Προσέχετε από ποιούς λαμβάνετε πληροφορίες
Ακριβώς όπως κάνουν και οι γυναίκες, οι ΑΝΔΡΕΣ πιστεύουν σε ένα εντελώς διαφορετικό σύνολο μύθων περί αυτοάμυνας που είναι επίσης ανόητοι.
Υπάρχουν εκπαιδευτές μαχητικών αθλημάτων που πλασάρουν υποτιθέμενη γνώση αυτοάμυνας στους άνδρες για το πώς να κάνουν “street fighting”. Η υπόνοια και μόνο ότι κάποιοι κάνουν «οδομαχίες» στους δρόμους, είναι αρκετό να δώσουν σε κάθε εισαγγελέα λόγο έρευνας. Επίσης, συνήθως όσα διδάσκουν αποτελούνται από την μία τεχνική μετά την άλλη και τη χρήση παράνομων ή και πρακτικά ανεφάρμοστων και μη πρακτικών «όπλων», χωρίς λίγη σκέψη για το αν όλα αυτά είναι πραγματικά βιώσιμα σε μια κατάσταση δρόμου. Άλλο στερεότυπο είναι να μαθαίνουν να ανταλλάζουν τεχνικές σαν να πρόκειται για μαχητική άθληση θεάματος (πυγμαχία, κικ μπόξ, καράτε, ΜΜΑ κτλ.) Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι άνδρες συχνά γίνονται υπεροπτικά θύματα.
Και γιατί το κάνουν αυτό αυτοί οι εκπαιδευτές;
Πιθανόν, διότι θεωρούν ότι η εγωιστικές χειροδικίες (σκυλοκαβγάς στον δρόμο) και η αυτοάμυνα είναι το ίδιο πράγμα.
Το πρόβλημα είναι ότι ένα άτομο που αγνοεί τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ, μπορεί εύκολα να ΟΔΗΓΗΘΕΙ (παραπλανηθεί) να ΠΙΣΤΕΥΕΙ όσα αυτοί οι άνθρωποι κηρύττουν. Δηλαδή τους πιστεύουν, επειδή τους ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ως «ειδικούς» στο θέμα της ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ.
Αυτό που πρέπει να αναρωτηθούν είναι:
«Τι τους καθιστά ειδικούς;»
«Είναι επειδή έχουν μια “cool” ιστοσελίδα;»
«Είναι τα πολλά χρόνια τους στη μαχητική άθληση;»
«Είναι επειδή είναι καλοί αθλητές;»
«Είναι επειδή έχουν κερδίσει μερικούς αθλητικούς τίτλους;»
«Είναι επειδή λένε ότι είναι «ειδικοί» αυτοάμυνας;»
«Είναι κριτήρια αυτοάμυνας αυτά;»
Πρέπει να τεθούν μερικά κρίσιμα ερωτήματα ειδικά σε αυτούς τους ανθρώπους και ένα πολύ αντικειμενικό αυτί θα πρέπει να ζυγίζει όσα απαντούν. Η τάση των φοβισμένων ή ανίδεων ανθρώπων, που εντυπωσιάζονται από ένα σύστημα που μοιάζει καλό, μυρίζει καλό και πουλάει καλά, είναι να λαμβάνουν τις συμβουλές των τάχα «εμπειρογνωμόνων» ως ΓΕΓΟΝΟΣ. Η προσεκτική έρευνα γρήγορα αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι που έχουν «ζήσει το πεζοδρόμιο» και έχουν αντιμετωπίσει τη ΒΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ και ίσως ακόμα και ΜΑΧΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ, είναι αυτοί που γνωρίζουν ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ!
Το «Χ» σύστημα είναι το καλύτερο για αυτοάμυνα
Ο πραγματικός λόγος για τον ανωτέρω τρόπο σκέψης είναι ότι οι άνθρωποι παγιδεύονται στο παραμύθι που δημιουργούν άλλοι άνθρωποι, που πιστεύουν την ίδια ανοησία. Από αμνημονεύτων χρόνων, η μάχη με σκοπό την επιβίωση δεν σχετιζόταν με κάποιο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΟ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Όλοι όσοι ασκούσαν κάποιο τέτοιο σύστημα έχουν ηττηθεί κάποια στιγμή από κάποιον που κάνει κάποιο άλλο.
