλλάζει την οπτική τους γωνία. Κάποιοι που δεν διακρίνουν αυτή τη διαδικασία, θα έλεγαν ότι το άτομο που κάνει τέτοιες αλλαγές είναι ευμετάβλητο ή ακόμη, αν θέλουν να είναι κακοήθης, τους αποκαλούν ασταθές. Στη πραγματικότητα, όταν επιτελείται αυτή η διαδικασία για να φθάσει κανείς στην αλήθεια, αποτελεί καλό παράδειγμα ακεραιότητας στην ερευνητική διαδικασία.
Άλλο καλό παράδειγμα, είναι η ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ και ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ των ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ της ερευνητικής διαδικασίας. Θεμελιώδεις αμαρτίες κατά της ακεραιότητας είναι η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ, η ΣΚΕΥΩΡΙΑ και η ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ.
Το πρώτο, ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ, την ύλη ή και την διαδικασία που περισυλλέγονται και δοκιμάζονται πληροφορίες και στοιχεία. Το δεύτερο, ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ όταν προσθέτουμε γνώμες και μη δοκιμασμένες πληροφορίες και στοιχεία στα αποτελέσματα. Το τρίτο, ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΛΗΨΗ ΜΑΣ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ, όταν κλέβουμε πληροφορίες και στοιχεία που έχουν κοπιάσει άλλοι να βρουν, χωρίς να αναφέρουμε τα ονόματα και τις έρευνές τους, δηλαδή την πηγή μας (καταρρέει η αντίληψη ότι είμαστε διαβασμένοι και γνώστες).
Αυτός είναι και ο λόγος που στο Combatives Group σε κάθε περίπτωση αναφέρουμε ακριβώς αυτά. Όταν μιλάμε για στατιστικά αναφέρουμε την ΠΗΓΗ μας. Όταν αναφερόμαστε σε περιστατικά αναφέρουμε ΟΝΟΜΑΤΑ και ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ. Όταν αναφερόμαστε σε έρευνες και μελέτες τρίτων, αναφέρουμε τις ΕΡΓΑΣΙΕΣ τους.
Για τον μέσο ενδιαφερόμενο ειδικά σε θέματα ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ, καλό είναι όταν κάποιος που προωθεί τον εαυτό του ως «ειδικός» λέει κάτι, να το ερευνήσετε… διότι έτσι, καταλαβαίνεται αμέσως με ποιόν έχετε να κάνετε.
Για σοβαρούς ανθρώπους η ακεραιότητα δεν είναι διαπραγματεύσιμη, διότι το όποιο παράπτωμα κατά της, καταστρέφει την ίδια στιγμή όσα χρειάστηκαν να δομηθεί.
Ποιος εμπιστεύεται την γνώμη ενός άνθρωπου όταν αποδεικνύεται ότι δεν γνωρίζει το θέμα στο οποίο υποτίθεται ότι είναι ειδικός;
Ποιος εμπιστεύεται έναν άνθρωπο όταν αποδεικνύεται ότι όσα προβάλλει σαν δικά του ανήκουν στη πραγματικότητα σε άλλους;
