Η ταυτότητα του Combatives
Η ταυτότητα του Combatives δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση για όσους καταλαβαίνουν την φιλοσοφία και το πνεύμα του.
Κατά καιρούς μου έχουν κάνει την ερώτηση, γιατί εμείς του Combatives Group ξεχωρίζουμε τους εαυτούς μας από αυτό που οι άνθρωποι συνήθως αντιλαμβάνονται ως «Πολεμικές Τέχνες» αφού από εκεί προερχόμαστε;
Αυτό δεν είναι μια δύσκολη ερώτηση να απαντηθεί όταν είναι κανείς ώριμος, χωρίς πάθη και αντικειμενικός για το τι πραγματικά είναι και τι αντιπροσωπεύει.
Παρά το γεγονός ότι η φιλοσοφία και μεθοδολογία Combatives έχει πρόσφατο και τρέχον ιστορικά πλούσιο αστυνομικό και στρατιωτικό φόντο, η κοινότητά μας, το Combatives Group, αποτελείται κυρίως από πολίτες.
Ως πολίτες απολαμβάνουμε την ηρεμία και τη σχετική σταθερότητα που η πολιτεία μας παρέχει, διότι δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο με κανέναν. Ως εκ τούτου, δεν χρειάζεται να προσθέσουμε μεγαλοπρεπής τίτλους σε αυτό που κάνουμε. Με απλά λόγια…
«Δεν έχουμε αυταπάτες ως προς το τι διδάσκουμε τους συμπολίτες μας. Έχουμε επικεντρώσει την εκπαίδευση των ανθρώπων μας στις αρχές που οδηγούν στην ασφάλεια και την ευημερία, μέσω αρχών και πρωτοκόλλων που έχουν σχεδιαστεί για την προστασία τους, αποφεύγοντας την έκθεση τους σε περιττούς κινδύνους. Εν ολίγοις, τους διδάσκουμε ένα απλό, εκπληκτικά αποτελεσματικό σύστημα ασφάλειας, αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας εντός του νομικού πλαισίου της χώρας. Αυτά μόνο!»
Προτιμάμε να MH συγχέουμε τις παραπάνω θέσεις μας με τον ισχυρισμό ότι ασκούμε μια «πολεμική τέχνη», όπως οι άνθρωποι (πολίτες) την κατανοούν. Η σημερινή αντίληψη του όρου «Πολεμική Τέχνη» είναι «λίγο από όλα». Λίγο πνευματισμός, λίγο τέχνη, παράδοση, πολιτισμός, αθλητισμός, με λίγη στρατιωτική μάχη σώμα-με-σώμα και (γιατί όχι) ΚΑΙ αυτοάμυνα. Το λίγο απ’ όλα (και μια πατάτες) δεν μας αρμόζει.
Ακριβώς επειδή εμείς του Combatives Group δεν ακολουθούμε αυτή την πρακτική, σημαίνει τάχα ότι δεν είμαστε αποτελεσματικοί στη σχετικά σπάνια περίπτωση κινδύνου που μπορεί να παρουσιαστεί, επειδή δεν είμαστε «Εκπαιδευμένοι στις κλασσικές Πολεμικές Τέχνες»;
Φυσικά και όχι!
Αρκούν τρεις μήνες εκπαίδευσης μαζί μας να το αποδείξουμε αυτό!
Στην πραγματικότητα, αφού πραγματοποιήσει κανείς τους τρεις μήνες του μαζί μας, τους προκαλούμε να ενταχθούν σε οποιονδήποτε Αθλητικό Σύλλογο Πολεμικών Τεχνών για ακόμη τρείς μήνες. Kαι στη συνέχεια, να επανέλθουν και να μας δείξουν τι μπορούν να κάνουν εναντίων λυσσαλέας επίθεσης με ό, τι έχουν μάθει όπου βρίσκονταν σε αυτούς τους τρείς μήνες!
Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλοί που αμφισβητούν τους ισχυρισμούς μας. Μία δοκιμή αρκεί…
Το Combatives ως σύστημα και μεθοδολογία εκπαίδευσης, δημιουργήθηκε και παραμένει μια πραγματική, δοκιμασμένη, σύγχρονη δυτική προσέγγιση καταστολής της Αστυνόμευσης και της Τέχνης του Πολέμου, ειδικευμένο στην αντιμετώπιση ακραίων καταστάσεων βίας.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν το παγκόσμιο πεδίο δοκιμών του, ασκείται ακόμη σε τοπικά πεδία συγκρούσεων σήμερα, συνεπώς δεν υπάρχει καμία ανάγκη να αποδείξει πλέον τίποτα. Αυτό έχει ήδη γίνει. Και όσα έχει αποδείξει είναι πολύ περισσότερο από άλλη μια «πολεμική τέχνη» αθλητικού συλλόγου που πωλείται ως πανάκεια στη βία σε όλες τις μορφές της.
Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι για τους αυτοαμυνόμενους πολίτες:
Είναι το νομικό πλαίσιο και όχι το αθλητικό που το κυβερνά!
Συνεπώς, το Combatives σε χρήση για και από επαγγελματίες, αποτελεί αποδεδειγμένη Σύγχρονη Στρατιωτική Εφαρμογή Τεχνοτροπίας Πολέμου και αντιμετώπιση Αστικής βίας που στηρίζουμε στο νομικό πλαίσιο της χώρας μας.
Ποίοι άλλοι εκπαιδεύονται σε Combatives;
Έχουμε κατά καιρούς εκπαιδεύσει επαγγελματίες που μπορεί να κληθούν να ασχοληθούν με ακραίες περιπτώσεις βίας;
Φυσικά!
Και έχουμε τα βίντεο για να το αποδείξουμε!
Εδώ θα παραθέσουμε μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση από την εμπειρία και την επαφή μας με αυτούς και άλλους επαγγελματίες.
Αν τύχει να ρωτήσετε κάποιον ένοπλο επαγγελματία αν απολαμβάνει να βρίσκεται σε κίνδυνο, αν είναι ειλικρινής, θα σας πει ότι ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ. Αλλά επισημαίνουν αμέσως ότι αυτό έχει η δουλειά και ως εκ τούτου, παρόλο που ο ίδιος προτιμά να μην αναγκαστεί να ασχοληθεί με το θέμα, προετοιμάζεται για αυτό το ενδεχόμενο επιμελώς στο βαθμό που μπορεί να δράσει αποτελεσματικά.
Αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο ένας αθλητικός σύλλογος της γειτονιάς προετοιμάζει τους ανθρώπους.
Ας σταματήσουμε να κοροϊδευόμαστε… η συντριπτική πλειοψηφία των δασκάλων που διδάσκουν κάθε είδους «πολεμικές τέχνες» δεν έχουν καν ΔΕΙ ποτέ απρόβλεπτες, αχαλίνωτες, άγριες, μοχθηρές και δολοφονικές επιθέσεις, πόσο μάλλον ΔΕΝ τις έχουν ΖΗΣΕΙ από πρώτο χέρι! Εκείνοι που τις έχουν ζήσει δεν πουλάνε «μόστρα» και δεν ασχολούνται ποτέ με τα τυπικά «μικρά» πράγματα! Ξέρουν ότι είναι τα «ΜΕΓΑΛΑ» που μετράνε! Συχνά, αυτά που κάνουν τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου!
Ωστόσο…, για αυτούς τους «ειδικούς» δασκάλους είναι πολύ πιο κερδοφόρο να «αρμέγουν μετρητά», διδάσκοντας δήθεν ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ στον κόσμο ΠΕΝΗΝΤΑ φαντασιόπληκτους τρόπους για να κάνουν ένα πράγμα (αντί να τους διδάξουν να κάνουν ένα πράγμα που λειτουργεί με ΠΕΝΗΝΤΑ τρόπους!).
Αυτά είναι για ΤΕΧΝΗ.
Μην μπερδεύετε την ΤΕΧΝΗ με την ΕΠΙΒΙΩΣΗ…
Πώς γίνεται η εκπαίδευση στο Combatives;
Οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν το «παραμύθι» που αυτοαποκαλούμενοι εμπειρογνώμονες πωλούν.
Γιατί;
Επειδή οι αδαείς δεν έχουν άμεσο τρόπο να γνωρίζουν αν ΕΙΝΑΙ ή ΔΕΝ είναι η αλήθεια…
Αυτό αποτελεί και ένα μέτρο ασφάλειας για τους «ειδικούς».
Η λογική του ανθρώπου που έχει άγνοια είναι:
«Πρέπει να είναι έτσι, διότι το λέει ο ειδικός!»
