Δεν υπάρχουν εγγυήσεις
Πότε άρχισαν αθλητικοί σύλλογοι να εκπαιδεύουν μαχαιροβγάλτες;
Οι αθλητές δάσκαλοι που διδάσκουν τέτοια πράγματα, που τα έμαθαν;
Από ποιόν τα έμαθαν;
Πότε τα δοκίμασαν;
Που τα δοκίμασαν;
Σε ποιόν τα δοκίμασαν;
Γιατί οι αρχές δεν έμαθαν για αυτό;
Μόνιμη απορία θα έπρεπε να είναι αυτές οι ερωτήσεις στο νου των ανθρώπων που νομίζουν ότι ο αθλητικός σύλλογος και ο αθλητής δάσκαλος τους θα τους μάθει ΑΟΠΛΗ ή και ΟΠΛΙΣΜΕΝΗ αυτοάμυνα για συνθήκες δρόμου ή και πεδίου μάχης.
Εμείς τουλάχιστον δεν στηριζόμαστε σε γνώμες αλλά σε ΓΝΩΣΕΙΣ και ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ που έχουν περισυλλέξει ΜΑΧΙΜΟΙ ΕΠΙΒΙΩΣΑΝΤΕΣ αιματηρών συμπλοκών.
«Η γνώμη δεν είναι γνώση» – Ζακ Καπανταϊδάκης
Δεν υπάρχει συζήτηση ότι το να είναι κανείς ΑΟΠΛΟΣ εναντίον οποιουδήποτε ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ σίγουρα είναι ασύμφορο.
Το να βρεθούμε σε μία ανεπιθύμητη φιλονικία που ίσως καταλήξει σε «αρπαχτοκλοτσομπουνίδι», δεν είναι τόσο ανησυχητικό όσο ξαφνικά να εμφανίζεται ένα όπλο στο χέρι του αντιπάλου μας.
Πολύ συχνά βλέπουμε κάθε είδους «μάστερ των πολεμικών τεχνών» να διδάσκουν τους μαθητές τους πώς να αφοπλίζουν έναν οπλισμένο αντίπαλο σε τρεις εύκολες κινήσεις, που ακόμη και η γιαγιά μας θα μπορούσε να καταφέρει με επιτυχία. Η αλήθεια είναι ότι τη στιγμή που θα βρεθεί ένα όπλο στο χέρι ενός επιτιθέμενου, τα πράγματα έχουν μόλις πάει από το ΚΑΚΟ στο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ έως και το ΜΟΙΡΑΙΟ.
Περιέργως, ΚΑΝΕΝΑΣ από αυτούς τους δασκάλους Αθλητικών Συλλόγων Πολεμικών Τεχνών και Μαχητικών Αθλημάτων «ειδικούς στο είδος» δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος (ακόμα) από το νόμο για τη διδασκαλία πραγμάτων που μπορεί να αφήσει τους μαθητές του ανάπηρους ή νεκρούς. Είναι ίσως και ο λόγος ο οποίος είναι τόσο άνετοι διδάσκοντας μπούρδες…
Η πραγματικότητα είναι ότι ακόμη αν:
- έχουμε εντοπίσει τον πιθανό επιτιθέμενο
- έχουμε μαντέψει την πρόθεσή του
- αναμένουμε την επίθεσή του
- έχουμε εκπαιδευτεί να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά
- έχουμε κατά νου πιθανές άγνωστες μεταβλητές που θα προκύψουν
τότε, έχουμε μόλις ΑΡΧΙΣΕΙ να καταλαβαίνουμε σε πόσα ΛΙΓΑ μπορούμε πραγματικά να βασιστούμε.
Δύσκολα τα πράγματα…
Για όσους αμφιβάλλουν, προτείνω μόνο δύο πιθανές (για να μην πούμε πολύ δυνατές) εκδοχές:
- Υποθέτοντας ότι είστε παγκόσμιας κλάσης σκοπευτής μάχης (combat shooter), μπορείτε πραγματικά να εγγυηθείτε ότι θα είστε σε θέση να αντιδράσετε έγκαιρα όταν ένας αποφασισμένος ληστής που παραμονεύει εν αγνοία σας από πίσω σας στο σκοτάδι, απλά σας καρφώσει στα νεφρά μερικές φορές πριν «την κάνει» με τα υπάρχοντά σας;
- Υποθέτοντας ότι είστε παγκόσμιας κλάσης «ειδικός μαχητής μαχαιριού» (expert knife fighter – το συζητάμε και αυτό σε επόμενα άρθρα), μπορείτε πραγματικά να εγγυηθείτε ότι θα είστε σε θέση να καλύψετε την απόσταση μεταξύ εσάς και ενός άλλου ανθρώπου που έχει στραμμένο το όπλο του επάνω σας και είναι αποφασισμένος να σας σκοτώσει, αν πάρετε έστω και ανάσα;
Μέσα στα τελευταία 40 και χρόνια, έχω ακούσει από πολλούς ανθρώπους όσες ιστορίες αντέχει κανείς να ακούσει και έχω δει σωρεία τεχνικών από όλες τις κατευθύνσεις της πυξίδας.
Το συμπέρασμά μου;
Τίποτα δεν είναι καινούριο!!.
Επιπλέον, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα περισσότερα που διδάσκονται σε σχέση με όπλα από αυτούς τους αυτοαποκαλούμενους «Master», είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά επικίνδυνα για τους μαθητές.
«Άλλο η «τέχνη» για την «τέχνη», άλλο η πραγματικότητα και άλλο να προωθείται η «τέχνη» για πραγματικότητα.» – Ζακ Καπανταϊδάκης
Ειδικά εφόσον οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν ανοίξει καν μύτη και σίγουρα δεν έχουν αντιμετωπίσει τέτοια σενάρια για να γνωρίζουν τι θα πει:
«Του έφυγε η μαγκιά!»
Για να μην μας μπερδέψουν και εμάς σε τέτοια κατηγορία, εμείς στο C.G., προτιμούμε να κρατάμε τα πράγματα Ρεαλιστικά, Απλά, Άμεσα και Αποτελεσματικά, επειδή όταν πέσουμε στα επικίνδυνα όπου αυτόματα ενεργοποιείται το Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα (θα ακολουθήσουν αναλυτικά άρθρα περί αυτού) είμαστε σίγουροι πλέον ότι:
Τα λίγα ίσον πολλά και η πολύ ανάλυση προκαλεί παράλυση.
15/03/2017
Καπανταϊδάκης Ζαχαρίας
