Κανόνας 4 –
Σε τί άλλο μπορεί να χρησιμεύσει αυτό;
Μπορεί κάλλιστα να αποθαρρύνει τον επιτιθέμενο, ιδιαίτερα όταν αυτός δεν είναι σαφώς αποφασισμένος να μας βλάψει.
Τα συνήθη παραδοσιακά συστήματα πολεμικών τεχνών μας διδάσκουν να παίρνουμε μια αμυντική στάση (καλό είναι αυτό) αν θέλουμε να δηλώσουμε στον εν δυνάμει επιτιθέμενο τις προθέσεις μας, δείχνοντας έτσι ότι είμαστε πρόθυμοι και έτοιμοι να «πολεμήσουμε». Εδώ υπάρχει όμως και ένα σαφές μειονέκτημα: παύουμε να έχουμε το στοιχείο της έκπληξης υπέρ μας (συνεπώς οι πιθανότητες νίκης μειώνονται δραστικά).
Πρέπει, δηλαδή, να κάνουμε κάθε προσπάθεια για την εκτόνωση της κατάστασης (όταν αυτό είναι δυνατόν) ή, Βέβαια, αν ο επιτιθέμενος ήδη τρέχει προς το μέρος μας και σαφώς ετοιμάζεται να μας χτυπήσει, το εμπόδιο δεν έχει νόημα και μπορεί να παρακαμφθεί μιας και η κλιμάκωση έχει ήδη λάβει χώρα.
Κανόνας 5 –
Εάν εφαρμοστεί περισσότερη βία απ’ ότι πραγματικά απαιτείται για να αναχαιτιστεί ο επιτιθέμενος, τότε ο νόμος θα ελέγξει περαιτέρω το περιστατικό και μπορεί να θεωρηθούμε εμείς οι θύτες και να χάσουμε, τελικά, εμείς την ελευθερία μας.Με λίγα λόγια:
Η βία έχει συνέπειες σε πολλά επίπεδα. – Ζακ Καπανταϊδάκης
Όσο ταχύτερα μπορέσουμε να αποφύγουμε την σύγκρουση ή να αποδράσουμε από αυτή, τόσο το καλύτερο.
Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να πιέσουμε για σύγκρουση αν έχουμε μια διέξοδο.
Βασικός μας στόχος είναι η επιβίωση από μία πιθανή επίθεση και η αποφυγή τραυματισμού.
Όλα τα παραπάνω επιτυγχάνονται με την ότι δεν επιθυμούμε συμπλοκή. .Εάν η κατάσταση τελειώσει εκεί, τότε είναι όλα καλά αφού έχουμε επιτύχει τον στόχο μας, να αποφύγουμε δηλαδή την συμπλοκή. Όπως και να’ χει όμως, ποτέ δεν είναι σοφό να γυρίσουμε την πλάτη μας στον επιτιθέμενο, όσο και αν αυτό δείχνει ασφαλές. Θα πρέπει ΠΑΝΤΑ να συνεχίζουμε να είμαστε σε επιφυλακή, μέχρι να απομακρυνθούμε τελείως από το περιστατικό.
Αυτό είναι ψηλά στην λίστα μας σε κάθε πιθανή κατάσταση σύγκρουσης.Το κύριο πράγμα που πρέπει να αναζητούμε είναι μια δίοδο διαφυγής, κρατώντας, αν είναι δυνατό, ταυτόχρονα την πλάτη μας σε ένα στερεό και μεγάλο αντικείμενο. Εάν η επιλογή (διαφυγής) είναι ανοιχτή, «την κάνουμε!».
Αν όχι, προετοιμαζόμαστε να ασκήσουμε άγρια, αδίστακτη και ανελέητη βία έως ότου την δημιουργήσουμε.
δεν αναιρείται όμως το γεγονός ότι οι αρχές που ακολουθούμε στην εκπαίδευση των μαθητών μας στο Combatives Group λειτουργούν, ακόμη και τότε.Στη Νότιο Αφρική, όπου μεγάλωσα, το ρητό ήταν:
«Είναι καλύτερα να κριθείς από έξι, παρά να μεταφερθείς από έξι.» (“It is better to be judged by six than carried by six.” – καλό για τις συνθήκες εκεί… Δεν ισχύει εδώ).