Φυσικά, αυτό προκαλεί την ερώτηση:
«Τι καθιστά κάποιον ειδικό;»
Το έχουμε απαντήσει το ερώτημα αυτό σε παλαιότερο άρθρο. Εμείς από την πλευρά μας, θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι τουλάχιστον κάποιος που έχει επιβιώσει τέτοια κατάσταση, άρα έχει και ιδίαν εμπειρία, ίσως και μερικές φορές (και σίγουρα διστάζουν να τις επαναλάβουν!).
Εδώ είναι όπου η μέθοδος εκπαίδευσης της «χύτρας» του Combatives Group μπαίνει στο παιχνίδι.
Αν έχετε δει το παραπάνω βίντεο, θα παρατηρήσετε παρ’ ότι είμαστε λίγο πιο «ήπιοι» με τους αρχάριους, εισάγοντάς τους σχετικά «χαλαρά» στη διαδικασία απευαισθητοποίησης μας. Όμως, τους αναγκάζουμε να βγουν ΑΜΕΣΩΣ από την ζώνη βολέματος τους.
Παρατηρήσατε επίσης τη βελτίωση από την πρώτη έως την τελευταία επίθεση της βραδιάς;
Σκεφτείτε κιόλας ότι αυτό είναι ένα άτομο που δεν έχει εμπλακεί σε βίαιες φυσικές συμπλοκές, ούτε έχει κάνει ποτέ οτιδήποτε παρόμοιο στο παρελθόν!
Είδατε καμία φανταχτερή τεχνική;
Όχι;
Αυτό συμβαίνει διότι για εμάς, τίποτα δεν είναι φανταχτερό υπό πίεση!
Εδώ λοιπόν και ένα έκτακτο δελτίο ειδήσεων για όλους τους ειδικούς του είδους…
Η θέση ενός πολίτη ΔΕΝ είναι να είναι “street fighter” (Ελληνιστί – οδομάχος). Το καθήκον ενός πολίτη είναι να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή αβοήθητο τρίτο πρόσωπο (πάντα σε Αυτοάμυνα) και να διαφύγει προς το πλησιέστερο ασφαλές σημείο.
Γιατί;
Είναι παράνομο να «παίζεις ξύλο» στους δρόμους!
Και εδώ παραθέτουμε και άλλο έκτακτο δελτίο ειδήσεων για όσους δεν έχουν εκτιμήσει ακόμη ένα αφυπνιστικό γεγονός της βίας…
Η πραγματική βία μπορεί να διαρκέσει από δέκατα του δευτερολέπτου, έως λίγα μόνο δευτερόλεπτα, πριν κάποιος καταλήξει σοβαρά τραυματίας, αργοπεθαίνοντας ή νεκρός.
Γιατί το λέμε αυτό;
Διότι στατιστικά, όσο πιο γρήγορα αυτό επιτυγχάνεται, τόσο πιο ασφαλές είναι το πρόσωπο που την εφαρμόζει από ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.
Το λυπηρό είναι ότι οι εκπαιδευτές πολεμικών τεχνών διδάσκουν τους μαθητές τους να «μάχονται» για πόντους για να «κερδίσουν» τον αγώνα. Ταυτόχρονα, πουλώντας την ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ για αυτοάμυνα λες και η αχαλίνωτη βία στο δρόμο είναι κάποιος αγώνας σε τουρνουά.
Μερικές από τις ερωτήσεις του Combatives Group, μεταξύ πολλών άλλων είναι:
1. Γιατί να μην αποφύγουμε εντελώς την συμπλοκή;
2. Γιατί να ενθαρρύνουμε την ανταλλαγή χτυπημάτων με κάποιον επιτιθέμενο, γεγονός που θα μπορούσε ενδεχομένως να καταλήξει σε βαρύ τραυματισμό ή και θάνατο;
3. Γιατί να μην κάνουμε μόνο ότι είναι απολύτως απαραίτητο ώστε να ανοίξουμε δίοδο διαφυγής προς την ασφάλεια;
Μερικοί από αυτούς τους εμπειρογνώμονες ακόμη, διδάσκουν τους μαθητές τους δήθεν πώς να κάνουν “knife fighting” (Ελληνιστί- Νάιφ Φάιτινγκ – δηλαδή Μονομαχία μαχαιριών), λες και αυτοί το έχουν κάνει ποτέ σε πραγματικές συνθήκες!