Αντιθέτως, ΠΑΝΤΑ είχε να κάνει με ΤΟ ΑΤΟΜΟ που ασκεί τις ΟΠΟΙΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ και ΤΕΧΝΙΚΕΣ με ΠΡΟΘΕΣΗ. Το ΠΩΣ τις ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ και τις ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ, ΣΥΝΘΗΚΕΣ και ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ που ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑΝ. Όπως και το ΠΩΣ τις ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΘΗΚΕ ο εκάστοτε ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ.
Ο μέσος άνθρωπος (μη επαγγελματίας αθλητής) που ασκεί επισταμένα κάποια πολεμική τέχνη ή μαχητική άθληση πλήρους επαφής κατά τη διάρκεια ΠΟΛΛΩΝ ΕΤΩΝ, ανταποκρίνεται κάπως καλύτερα. Είναι συνήθως αρκετά καλά εκπαιδευμένος και ικανότερος σε σύγκριση με τους περισσότερους άπειρους στη βία ανθρώπους. Δεν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με την ικανότητά του να «ΜΑΧΕΤΑΙ» (το γνωστό πάρε δώσε των τεχνικών).
Το πρόβλημα είναι, ότι γενικώς υπάρχει η πεποίθηση ότι το «σπάριγκ» σε αθλητικό σύλλογο ή και οι αγώνες στις πολεμικές τέχνες είναι το ΙΔΙΟ με την αυτοάμυνα δρόμου.
Δεν είναι…
Βεβαίως και τα δύο απαιτούν κάποιες δεξιότητες, αλλά οι ΣΥΝΘΗΚΕΣ και οι ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ. Όσοι αντιλαμβάνονται την αυτοάμυνα σαν σπάριγκ και αγώνες θα αντιμετωπίσουν ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Εκτός…, αν μπορέσει κανείς να πραγματοποιήσει αποτελεσματικά το ψυχολογικό άλμα από την αθλητική νοοτροπία σε μια νοοτροπία επιβίωσης, με όλα τα παρελκόμενα ώστε να αντιμετωπίσει έναν πεπειραμένο, ικανό και αποφασισμένο επιτιθέμενο.
Και τι συνιστά μια τέτοια επίθεση;
Κάποιος που επιτίθεται ΕΞΑΠΙΝΗΣ ή από ΠΙΣΩ ή με ένα ΟΠΛΟ ή ένας ΟΧΛΟΣ επιτιθέμενων ή ακόμα χειρότερα, ένας ΟΠΛΙΜΕΝΟΣ ΟΧΛΟΣ. Η ιστορία δεν τελειώνει καλά σε τέτοιες περιπτώσεις ούτε για έναν σκληρό και πεπειραμένο αθλητή μαχητικής άθλησης ΜΜΑ.
Απόδειξη αυτού είναι ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στη Βραζιλία.
UFC Fighter Maiquel Falcao Brutally beaten and caught on camera, comrade Kauê Mena in coma
Οι δεξιότητες όπως τα χτυπήματα, η πάλη, οι ρίψεις ή η πάλη στο έδαφος κλπ. όντως ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ!!
Αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι:
«Θα δουλέψουν υπό τις συνθήκες δρόμου που αναφέρθηκαν;»
Η Αποψή μας
Είμαστε της γνώμης ότι οι ΑΓΝΩΣΤΟΙ και ΜΗ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΙ και ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ παράμετροι κάνουν τα πράγματα ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ, αν όχι ΑΔΥΝΑΤΑ προς αντιμετώπιση, ακόμη και για εκπαιδευμένους αθλητές μαχητικών αθλημάτων. Είναι περισσότερο θέμα τύχης και συγκυριών.
