Φίλε Πέτρο
Όντως έτσι είναι, ο κ. Καπανταϊδάκης δεν έπαψε να είναι δάσκαλος του παραδοσιακού Τζου Τζούτσου απλά έπαψε να το διδάσκει στην μορφή που το δίδασκε. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι θεώρησε ότι οι πολεμικές τέχνες του παρελθόντος δεν καλύπτουν επαρκώς τις σύγχρονες ανάγκες ούτε των πολιτών αλλά ούτε των επαγγελματιών των σωμάτων ασφαλείας και της αστυνομίας σε θέματα αστικής βίας και στρατιωτικής εφαρμογής.
Το αυθεντικό Τζου Τζούτσου αποτελεί εξαιρετικό Ιαπωνικό σύστημα μάχης και οι Ιάπωνες ποτέ δεν το δέχθηκαν σαν άθλημα, σε αντίθεση με το Τζούντο, το Καράτε, το Κέντο και άλλες «πολεμικές τέχνες». Το Τζου Τζούτσου αποτελούσε το ύστατο πολεμικό σύστημα «επαγγελματιών» του στρατού (Samurai) που το εξασκούσαν μια ζωή. Θεωρούν, μέχρι και σήμερα, ότι η μετατροπή του Τζου Τζούτσου σε άθλημα αποτελεί αλλοίωση της κουλτούρας τους αλλά και του ίδιου του συστήματος και κατά συνέπεια δεν έχει καμία εφαρμογή ή υπόσταση.
Όπως ήταν αναμενόμενο για ένα τέτοιο πολεμικό σύστημα, διαπιστώσαμε ότι είναι αρκετά οδυνηρό στην εφαρμογή για τον μέσο άνθρωπο, ακόμα και αν δώσει όλη του την θέληση και την ενέργεια. Οι περισσότεροι μαθητές, ενώ θα μπορούσαν να απολαμβάνουν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα που φέρνει, απλά δεν αντέχουν την στρατιωτικού τύπου νοοτροπία εφαρμογής του. Ουσιαστικά, ο εργαζόμενος πολίτης δείχνει ότι δεν έχει τον χρόνο και το σθένος να επενδύσει σε ένα τόσο εκτεταμένο σύστημα μάχης, ούτε την διάθεση να καταπονείται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Έτσι, κατόπιν συζήτησης με τον δάσκαλό του Μίκεϊ Ντάβιντοου, ο κ. Καπανταϊδάκης απλοποίησε το παλαιότερο σύστημα εκμάθησης του Τζου Τζούτσου ακολουθώντας τις αρχές του Defendu και του Combatives δημιουργώντας έτσι άλλον τρόπο και μεθοδολογία διδασκαλίας του. Ουσιαστικά, τόσο το Defendu όσο και το Combatives αποτελούν το απόσταγμα των γνώσεων, τεχνικών και αρχών του Ju Jutsu, προσαρμοσμένο σε πολίτες και επαγγελματίες σωμάτων ασφαλείας. Πιο απλά, πρόκειται για συστήματα με περιορισμένο αριθμό τεχνικών Ju Jutsu, αυστηρά δοκιμασμένων σε πεδίο μάχης και σε αστικές συνθήκες.
Ας απαντήσουμε και στο δεύτερο ερώτημα «..από που έμαθε το Combatives,…» ο κ. Καπανταϊδάκης. Ο Μίκεϊ Ντάβιντοου είχε δάσκαλο, μεταξύ άλλων, και Άγγλο στρατιωτικό που υπήρξε μαθητής του Άντονι Έρικ Σάικς (συνδημιουργός του αρχικού Combatives, μαζί με τον Ουίλλιαμ Έουαρτ Φαίρμπαιρν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο). Στην σχολή του κ. Ντάβιντοου, μέρος της εκπαίδευσης που λάμβανε ο κάθε μαθητής, ήταν οι τεχνικές και αρχές του Combatives και η μεθοδολογία άσκησης και διδασκαλίας του.
Όσον αφορά το τρίτο ερώτημα «… με πιο δικαίωμα το διδάσκει; …» με το δικαίωμα που του δίνεται από τα δικαστήρια της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ευχόμαστε να έχουμε απαντήσει επαρκώς τις ερωτήσεις σου.
Με εκτίμηση
Η ομάδα του Combatives Group