Σε αυτούς λέμε:
«Σπουδαία! Αλλά τι έχουν να πουν για το πώς αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση όπως αυτή στο επόμενο βίντεο;»
ή σε αυτό…
Προφανώς αυτοί οι δάσκαλοι δεν γνωρίζουν τίποτα για το ψυχολογικό ή φυσικό σοκ που βιώνουν τραυματίες σε τέτοια περιστατικά. Αντιθέτως, εμείς στο Combatives Group προτιμάμε να κρατάμε τους ασκούμενους μας καλά ενημερωμένους συμβουλευόμενοι ασκούμενους ιατρούς.
Τι λέτε για το γεγονός ότι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι υποτίθεται διδάσκουν τους μαθητές τους, πώς να «κιμαδιάζουν» άμαχους συμπολίτες τους με συνοπτικές διαδικασίες;
Εμείς στο Combatives Group προτιμάμε να κρατάμε τους ασκούμενους μας καλά ενημερωμένους από μάχιμους δικηγόρους.
Το να είμαστε δήθεν ασκούμενοι σε «ψευτο» πολεμική τέχνη ή παίζοντας το «ψευτο» κομάντο είναι εύκολο!
Όπως το ίδιο εύκολο είναι να αγνοήσει κανείς τις παραπάνω απλές αλήθειες και να πιαστεί κορόιδο από τον έναν ή άλλον «εμπειρογνώμονα πολεμικής τέχνης».
Με λίγη προσοχή, θα τους αναγνωρίσετε με τα πάμπολλα φαινομενικά εντυπωσιακά διπλώματα στον τοίχο πίσω από το γραφείο τους (όπως κάνουν στα κομμωτήρια). Είναι αυτοί επίσης που αποκρύπτουν (ή ίσως οφείλεται στην άγνοιά τους;) ότι…
Ο κακοποιός που γνωρίζει την «δουλειά» θα επιτεθεί ΠΑΝΤΑ από ΕΝΕΔΡΑ και ΠΟΤΕ ΔΕΝ θα επιτρέψει οι συγκρούσεις να διαρκέσουν περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα!
Γιατί;
Επειδή εκτιμούν το γεγονός ότι όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εκτεθούν σε κίνδυνο, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να γίνουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ άλλο ένα αρνητικό στατιστικό στοιχείο, δηλαδή ΘΥΜΑ. (Ο τραυματισμός, η σύλληψη από τις αρχές και η φυλάκισή τους είναι αυτά που τους ανησυχούν. ΕΣΥ δεν είσαι εμπόδιο και για ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ σε επέλεξαν για επίθεση! Αν το ήξεραν ότι είσαι και Ικανός και Πρόθυμος δεν θα το επιχειρούσαν καν.)
Η ΕΝΕΔΡΑ ή «πουστιά» είναι το ψωμοτύρι τους… (για αυτό η αυτοάμυνα του Combatives Group δεν ξεκινάει με βία αλλά με εγρήγορση και παρατήρηση και Επίγνωση του περιβάλλοντος.)
Είναι ξεκάθαρο…, περιορίζοντας το χρονικό διάστημα της έκθεσης στον κίνδυνο, περιορίζεται κατά πολύ η πιθανότητα να παιχτεί το παιχνίδι ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ χτυπημάτων (αυτός, εγώ, αυτός, εγώ, αυτός, εγώ, κ.ο.κ.). Με αυτή την απλή αρχή αυξάνονται οι πιθανότητες να εξέλθει κανείς από μια βίαιη συμπλοκή αλώβητος και «νικηφόρος».
Ναι κυρίες και κύριοι!
Ο «κακός» θα επιτεθεί με μέθοδο που ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ! (Διαβάστε – δεν έχετε εκπαιδευτεί να αντιμετωπίσετε).
Διαβάστε το παρακάτω άρθρο από την αρχή μέχρι το τέλος …
Η εν ενεργεία μεθοδολογία του Combatives Group εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, με κύρια αφετηρία το γεγονός ότι ο ασκούμενος μας αντιμετωπίζει συνεχώς το ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ και πάντα υπό ΠΙΕΣΗ.
Οι παράγοντες αυτοί έχουν υποβληθεί σε αυστηρές δοκιμές με αντιπάλους να ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ. Είναι δεδομένο ότι…
Δεν μας αρέσει να «δίνουμε» την εύκολη εφαρμογή της τεχνικής στους συνασκούμενους μας. Θέλουμε να «πιεστούν» ώστε να την κερδίσουν!
Αυτό δίνει σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη την ευκαιρία να δοκιμάσουν τον εαυτό τους σε συνθήκες που συχνά είναι τρομακτικά ρεαλιστικές.