Ο λόγος για αυτό είναι πολύ απλός. Μπορεί να είναι εξαίρετοι αθλητές μαχητικών αγώνων, αλλά ποτέ δεν έχουν συναντήσει τέτοιες ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ σε έναν αθλητικό σύλλογο ή ένα ρινγκ. Δεν εκπαιδεύονται ειδικά για τέτοιες καταστάσεις. Αυτό είναι λογικό, αφού αυτοί οι άνθρωποι είναι ΑΘΛΗΤΕΣ. Η μόνη περίπτωση να γνωρίζουν τέτοιες καταστάσεις, είναι αν έχουν προσωπικά λάβει μέρος σε περιστατικά βίας στο δρόμο. Μερικοί το έχουν κάνει, αλλά δεν είναι διαδεδομένο, επειδή η πλειοψηφία τους είναι ως επί το πλείστον λογικά σκεπτόμενοι επαγγελματίες αθλητές με ήθος και ευγενή άμιλλα.
Η Πρόταση μας
Εδώ είναι όπου μια καλή οργάνωση εκπαίδευσης αυτοάμυνας διαφέρει πολύ. Εάν είναι σωστή, θα ξεκινήσει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, εκπαιδεύοντας τους ανθρώπους σχετικά με τους ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ γύρω τους. Στη συνέχεια, θα προχωρήσει στην ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ και στις ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ της βίας που διαπράττεται στο δρόμο (“street fighting”) και θα ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ με την ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ (όχι σε αγωνιστικό πλαίσιο). Θα δοθούν πολλές ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ σε αυτό το σκέλος και θα ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ επειδή οι άνθρωποι τείνουν να μην κατανοούν άμεσα ή να μην εκτιμούν τη σοβαρότητα τέτοιων ζητημάτων.
Όποιος χτυπήσει πρώτος κερδίζει!
Βεβαίως! Αυτό συμβαίνει πολύ συχνά, ειδικά όταν πρόκειται για ένα γερό χτύπημα που είτε σαστίζει είτε ρίχνει νοκ αουτ τον λήπτη. Υπάρχουν μερικά πράγματα όμως που πρέπει να ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ σε αυτή τη πρόταση, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο λογικά σκεπτόμενος αμυνόμενος που ΔΡΑ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ, θα ανταπεξέλθει.
Το ένα είναι, ΧΤΥΠΗΣΕ ΔΥΝΑΤΑ, το άλλο είναι ΧΤΥΠΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
Δεν είναι τόσο απλό. Σε ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ αυτών υπάρχουν και πολλά άλλα…
Αυτό που ένας άνθρωπος της μαχητικής άθλησης ή της αυτοάμυνας επιχειρεί να επιτύχει κάνοντας αυτό, είναι την ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ (ολοκληρωτική δύναμη). Αυτό μπορεί να επιτευχθεί και στους δύο τομείς (μαχητική άθληση και αυτοάμυνα). Ωστόσο, σε σκηνικό ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ, ένα άτομο θα πρέπει να δικαιολογήσει τις ενέργειές του σε περίπτωση που το θέμα φτάσει στο δικαστήριο. Αν συμβεί αυτό, είναι μόνο η αρχή μιας ιστορίας που μπορεί να τραβήξει για χρόνια και με σημαντικό κόστος και αβέβαιο τέλος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε κατάσταση θα φτάσει στα δικαστήρια, αλλά στη σημερινή δικομανή κοινωνία μας, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνει;
Η άποψή μας
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χτυπώντας πρώτοι, πολύ δυνατά και συνέχεια, οι αμυνόμενοι έχουν μια πραγματικά καλή πιθανότητα επιβίωσης εάν τα χτυπήματα είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ.
