Κατά την διάρκεια πολλών πολέμων πριν την μάχη οι στρατοί την ώρα που έκαναν έφοδο συνήθιζαν να βγάζουν μια πολεμική κραυγή (Αλαλά των Αρχαίων Ελλήνων, ΑΕΡΑ κατά των Β’ ΠΠ, Ura οι Ρώσοι κτλ). Όλες αυτές οι πολεμικές κραυγές γίνονταν κυρίως για έναν σκοπό. Να προξενήσουν φόβο και τρόμο στον εχθρό ο οποίος θα βλέπει ένα αγριεμένο και παθιασμένο πλήθος να εφορμά καταπάνω του κραυγάζοντας.
Αυτό όμως δεν ισχύει μόνο κατά την διάρκεια μιας πολεμικής σύρραξης αλλά κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αν χρειαστεί να υπερασπιστείς τον εαυτό σου στην καθημερινή σου ζωή. Πολλές φορές μια σύρραξη στο δρόμο μπορεί να αποφευχθεί χρησιμοποιώντας μόνο τη χρήση μιας δυνατής κραυγής απέναντι στον αντίπαλο. Η κραυγή αυτή θα δείξει στον αντίπαλο ότι είσαι κάτι παραπάνω από έτοιμος για μάχη, θα δείξει ότι αν υπάρξει εμπλοκή εσύ θα είσαι αυτός που θα έχει το πάνω χέρι.
Γενικά όταν προετοιμάζεσαι για αυτοάμυνα πρέπει να έχεις ψυχολογία νικητή, πρέπει να επιτεθείς χωρίς να υπάρχει αύριο γιατί αν δεν το κάνεις τότε όντως ίσως να μην υπάρχει αύριο για σένα.
Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά βίντεο όπου μπορεί κανείς να παρατηρήσει έναν οπλισμένο ληστή να το βάζει στα πόδια ή να νικιέται στη μάχη σώμα με σώμα από έναν ψυχωμένο και οργισμένο μαγαζάτορα η οικογενειάρχη που πολλές φορές μπορεί να είναι και ηλικιωμένος. Οι άνθρωποι αυτοί κατά πάσα πιθανότητα δεν είχαν γνώσεις πολεμικών τεχνών δεν ήταν καν οπλισμένοι, ήταν όμως έτοιμοι να δώσουν μάχη μέχρι εσχάτων για την υπεράσπιση τη περιουσίας τους, της οικογένειας τους αλλά και της ίδιας τους της ζωής και αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό όπλο σε έναν αντίπαλο ο οποίος δεν διαθέτει τον ίδιο ψυχισμό και την ίδια θέληση για να βγει νικητής από αυτή.
Η αυτοάμυνα πρέπει να δίνεται μόνο αν δεν υπάρχει άλλη λύση αποφυγής της μάχης αλλά όταν φτάσει αυτή η ώρα δεν πρέπει να διστάσεις να κάνεις ούτε ένα βήμα πίσω πρέπει να επιτίθεσαι ξανά κα ξανά με πάθος, αγριάδα και ψυχολογία νικητή μέχρι ο αντίπαλος να καταστεί απρόθυμος η ανίκανος ανοίγοντας σου έτσι μια διέξοδο διαφυγής.
Κάθε μάχη που μπορεί να χρειαστεί να δώσεις στο δρόμο πρέπει να την αντιμετωπίζεις σαν να είναι η τελευταία σου γιατί αν την πάρεις αψήφιστα τότε όντως μπορεί να είναι η τελευταία σου.