Η έννοια της διαδικασίας της «απευαισθητοποίησης» των ασκούμενων μας μέσω της βίας, είναι εκείνη που επιτυγχάνεται καθημερινά με άγριες φωνές, βίαιη συμπλοκή και σκληρή σωματική επαφή.
Παραδόξως, είναι οι γυναίκες στις τάξεις μας, που παρουσιάζουν πολύ περισσότερη αγριότητα από ό, τι αναμένεται από αυτές, όταν απαντούν σε τέτοιες «ανάρμοστες» επιθέσεις.
Μη πιαστείτε κορόιδο!
Τελικά, γιατί είναι το Combatives τόσο διαφορετικό από τις «Πολεμικές Τέχνες» που προσφέρονται σε Αθλητικούς Συλλόγους;
Το Combatives αποτελεί μεθοδολογία εκπαίδευσης των ανθρώπων στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, ώστε να είναι αποτελεσματικοί στο εγχείρημα της επιβίωσης κάτω από πιέσεις απειλητικές για τη ζωή.
Απλό και απτό!
Δεν υπάρχει «Τέχνη» (όπως εννοείται στη «Πολεμική Τέχνη»), μόνο η ψυχρή, σκληρή επιστήμη της χρήσης του σωστού εργαλείου για τη δουλειά, ώστε να ΓΙΝΕΙ και να γίνει ΓΡΗΓΟΡΑ! Η ίδια η άσκηση της απλότητας που ενσαρκώνεται σε αυτή τη αρχή, συνιστά τη «τέχνη».
Για όσους το διαβάζουν αυτό το κείμενο που ΔΕΝ είναι ασκούμενοι Combatives, επιτρέψτε μου να εκθέσω και μια επιπλέον «βρώμικη» αλήθεια…
Για να επιτευχθεί αυτό, δεν χρειάζεται να επενδύσετε 40 χρόνια τελειοποιώντας την εφαρμογή σας σε κάποιο αναχρονιστικό, κρυψίνοιο σύστημα μάχης. Ούτε να γνωρίζετε 50 τρόπους να κάνετε ένα πράγμα, αντί 50 πράγματα με έναν τρόπο. Αυτά ανασχεδιάστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν ώστε να «αρμέγουν το πορτοφόλι σας» επί χρόνια για μερικές κόλλες χαρτί.
Θα πρέπει να επικεντρωθούμε στα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ πράγματα ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ!
Στο Πνεύμα και στο Υλικό που είναι Ρεαλιστικό και Έγκυρο, δοκιμασμένο σε Πραγματικές συνθήκες.
Τα υπόλοιπα είναι για «καλλιτέχνες».
Όμως, αν θέλετε τελικά να ασκείτε «τέχνη» για χάρη της τέχνης, γίνετε ζωγράφος ή γλύπτης ή ηθοποιός ή ασκητής πολεμικών τεχνών σε κάποιον αθλητικό σύλλογο ή κάτι τέτοιο…
Κάποιοι μπορεί να δυσανασχετούν πιστεύοντας ότι δείχνω έλλειψη σεβασμού (το λεγόμενο “respect” που αρέσκονται πολλοί να λένε σήμερα) προς τις πολεμικές τέχνες.
Το εκλαμβάνουν λάθος, δεν είναι έλλειψη προς το είδος, αλλά προς αυτούς που το παραποιούν αισχρά!
Όσον αφορά το “respect”, αυτό ας το αποδώσουν στους μαθητές όσοι τους αρμέγουν με ότι προωθούν ως δήθεν «πολεμικές τέχνες» που δεν δοκιμάστηκαν σε πόλεμο ποτέ.
Σίγουρα υπάρχουν, τολμώ να πω, ένα σωρό άνθρωποι που νιώθουν δυσφορία, ίσως και οργή, με αυτές τις δηλώσεις. Δεν πειράζει… Έχω δει και τις δύο πλευρές του φράχτη, οπότε δεν φοβάμαι να πω την αλήθεια για το τι συμβαίνει πραγματικά εκεί έξω.
Από την ημερομηνία σύνταξης αυτού του άρθρου, έχω ζήσει 46 από τα 56 μου χρόνια στο περιβάλλον της «δουλειάς» αυτής. Αυτό μου έδωσε υπέρ αρκετά στοιχεία και αποδείξεις για να εκφράσω αυτή την αλήθεια, τουλάχιστον από την δική μου σκοπιά.