Εντούτοις κάποιες ερωτήσεις που πρέπει να γίνουν είναι:
Τι ξέρουν για το άτομο απέναντί τους;
Είναι το άτομο αυτό εξειδικευμένο ή ανειδίκευτο σε θέματα βίας;
Είναι το άτομο αυτό οπλισμένο ή άοπλο;
Είναι το άτομο αυτό πρόθυμο και ικανό να χρησιμοποιήσει ένα πιθανό κρυφό όπλο ή όχι;
Πόσο σίγουρο είναι ότι ένα δυνατό πρώτο χτύπημα, θα λειτουργήσει σίγουρα εναντίον ενός επιτιθέμενου γεμάτου αδρεναλίνη;
Πόσο σίγουρο είναι ότι ο επιτιθέμενος δεν θα είναι αρκετά σκληρός για να αντέξει τέτοια χτυπήματα και να αντεπιτεθεί;
Πόσο πρόθυμοι είναι να αναλάβουν τον πιθανό νομικό Γολγοθά που θα ακολουθήσει κατά τη διάρκεια του οποίου θα τους τεθούν πολλές ερωτήσεις και θα πρέπει να δικαιολογηθούν;
Πρέπει να θυμόμαστε ότι συχνά δεν αξίζει τον κόπο να εμπλακεί κανείς. Εξάλλου, δεν είναι όλοι κακοποιοί με κακές προθέσεις. Θα μπορούσε επίσης να είναι ένα άτομο που έχει έναν ΛΟΓΙΚΟ ΛΟΓΟ να αναστατωθεί. Απλά το παρατραβάει εξαπολύοντας και σωματική επίθεση σε κάποιον.
Χρειάζεται να σακατευτεί για αυτό;
Χρειάζεται να πεθάνει για αυτό;
Δεν χρειάζεται να σκοτώνουμε έναν μεθυσμένο που παρεκτρέπεται, έτσι…;
Τι λέτε για κάποιον που μας παίρνει το χώρο στάθμευσης ή μας κόβει στον δρόμο;
Μήπως κάποιον ό οποίος κάνει χειρονομίες στον αέρα και βρίζει;
Αυτές οι νομικές υποθέσεις μπορεί να είναι πολύ δαπανηρές σε χρόνο και χρήματα και το χειρότερο, αν το πρόσωπο αυτό δεν ικανοποιεί τα κριτήρια αυτοάμυνας που ορίζει ο νόμος, θα ακολουθήσουν ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
Η Πρόταση μας
Στην πραγματικότητα, όλοι θα κληθούν να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους αναλυτικά ως προς το τι οδήγησε στο περιστατικό, πώς ξεκίνησε η φυσική συμπλοκή, κλπ. Στο τέλος της ημέρας, κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει γιατί σκέφτηκε ότι οι πράξεις του ήταν ΕΥΛΟΓΕΣ, ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ και ΑΝΑΛΟΓΙΚΕΣ. Αυτό χρειάζεται κάποιες δεξιότητες άρθρωσης… και αν δεν πείσει τον εισαγγελέα και τον δικαστή, όσα θα ακολουθήσουν, θα είναι πραγματικά ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ! Η δική μας πρόταση είναι γενικά «ου μπλέξεις!» Σήκω φύγε! Γιατί δεν είσαι υποχρεωμένος να ασκήσεις βία για να συνετισθεί ο κάθε αναίσθητος, αντικοινωνικός ανόητος ή και μαλάκας που θεωρείς ότι σε αδίκησε.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να πιστεύουν ότι η εκμάθηση της αμοιβαίας συμπλοκής είναι αυτοάμυνα. Αυτό απέχει ΠΟΛΥ από την αλήθεια και ΝΟΜΙΚΑ είναι ένα ΜΕΓΑΛΟ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ.
Θα του κάνω απλά… (αυτό, εκείνο ή το άλλο)
Οι άνθρωποι έχουν φοβερή φαντασία. Είναι μέρος αυτού που οδήγησε στην ανάπτυξη του ανθρώπινου είδους. Συχνά όταν έχουν λάβει ΚΑΠΟΙΑ εκπαίδευση αυτοάμυνας, λησμονούν ότι το να ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι μπορούν να κάνουν κάτι, απέχει πολύ από το ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ.
Κοινώς, το να νομίζεις ότι μπορείς δεν σημαίνει ότι μπορείς.
Μια άλλη τάση είναι ότι τείνουν να «κολλάνε» σε ό, τι έχουν ασκήσει. Είτε είναι χτυπήματα, grappling, ρίψεις, κλπ. Το γεγονός ότι τουλάχιστον έχουν εκπαιδευθεί σε κάτι, ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ. Αλλά αυτό που το κάνει κακό, είναι το γεγονός ότι συνήθως ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ. Αυτό οδηγεί σε προσδοκίες που ίσως να μην φτάσουν απαραιτήτως στην ολοκλήρωσή τους. Ειδικά σε μια ΡΕΥΣΤΗ, ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΛΕΜΗ και ΜΗ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΗ κατάσταση δρόμου. Για παράδειγμα, ένας grappler θα προσπαθήσει να εμπλακεί με τους δικούς του όρους, ένας μπόξερ με τους δικούς του και ένας αθλητής MMA με τους δικούς του.