Με άλλα λόγια, καλλίτερα να δικαστείς παρά να μεταφερθείς νεκρός. μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Ωστόσο, επειδή η δικαιοσύνη είναι τυφλή, αλλά σίγουρα δεν είναι χαζή, θα πρέπει να μπορείτε να το δικαιολογήσετε και σε δικαστήριο, αν χρειαστεί.
Η επικείμενη απειλή κατά της υγείας και της ζωής σας αλλά και η πιθανότητα εξάσκησης περεταίρω βίας, σας επιτρέπει δικαιωματικά να κάνετε κάτι για αυτό (πάντα εντός του πλαισίου του νόμου).
Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε εδώ την «Παράλληλη πορεία βίας και απειλής». Νομικά, τουλάχιστον στα περισσότερα πολιτισμένα μέρη του κόσμου, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε περισσότερη βία από ό, τι είναι απαραίτητο για να σταματήσει η βία που διαπράττεται εναντίων σας. Αυτό ονομάζεται και «Ορθή χρήση βίας».
Για να το θέσω απλά, αν κάποιος σας βρίσει ή σας χαστουκίσει, δεν μπορείτε να το στείλετε στο νοσοκομείο με σπασμένο σαγόνι και σπασμένα άκρα, ούτε φυσικά να τον πυροβολήσετε. Κατά κανόνα, τα δικαστήρια περιμένουν να δουν «ίσα όπλα» (στην πραγματικότητα θα προτιμούσαν να μην δουν καν τη χρήση όπλου). Αυτό σημαίνει ότι εάν ένας επιτιθέμενος «τραβήξει» γκλομπ στα 5 μέτρα π.χ. και τον πυροβολήσετε, το δικαστήριο θα θεωρήσει ότι εσείς είστε ο επιτιθέμενος.
Πάντα παρέχουν κάποια διασκέδαση για μένα οι διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι μεγάλοι «μάστερ» όταν δείχνουν την μία ή άλλη τεχνική αφοπλισμού εναντίον μαχαιριού (ή πιστολιού) και στη συνέχεια χρησιμοποιούν το ίδιο μαχαίρι (ή πιστολι) να σφάξουν ή να πυροβολήσουν τον «επιτιθέμενο» τους.
Σε ένα αστικό δικαστήριο, υπάρχει μια νομική ορολογία που χρησιμοποιείται γι’ αυτό:
«Φόνος ή Ανθρωποκτονία.»
Σε ορισμένες χώρες μάλιστα, εάν είστε άτομο με πιστοποιημένες γνώσεις πολεμικών τεχνών, το αποκαλούν και δολοφονία.
Και τα δύο (Ανθρωποκτονία και Δολοφονία) φυσικά επισύρουν σοβαρές ποινές φυλάκισης. Πάντα να έχετε κατά νου τη συνετή και ορθή χρήση της βίας. Υπάρχουν όρια ακόμη και για τον αντεπιτιθέμενο…
Η αντεπίθεση έχει κανόνες. Θα μας εξυπηρετήσει να τους έχουμε πάντα στο νου μας και να τους εφαρμόζουμε.
Θα πρέπει να
Οι παραπάνω κανόνες είναι απαραβίαστοι. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αν δεν ακολουθούνται πιστά, μπορεί κάλλιστα να οδηγηθούμε σε δυσάρεστες και επίπονες εκπλήξεις. Έχω βιώσει τον πόνο της απώλειας μαθητή και φίλου που δεν ακολούθησε μόνο έναν από τους κανόνες. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένας άνθρωπος νεκρός και δύο οικογένειες κατεστραμμένες ή όπως λέει ο δάσκαλός μου:
«Σε κάθε βίαιη συμπλοκή υπάρχουν ένας νικητής και δύο χαμένοι» – Mickey Davidow.
