Μεταξύ νόμιμης αυτοάμυνας και επιβίωσης
Οι εμπειρίες που έχω αποκομίσει από τον Εκπαιδευτή μου σε προπονήσεις αλλά και σε συζητήσεις, έχουν αλλάξει τον τρόπο που σκέφτομαι και δρω μέσα και έξω από τον χώρο άσκησης.
Η πορεία μου ξεκινώντας από το Judo και αργότερα με την εξάσκηση στο Goshin ryu JuJutsu και τελικά στην εξέλιξη του στο Σύστημα Αυτοάμυνας Combatives, κάτω από την έμπειρη καθοδήγησή του και πάντα, με αυστηρό προσανατολισμό την αυτοπροστασία και την εφαρμογή τους σε ακραίες καταστάσεις εμπλοκής στο «δρόμο», με οδήγησαν στο να βγάλω κάποια συμπεράσματα.
1. Υπάρχει ένα λεπτό όριο μεταξύ νόμιμης αυτοάμυνας και επιβίωσης, που είναι πολύ εύκολο να ξεπεραστεί όταν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για τη ζωή τη δική μας ή της οικογένειας μας. Πρέπει να έχεις προαποφασίσει αν θα είσαι νόμιμος ή ζωντανός, χωρίς βέβαια το ένα να αποκλείει το άλλο. Πρέπει να έχεις γράψει το σενάριο μέσα στο μυαλό σου και να έχεις μοιράσει τους ρόλους για το ποιος θα βρεθεί κατηγορούμενος και ποιος θα νοσηλευτεί. Το προϊόν της απόφασης είναι συνδυασμός γνώσης, σκληραγώγησης πνεύματος και σώματος και ξεκαθαρίσματος μέσα στο μυαλό μας, ποιες είναι οι πραγματικά επικίνδυνες καταστάσεις που όταν εμπλακούμε χωρίς δυνατότητα ασφαλούς αποκλιμάκωσης και διαφυγής, θα αντιδράσουμε με απόλυτη βιαιότητα και αποτελεσματικότητα, με σκοπό την επιβίωση μας.
2. Στο πραγματικό κόσμο, υπέρ-τεχνικές κατατρόπωσης αντιπάλων πιθανόν οπλισμένων, παρότι διδάσκονται κατά κόρον στις σχολές πολεμικών τεχνών, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
Ο καλύτερος τρόπος να επιβιώσεις από μία μάχη, είναι ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ!
Επαγρύπνηση, Πρόληψη, Αποφυγή. Αυτές είναι οι τρείς χρησιμότερες τεχνικές που έχω διδαχθεί!
3. Είναι άχρηστο να φέρουμε όπλο (μαχαίρι, κλομπ, πιστόλι κλπ.), αν δεν είμαστε εκπαιδευμένοι και ψυχολογικά έτοιμοι να το χρησιμοποιήσουμε όταν οι καταστάσεις θα το ορίσουν, και μην ξεχνάμε ότι είναι και παράνομο που επισύρει σοβαρές ποινικές κυρώσεις.
Η εκπαίδευση στο τεχνικό αλλά κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι όπως και στις νομικές πτυχές της χρήσης «όπλων» σε περίπτωση αυτοάμυνας είναι ουσιώδης.
4. Όσες τεχνικές και να έχεις διδαχθεί και δεκάδες σενάρια να έχεις δουλέψει, αν δεν είσαι έτοιμος ψυχικά να κάνεις την υπέρβαση την ώρα που θα έχεις εγκλωβισθεί δεν έχεις καμία τύχη. Το επιτιθέμενο αρπακτικό δεν έχει κανένα ενδοιασμό να σου κάνει κακό και αν δεν δράσεις χωρίς δισταγμό, έλεος και συναισθηματισμό έως να μπορέσεις να διαφύγεις από το μέρος της εμπλοκής ζωντανός, τότε πραγματικά κινδυνεύεις. Η μάχη της επιβίωσης πρέπει να συνεχιστεί ακόμα και αν είσαι χτυπημένος και αιμορραγείς, αλλά σε καμία περίπτωση να μην υποχωρήσεις.
5. Τέλος, σε ακραίες καταστάσεις επίθεσης στο «δρόμο», πιθανότατα ο ποιο ΣΚΛΗΡΑΓΩΓΗΜΕΝΟΣ θα επιβιώσει, αλλά κατά την γνώμη μου τα ποσοστά μεταξύ ΤΕΧΝΙΚΩΝ και ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ είναι 20% ΤΕΧΝΙΚΗ και 80% ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Πρέπει να είμαστε σκληροί μαχητές πρώτα στη ψυχή και μετά στο σώμα.
Μην παίρνεις μέρος σε μία μάχη, εκτός αν δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, γιατί μία μάχη από την φύση της είναι αμφιβόλου αποτελέσματος… Αν όμως μπεις στη μάχη, πάλεψε μέχρι να νικήσεις ή να πεθάνεις. – Bruce Lee