Ποιός εγγυάται ότι ο «άλλος» θα «παίξει το δικό τους παιχνίδι» και όχι αυτό που τους είναι άγνωστο;
Η άποψή μας
Το γεγονός ότι κάποιος εκπαιδεύεται σε κάτι, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μπορεί πραγματικά να εκτελέσει το ρεπερτόριό του στις συνθήκες του δρόμου. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν μόνο να χτυπούν, μπορεί να έχουν δυσκολία απέναντι σε κάποιον που παλεύει ή ξέρει από ρίψεις. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους που παλεύουν και ξέρουν από ρίψεις.
Είναι μάλλον απίθανο ότι κάποιος που βρίσκεται σε κατάσταση αυτοάμυνας με το αθλητικό σύστημα που γνωρίζει, θα συναντήσει κάποιον που θα «παίξει το ίδιο παιχνίδι», όποιο και να ’ναι. Και ακόμα χειρότερα, ο αντίπαλος μπορεί να είναι ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΣ, η επίθεση μπορεί να γίνει από την ΤΥΦΛΗ πλευρά και μην ξεχνάμε ότι σχεδόν σίγουρα θα πραγματοποιηθεί ΕΞΑΠΙΝΗΣ. Μόνο ένα από αυτά αρκεί για να κάμψει έναν καλά εκπαιδευμένο αθλητή, για να μην αναφέρουμε καν, έναν απλό, ημιμαθή, ερασιτέχνη ασκούμενο που ΝΟΜΙΖΕΙ ότι μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
Τα πράγματα σπάνια πηγαίνουν όπως προβλέπει κανείς σε πραγματικές καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, μια κατάσταση μπορεί να είναι θανατηφόρα από την αρχή. Και παρόλο που πολλοί άνθρωποι ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να δεχτούν ότι ΔΕΝ είναι ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΙ για το ενδεχόμενο αυτό, η άρνηση δεν αποτελεί ούτε δεξιότητα, ούτε ικανότητα.
Η Πρόταση μας
Οι αξιόπιστες ικανότητες ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ περιλαμβάνουν πράγματα που κανένας εκπαιδευμένος αθλητής ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΠΟΤΕ. Αυτά εξασκούνται μόνο από εξειδικευμένες οργανώσεις αυτοάμυνας, που δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στην εκπαίδευση κατά της βίας. Αξίζει να κάνετε τον κόπο να τις βρείτε.
Η αυτοάμυνα δεν έχει να κάνει με την παρατεταμένη συμπλοκή, αλλά με όσα αρκούν για να δημιουργηθεί μια δίοδος διαφυγής ή να εκμηδενιστεί ο επιτιθέμενος αρκετά για να δραπετεύσει κανείς.
Ένα άτομο πρέπει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει έναν επιτιθέμενο με ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ τρόπο που θα τον αναγκάσει να σταματήσει τη βία και, πάντα στα νόμιμα πλαίσια της ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ.
Η επιλογή του στόχου, απόφαση και ενέργεια με επίθεση χρησιμοποιώντας έκπληξη, ανήκουν σαφώς στον επιτιθέμενο.
Η επανάκτηση της πρωτοβουλίας για το θύμα σε τέτοια περίπτωση είναι ΑΜΦΙΒΟΛΗ. Γι’ αυτό και ο «αμυνόμενος» πρέπει στην πραγματικότητα, να ενεργήσει ΠΡΩΤΟΣ, γινόμενος ουσιαστικά ο «επιτιθέμενος», τόσο στο ΜΥΑΛΟ και την ΨΥΧΗ όσο και στο ΣΩΜΑ. Δεν μπορεί να υπάρξει ανταλλαγή «πυρών» με άγνωστο πρόσωπο.
