Φίλε Α.Λ. γεια σου και πάλι.
Εξαιρετική ερώτηση!!
Εδώ αρχικά πρέπει να επισημάνουμε ότι εξαιρετικά σπάνια είναι τα πράγματα τόσο σοβαρά ώστε να χρειάζεται για να αντιμετωπίσει κανείς καταστάσεις ζωής και θανάτου. Αλλά, ακόμη και σε αυτές τις καταστάσεις υπάρχει μέτρο και είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν.
Το μέτρο είναι αυτό που ορίζει ο νόμος και όχι αυτό που οι άνθρωποι «νομίζουν» ότι είναι, με τα δικά τους δεδομένα.
Όσον αφορά στους αστυνομικούς, στα μάτια της δικαιοσύνης ο αστυνομικός κρίνεται με άλλα μέτρα, ανώτερα και αυστηρότερα από αυτά του απλού πολίτη. Βάσει αυτού του γεγονότος καλείται να κάνει εξαιρετικά δύσκολη και καμιά φορά επικίνδυνη εργασία με «ανθρωπιά». Πρακτικά όμως παραμένει στην πρώτη γραμμή κατά της βίας. Πρέπει να γνωρίζει το μέτρο της βίας που πρέπει να ασκήσει και να την εφαρμόζει βάσει αυτού. Υπάρχει μια φράση που χρησιμοποιούμε στο Combatives Group, που ονομάσαμε το «Παράλληλο της βίας και απειλής». Που σημαίνει πολύ απλά ότι δεν πρέπει να ασκήσεις περισσότερη βία απ’ όση χρειάζεται για να εξουδετερώσεις μια απειλή. Καμία φορά, επίσης, λέμε και «Το μόλις αρκετό αρκεί». Σαφώς λοιπόν «Δεν μπορείς πάντα να του σπας το κεφάλι» όπως επισημάνεις.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα περισσότερα περιστατικά βίας σε μια κοινωνία είναι αυτά της κλιμακούμενης βίας (παρεξηγήσεις και τσακωμοί μεταξύ πολιτών) τα οποία δυστυχώς έχουν να κάνουν κυρίως με εγωισμό και όχι εγκληματική βία (όπως επιθέσεις από ενέδρα, ληστείες, κ.λπ.). Για τέτοιες περιπτώσεις, ο ασκητής του Combatives έχει εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει το είδος της απειλής και:
1 αν πρόκειται για κλασσικό περιστατικό κλιμακούμενης βίας, να μην την αφήσει να κλιμακωθεί αλλά να απομακρυνθεί.
2 αν πρόκειται για πραγματικά βίαιο και επικίνδυνο περιστατικό:
2.1 αν μπορεί, πάλι να απομακρυνθεί (Τα 3 “Α” της ασφάλειας που διδάσκουμε).
2.2< αν δε μπορεί, τότε να αντιδράσει με το κατάλληλο μέτρο βίας (Το μόλις αρκετό αρκεί).
Να τονίσουμε, βέβαια, ότι η πρώτη μας επιλογή είναι η απουσία, δηλαδή η αποφυγή καταστάσεων που μπορούν να προκαλέσουν βία.
Εν συντομία, ο κύριος σκοπός του πολίτη είναι τα 3Α της ασφάλειας, να Απουσιάζει, να Αποφεύγει και να Αποδράττει. Η δράση ενδείκνυται ΜΟΝΟ στην περίπτωση που τα προηγούμενα έχουν ήδη αποτύχει.
Στο αστυνομικό έργο τα πράγματα είναι διαφορετικά, διότι ο αστυνομικός καλείται να αποκλιμακώσει καταστάσεις ή να φέρει τα πράγματα στην τάξη και καμιά φορά μέχρι και να χρησιμοποιήσει την απειλή της βίας ή και την ίδια τη βία για να το καταφέρει. Εδώ λοιπόν δίνουμε και πάλι λύσεις.
Ιστορικά το Combatives δημιουργήθηκε από αστυνομικούς για χρήση αστυνομικών. Αργότερα, το «αγρίεψαν» για τον Β’ΠΠ για ευνόητους λόγους. Εμείς, στο Combatives Group, έχουμε ανθρώπους στις τάξεις μας που είναι επαγγελματίες στρατιώτες, αστυνομικοί, ιδιωτικής ασφάλειας αλλά και απλούς πολίτες. Τους εκπαιδεύουμε αρχικά όλους με τον ίδιο τρόπο στις Αρχές και το Σχέδιο Δράσης (κανόνες εμπλοκής) μας και τις Τακτικές και βασικές μας Τεχνικές. Και αργότερα, για όσους το επιθυμούν ή το έχουν ανάγκη για την εργασία τους, διαφοροποιούμε την ύλη τους , σε αυτά που χρειάζεται ο καθένας, διότι δεν αντιμετωπίζουν όλοι τις ίδιες προκλήσεις.
Διάβασε τις σελίδες: Combatives – Η αρχή και Combatives, οι πρώτες δοκιμές
Αναφερόμενοι στην τελευταία σου πρόταση και ερώτηση «Έχουν προβλεφθεί τέτοιες καταστάσεις και διδάσκονται τέτοιες τεχνικές στοιχειώδους πάλης και υποταγής;;», λέμε τα παρακάτω:
Βεβαίως και έχουν προβλεφθεί. Μη ξεχνάμε ότι το Combatives προέρχεται από το Ju Jutsu, το κατ’ εξοχήν σύστημα που περιλαμβάνει τεχνικές ελέγχου και υποταγής. Αν και στις πρώτες του τάξεις Civilian Combatives και Street Combatives δεν ασχολείται με αυτό το κομμάτι διότι σκοπός είναι η αυτοάμυνα και η άμεση απομάκρυνση από τον κίνδυνο, στις δύο επόμενες τάξεις, Advanced Combatives και Professional Combatives αυτά τα θέματα καλύπτονται με μεγάλη λεπτομέρεια.
Ευχόμαστε να έχουμε καλύψει επαρκώς την απορία σου.
Με εκτίμηση
Η ομάδα του Combatives Group
