Φίλη Σοφία,

Υποψιαζόμαστε ότι διαβάσατε κάποια άρθρα μας και εκτιμούμε ότι μάλλον δεν έχεις διαβάσει ή τουλάχιστον ερμηνεύσει σωστά όσα γράφτηκαν.

Θα δώσουμε όμως και άλλους λόγους μιας και ανέφερες το συγκεκριμένο παράδειγμα, κάνοντας και την παρατήρηση σου σε μορφή ερώτησης.

Πρωταρχικός μας στόχος για όλους τους εκπαιδευόμενούς μας είναι να μην μπλέκονται καθόλου (ή μάλλον, επειδή είναι και αυτοί άνθρωποι και πιθανά επιρρεπείς σε προσωπικές επιθέσεις, ΕΙΔΙΚΑ για εγωιστικούς λόγους).

Αν φθάσουν να χρειαστεί να κάνουν κάτι, είναι επειδή έχουν εξαντλήσει κάθε άλλον τρόπο. Όλοι οι εκπαιδευόμενοι που είναι μαζί μας κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα, είναι καλά δασκαλεμένοι να μην επιτεθούν πρώτοι (εκτός σε εξαιρετικά ιδιάζουσες περιπτώσεις), αλλά και να μην προκαλούν επίθεση.

Το πρόβλημα παραμένει όμως…, τι γίνεται αν ή επίθεση που εκδηλωθεί εναντίων τους είναι εξαιρετικά βίαιη ή και θανατηφόρα;

Δηλαδή πιθανά η πρώτη και τελευταία επίθεση που θα δεχτούν.

Υπάρχει πραγματικά η πολυτέλεια να γνωρίζουμε τι γίνεται στο μυαλό ενός ανθρώπου που δεν ξέρουμε, είναι εξαγριωμένος για κάποιον λόγο ή απλά έχει σκοπό να κάνει το χειρότερο για κάποιον λόγο που δεν καταλαβαίνουμε ή υποψιαζόμαστε;

Μάλλον όχι. Εκτός αν εμείς το προκαλέσαμε πράγμα που δεν ενθαρρύνουμε σαν διδακτική αρχή του συστήματός μας. Εξάλλου, δεν πρόκειται να τον ρωτήσουμε γιατί μας ασκεί βία εκείνη τη στιγμή. Απλά ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.

Τώρα όσον αφορά το κομμάτι του extreme του θέματος… και αν όντως είναι έτσι.

Κανένας επιτιθέμενος δεν κάνει πίσω αν δεν τον αναγκάσεις! Αυτό είναι δεδομένο.

Έχουμε διαπιστώσει ότι η αμυντική νοοτροπία και η «ανταλλαγή πυρών» (τεχνικών) όπως την ονομάζουμε, βάζει πάντα τον αμυνόμενο στην δυσάρεστη θέση να παίζει το παιχνίδι του «μάντεψε πού, πώς και πότε θα εκδηλωθεί η επίθεση».

Αυτή η εγκεφαλική δραστηριότητα αποδυναμώνει τελείως την Αποφασιστικότητα, προκαλεί την Διστακτικότητα και αποκλείει την Αδυσώπητη Σκληρότητα που απαιτούνται για την Αποφασιστική Νίκη. Ως εκ τούτου δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες της επιβίωσης σε συνθήκες πραγματικής απειλής.

Αντιθέτως, αν η όλη συμπλοκή είναι απλά ένας κοινός και ανούσιος καβγάς που καταλήγει σε «αρπαχτοκλοτσομπουνίδι» (πράγμα στο οποίο ΔΕΝ συμμετέχουν τα καλά εκπαιδευμένα μέλη της κοινότητάς μας), δεν χρειάζεται κανείς να τα σκέπτεται όλα αυτά, μιας και δεν κινδυνεύει να καταλήξει βαριά ή και θανάσιμα τραυματισμένος κανένας. Πιθανά, αν φθάσει εκεί, να χρειαστεί ίσως όμως να έχει καλή εξήγηση για τον εισαγγελέα.

Ευχόμαστε να απαντήθηκε η ερώτησή σου επαρκώς.

Φιλικά,

Combatives Group