Η παγίδα αυτού;
Να ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ τους λόγους της πράξης του στο δικαστήριο αν χρειαστεί.
Αυτό χρειάζεται υπεύθυνη καθοδήγηση από υπεύθυνους ανθρώπους.
Δεν χρειάζεστε δεξιότητες, μόνο ένα καλό χτύπημα
Αυτή είναι μια κουβέντα που οι περισσότεροι άνθρωποι που ποτέ δεν έχουν «παίξει γερό ξύλο» στη ζωή τους θα χρησιμοποιήσουν. Δεν αντιλέγουμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις αυτό μπορεί να λειτουργήσει. Αλλά, η διαχείριση και διαμόρφωση της κατάστασης για να γίνει αυτό απαιτεί κάποιες ήρεμες, συνετές, επιλεγμένες και καλοδουλεμένες δεξιότητες. Και ναι, αυτές αποκτούνται ΜΟΝΟ με πολύ ρεαλιστική εκπαίδευση. Το γεγονός είναι ότι υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ που μπορούν να πάνε ΣΤΡΑΒΑ, ειδικά αν το πρόσωπο βασίζεται μόνο σε ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΧΤΥΠΗΜΑ.
Η άποψή μας
Εκτός εάν ένα άτομο είναι «μάστορας» (και ελάχιστοι είναι) του ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥ ΧΤΥΠΗΜΑΤΟΣ, το μπλέξιμο με ένα άγνωστο άτομο δεν είναι ποτέ καλή ιδέα. Η εμπιστοσύνη σε μόνο ένα καλό χτύπημα είναι εξαιρετικά ανόητη.
Επίσης, κανένα άτομο σε μια κατάσταση ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ δεν έχει την πολυτέλεια της ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΧΤΥΠΗΜΑΤΩΝ με τον επιτιθέμενο, περιμένοντας την καλύτερη στιγμή να εκτελέσει εκείνο το «ένα καλό χτύπημα».
Η πρόταση μας
Είναι γεγονός ότι αν ένα άτομο έχει δεχτεί επίθεση με εγκληματική πρόθεση ή από τυφλή γωνία, ή εξαπίνης, είναι σε ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΗ ΘΕΣΗ. Επίσης, αν ξαφνικά του έχουν επιτεθεί μέσω μιας ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, θα χρειαστεί σίγουρα κάποιες καλές ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ για να ΑΝΑΚΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ. Αυτό μας φέρνει πίσω στην επιλογή του ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥ ΧΤΥΠΗΜΑΤΟΣ ως λύση και όλες τις ΓΝΩΣΕΙΣ και ΕΜΠΕΙΡΙΑ που χρειάζεται κανείς να ΚΡΙΝΕΙ ΣΩΣΤΑ την κατάσταση. Αν εκτελεστεί καλά, το προληπτικό χτύπημα ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ! Αλλά, αν ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να το ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ κανείς στη συνέχεια, φέρει μαζί του και όλες τις ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ.
Τελικά, αν ζει κανείς με τον ΦΟΒΟ ή ΑΝΗΣΥΧΙΑ ότι μπορεί να χρειαστεί να μάθει πως να ΑΜΥΝΕΤΑΙ, πρέπει να μπει στην διαδικασία να ΒΡΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που γνωρίζουν πως να τον βοηθήσουν να το κάνει.
Δεν γλιτώνεις την σκληρή εργασία που απαιτεί η αξιόπιστη, σχετική και ρεαλιστική εκπαίδευση.
Τράβηξε το μαχαίρι σου!
