Παλαιότερα, (όσον αφορά την χώρα μας) όταν ακούγαμε την λέξη εγκληματικότητα «δίναμε» μεγάλη σημασία διότι οι παραβατικές ενέργειες που συνάδουν με αυτή ήταν λίγες και κατά 99% μη ζημιογόνες ως προς την κοινωνία.
Έτσι λοιπόν, ήμασταν όλοι περίεργοι να μάθουμε τι είχε συμβεί αφού η ζωή «κυλούσε» ήρεμα και κάθε άσχημο γεγονός κέντριζε το ενδιαφέρον μας.
Υπήρχαν διαρρήξεις, ληστείες όμως σπάνια συνοδευόντουσαν από άλλες ενέργειες.
Σήμερα η εγκληματικότητα όχι μόνο «παρουσιάζει» αυξητικές τάσεις, αλλά έχει και επιθετική μορφή.
Για παράδειγμα, παλιά οι διαρρήκτες παρακολουθούσαν και περίμεναν την χρονική στιγμή όπου οι ένοικοι θα απουσίαζαν ώστε να «μπουκάρουν» και να δράσουν ανενόχλητοι. Σκεφτείτε όμως ότι τώρα πια όχι μόνο δεν νοιάζονται εάν κάποιος είναι εντός της οικίας του, αλλά δεν διστάζουν να τον βασανίσουν ώστε να πάρουν αυτό που θέλουν.
Όσον αφορά τους βιασμούς, δεν διαπράττονται μόνο από ψυχικά ασθενείς (βλ. Δαγκλής 1997) αλλά και από ανθρώπους που θεωρούν πως όποια γυναίκα τους αρέσει υποχρεούται να συνευρεθεί ερωτικά μαζί τους. Ας μην ξεχνάμε πως και σε αυτές τις περιπτώσεις οι δράστες είναι πολυμήχανοι και δεν χρειάζεται να ενεδρεύσουν σε κάποιο απόμερο σημείο περιμένοντας για το θύμα τους. Μια έξοδος σε ένα club έχοντας μαζί τους τα κατάλληλα χάπια, τους εξασφαλίζει επιτυχία. Συνεπώς, κατανοούμε ότι τα κακοποιά στοιχεία χρησιμοποιούν ωμή βία, θεατρικότητα, δόλο, παραπλάνηση και αρκετά άλλα πράγματα για να μας βλάψουν.
Ως σώφρονες άνθρωποι ξέρουμε πως αρμόδια για αυτές τις καταστάσεις είναι η αστυνομία. Δυστυχώς η αστυνομία δεν είναι παρούσα την στιγμή που κάποιος ανοίγει την πόρτα του σπιτιού του και έρχεται «πρόσωπο με πρόσωπο» με τους διαρρήκτες. Όπως δεν ήταν παρούσα και στη Ρόδο όπου δυο υπάνθρωποι έκαναν αυτά που όλοι πια ξέρουμε (υπόθεση Τοπαλούδη).
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν ώστε την ύστατη στιγμή να προστατεύσουμε την ακεραιότητά μας;
Στις τάξεις του Combatives Group διδάσκουμε ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ.
ΠΡΙΝ την αυτοάμυνα όμως, υπάρχει η ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
Οι ενέργειες και οι δεξιότητες που μας χρειάζονται ώστε να μην φτάσουμε στην αυτοάμυνα.
Πολλοί νομίζουν ή θεωρούν ότι σε κατάσταση απειλής, όλα επιτρέπονται αφού απειλείται η ζωή και η περιουσία μας.
Σφάλλουν, διότι πρέπει να έχουμε εξαντλήσει τις διαδικασίες που μας εξασφαλίζουν αυτοπροστασία πριν φτάσουμε στην αυτοάμυνα και εκεί πλέον να ενεργήσουμε με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να μην υποστούμε τις αρνητικές συνέπειες του νόμου.
Θυμηθείτε!!!
Όταν κάποιος παραμονεύει το κάνει με δική του θέληση, άρα και δική του ευθύνη. Αυτό δεν σημαίνει ότι και εμείς θα πράξουμε χρησιμοποιώντας νηπιακές προσεγγίσεις στο θέμα της αυτοσυντήρησής μας.
Εάν πάλι πράξουμε τα πρέποντα αλλά η ζωή μας εξακολουθεί να κινδυνεύει, τότε να θυμόμαστε το ρητό που είπε κάποιος κάποτε…
“It’s better to be judged by six than carried by six.”