Παραδόξως, κατά την γνώμη μας, αυτή είναι μια καλή συμβουλή εναντίον ενός σκληραγωγημένου εγκληματία! Ειδικά εάν ένα άτομο είναι ΙΚΑΝΟ (ψυχολογικά) να το χρησιμοποιήσει και ΓΝΩΡΙΖΕΙ (βάση εμπειρίας) ότι πρόκειται να του επιτεθούν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτό είναι το τι έρχεται μετά…
Οι μελέτες στις φυλακές υψίστης ασφαλείας των ΗΠΑ έδειξαν ότι οι σκληροί εγκληματίες αναζητούν πάντα τα «θύματα», ώστε να μπορούν να τα ΥΠΟΤΑΞΟΥΝ και αν είναι δυνατόν, να είναι ΑΟΠΛΑ. (Θεωρούμε ότι οι αριθμοί των δειγμάτων στις ΗΠΑ επαρκούν.) Την στιγμή που τα δύο αυτά κριτήρια δεν ικανοποιούνται από ένα υποψήφιο «θύμα» (δηλαδή το πρόσωπο έχει και «ΠΑΡΟΥΣΙΑ» και είναι και ΟΠΛΙΣΜΕΝΟ), ένας εγκληματίας συνήθως θα ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ ψάχνοντας για ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΗ λεία (το τι γίνεται μεταξύ εγκληματικών στοιχείων είναι διαφορετικό λόγο «προσώπου»).
Αυτό δεν συμβαίνει πάντα.
Εάν ο εγκληματίας είναι μια πραγματικά «σκληρή περίπτωση», τότε η ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ επίθεση ή ΕΞΑΠΙΝΗΣ ή από την «ΤΥΦΛΗ ΓΩΝΙΑ» θα είναι ο προτιμώμενος τρόπος λειτουργίας του.
Φυσικά, οι πιθανότητες του θύματος ΠΕΦΤΟΥΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία πόσο καλά εκπαιδευμένο είναι.
Ένα από τα προβλήματα που έχει ο μέσος πολίτης είναι ότι υπάρχουν εκπαιδευτές δήθεν πολεμικών τεχνών μέσα στη ΑΓΝΟΙΑ. Αθλητές που διδάσκουν εξίσου ΑΦΕΛΕΙΣ ΠΟΛΙΤΕΣ υποτιθέμενες δοκιμασμένες δεξιότητες, που δεν έχουν όμως δοκιμάσει οι ίδιοι και δεν έχουν χρησιμοποιηθεί στην πραγματικότητα. Κάτι σαν τον τυφλό που οδηγεί τους τυφλούς.
Επειδή ένα άτομο φαίνεται και μιλάει σκληρά ή ισχυρίζεται ότι είναι γνώστης, δεν σημαίνει ότι είναι.
Και πάλι πρέπει να τεθούν κάποιες αντικειμενικές ερωτήσεις…
Τι τους καθιστά γνώστες;
Είναι τα πολλά χρόνια τους στις πολεμικές τέχνες;
Είναι επειδή έχουν μια “cool” ιστοσελίδα;
Είναι λόγω ενός βαρύγδουπου τίτλου που προβάλλουν;
Είναι επειδή λένε ότι είναι ειδήμονες;
Είναι κριτήρια αυτοάμυνας αυτά;
Τι μπορεί αυτός ο αθλητής να γνωρίζει για το μαχαίρι;
Τα έχει εφαρμόσει ποτέ σε μια πραγματική κατάσταση;
Πότε, πού, εναντίον τίνος;
Πώς και δεν έμαθαν για αυτό οι αρχές;
Η άποψή μας
Οι άνθρωποι αγαπούν να πιστεύουν ότι έχουν ικανότητες και δεξιότητες που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ στην πραγματικότητα. Τους βοηθά να αντιμετωπίσουν και να εξορθολογήσουν τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειές τους ώστε να ενισχύσουν το εγώ τους. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που σχεδόν όλοι στον πλανήτη έχουν, ΕΚΤΟΣ από τους ανθρώπους που έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΘΕΙ ΛΕΙΨΟΙ.
Πρώτον, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποιούς νόμους παραβαίνει ένας απλός πολίτης, κατέχοντας και φέροντας ένα όπλο. Το γεγονός ότι κάποιος θα το χρησιμοποιήσει σε κάποιον άλλο, θα προσελκύσει την προσοχή του νόμου ούτως ή άλλως. Ορισμένες χώρες επιτρέπουν τις περιπτώσεις κατοχής και οπλοφορίας, πολλές δεν τις επιτρέπουν. Έτσι, ακόμα και αν κάποιος ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι διαθέτει δεξιότητες «μονομαχίας με μαχαίρι» (“knife fighting skills”) και δεν το φέρει ΣΥΝΕΧΕΙΑ επάνω του, είναι άχρηστες δεξιότητες.
Το ίδιο ισχύει για όσους είναι εκπαιδευμένοι σε πιστόλι ή οποιοδήποτε άλλο όπλο. Για να σου είναι χρήσιμο το όπλο, πρέπει και να εκπαιδευτείς από σοβαρούς ανθρώπους και να το φέρεις συνέχεια.
Δεύτερον, εάν διαθέτουν τα προσόντα (που είναι ένα μεγάλο «ΕΑΝ», ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τις προηγούμενες ερωτήσεις), αν δεν δοκιμάζονται συνέχεια υπό φυσιο-ψυχολογική πίεση (και δεν εννοούμε λαϊτ sparring), οι πιθανότητές τους δεν είναι καλές. Οι σκληροπυρηνικοί εγκληματίες, συνήθως πεπειραμένοι χρήστες με πραγματικά κακή πρόθεση θα τους φάνε για πρωινό.
Συνολικά, το θέμα της χρήσης ενός μαχαιριού, είτε επιδέξια είτε όχι σε ένα άλλο άτομο, είναι αυτό που οι περισσότεροι χρήστες τελικά μετανιώνουν, κυρίως επειδή τείνουν να καταλήξουν στη φυλακή. Χάνοντας ΧΡΟΝΙΑ της ζωής τους, ΕΚΕΙ θα γνωρίσουν τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ “BADASS”.
Στην πραγματικότητα, ΕΚΕΙ είναι όπου θα έχουν μια σταθερή εκπαίδευση στη σωστή χρήση του μαχαιριού και όχι στον τοπικό αθλητικό σύλλογο πολεμικών τεχνών.
Στη συνέχεια, υπάρχει το θέμα ότι ακόμη και οι περισσότεροι ΣΚΛΗΡΑΓΩΓΗΜΕΝΟΙ εγκληματίες στον πλανήτη δυσκολεύονται με το να μαχαιρώσουν άλλον άνθρωπο. Μπορεί να ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΟ, αλλά τα ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ που αντιμετωπίζει ο καθένας είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ. Ειδικά για ένα ΜΗ ΣΚΛΗΡΑΓΩΓΗΜΕΝΟ πολίτη που αρέσκεται να προσποιείται ότι είναι και ειδικός “knife-fighter”.
Η πρόταση μας
Η αλήθεια του θέματος είναι ότι πρέπει να ληφθεί εξειδικευμένη κατάρτιση για αυτό και, δεν έχει ΚΑΘΟΛΟΥ σχέση με την μονομαχία (“knife fighting”) με την οποία πολλοί άνθρωποι είναι «ερωτευμένοι». Στην πραγματικότητα, δεν θα υπάρχουν «έντεχνες κινήσεις» και «περάσματα» με «παγιδεύσεις» και «αφαιρέσεις» που αυτοί οι φαντασμένοι άνθρωποι θεωρούν δεδομένα. Αντιθέτως, θα υπάρχουν άγρια, επαναλαμβανόμενα καρφώματα και κοψίματα σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος ή των άκρων που μπορεί να φτάσει κάποιος, ενώ κρατά σταθερά το θύμα με το άλλο χέρι. Ακριβώς όπως ένας σκληρός και πεπειραμένος εγκληματίας θα έκανε από ένστικτο και μόνο…
Όποιος το αμφισβητεί ας το ψάξει στο YouTube…
Αυτό που πραγματικά χρειάζεται να κάνει κανείς, είναι να διατηρεί έναν έλεγχο για το τι συμβαίνει γύρω του.
Αυξάνονται έτσι οι πιθανότητες να ΠΡΟΛΑΒΕΙ το κακό, αντιδρώντας σε μια ενδεχόμενη απειλή ή επίθεση σε συντομότερο χρόνο.
Σημαντικό επίσης… να μην συμπεριφέρεται σαν «κοιμισμένος, ενοχλητικός, ξερόλας ή άξεστος μαλάκας»!