Μη πιστεύετε όσα ακούτε από γνώμες και φήμες!
Στα πλαίσια του θέματος περί βιασμού, υπάρχει ΠΟΛΥ φημολογία.
Γνώμες μπορεί να έχει ο καθένας, αλλά όπως έχουμε πει, βασιλιάς είναι η ΓΝΩΣΗ, και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, η ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ. Οι ΓΝΩΜΕΣ περί βιασμού, δηλαδή, το ΓΙΑΤΙ και ΠΩΣ πραγματοποιείται συχνά στηρίζονται σε ΦΗΜΟΛΟΓΙΑ, είναι και ο λόγος που δημιουργούνται ΜΥΘΟΙ.
Ο ορισμός του ΜΥΘΟΥ είναι «Μια ευρέως διαδεδομένη αλλά ΨΕΥΔΗ πεποίθηση ή ιδέα.»
Η Κοινότητα του Combatives Group ΔΕΝ ασχολείται με Μύθους, ασχολείται με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Έτσι, εδώ θα διερευνήσουμε μερικούς από αυτούς τους ΜΥΘΟΥΣ και, θα μιλήσουμε για τις ΑΛΗΘΕΙΕΣ πίσω από αυτούς που είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
ΜΥΘΟΣ 1:
Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να βιαστούν το βράδυ από έναν ξένο, οπότε οι γυναίκες δεν πρέπει να βγαίνουν μόνες τους το βράδυ.
Η αλήθεια:
Οι ώρες που σημειώνονται οι περισσότεροι βιασμοί είναι μεταξύ 06:00 έως 18:00. Μόνο περίπου το 10% των καταγγελμένων βιασμών διαπράττονται από «ξένους». Περίπου το 90% των βιασμών διαπράττονται από άνδρες ΓΝΩΣΤΟΥΣ στο θύμα. Δηλαδή, κατά κανόνα, οι δράστες είναι άτομα τους οποίους το θύμα έχει ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ ή ακόμη και είχε ΣΧΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ με αυτούς. Οι άνθρωποι βιάζονται στα σπίτια τους, στους χώρους εργασίας τους και σε άλλες τοποθεσίες, όπου έχουν αισθανθεί προηγουμένως ασφαλείς. Βασικά παντού! Οι θύτες μπορεί να είναι φίλοι, συνάδελφοι, πελάτες, γείτονες, μέλη της οικογένειας, συνεργάτες ή πρώην σχέσεις κλπ.
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΒΙΑΣΜΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να χρησιμοποιείται ως ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ για τον ΕΛΕΓΧΟ των κινήσεων των γυναικών και για τον ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ των ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ τους. Αντιθέτως, πρέπει να χρησιμοποιείται ως ΣΤΟΙΧΕΙΟ για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ τους.
ΜΥΘΟΣ 2:
Μόνο τα νεαρά κορίτσια και οι «ελκυστικές» γυναίκες, που είναι προκλητικές και φορούν «αποκαλυπτικά» ρούχα, βιάζονται.
Η αλήθεια:
Οι άνθρωποι ΟΛΩΝ των ηλικιών, τρόπων εμφάνισης, όλων των τάξεων, πολιτισμών, ικανοτήτων, φύλων, σεξουαλικότητας και θρησκειών, βιάζονται. Ο βιασμός είναι πράξη ΒΙΑΣ και ΕΛΕΓΧΟΥ. Η αντιληπτή «ελκυστικότητα» ενός θύματος έχει ΕΛΑΧΙΣΤΗ σχέση με αυτό και ΠΟΛΛΕΣ φορές ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ. Βασικά, δεν υπάρχει δικαιολογία για τη σεξουαλική βία και δεν είναι ποτέ σφάλμα του θύματος.
Η εμφάνιση, ο ρουχισμός και η σεξουαλική προκλητικότητα του θύματος βιασμού ΣΠΑΝΙΩΣ συνδέονται με την ΠΡΑΞΗ του βιασμού.
ΜΥΘΟΣ 3:
Όταν πρόκειται για σεξ, οι γυναίκες και τα κορίτσια μερικές φορές «κάνουν τις δύσκολες» λέγοντας «Όχι!» όταν πραγματικά εννοούν «Ναι!»
Η αλήθεια:
Ο καθένας έχει το νόμιμο δικαίωμα να πει «Όχι» στο σεξ και να αλλάξει γνώμη για το σεξ σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ σημείο της σεξουαλικής επαφής. Αν το άλλο πρόσωπο ΔΕΝ σταματήσει, διαπράττει σεξουαλική επίθεση ή/και βιασμό.
Όταν πρόκειται για σεξ ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ, πρέπει να ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ τις επιθυμίες του σεξουαλικού μας συντρόφου και, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να πιστεύουμε όσα μας ΛΕΕΙ για τις επιθυμίες του.
ΜΥΘΟΣ 4:
Εάν δύο άτομα είχαν κάνει σεξ στο παρελθόν, δεν απαιτείται συναίνεση εκ νέου.
Η αλήθεια:
Η ύπαρξη σχέσης σε ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ χρονικό διάστημα ή στο ΠΑΡΟΝ, ΔΕΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙ την αμέλεια για τη συγκατάθεση για σεξουαλική συνεύρεση. Η συγκατάθεση πρέπει να δίδεται και να λαμβάνεται ΚΑΘΕ φορά που δύο άτομα εμπλέκονται σε σεξουαλική επαφή.
Είναι σημαντικό (και ένδειξη σεβασμού) να βεβαιώνεστε ΚΑΘΕ φορά, ΠΡΙΝ την σεξουαλική πράξη με τους συντρόφους σας ότι πράττετε κάτι που από ΚΟΙΝΟΥ επιθυμείτε.
ΜΥΘΟΣ 5:
Το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, το στρες και η κατάθλιψη μπορούν να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε βιαστές.
Η αλήθεια:
Τα ναρκωτικά και το αλκοόλ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ η ΑΙΤΙΑ του βιασμού ή της σεξουαλικής επίθεσης. ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΝ διότι και τα δύο ΜΕΙΩΝΟΥΝ τις ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ και την δυνατότητα ΚΡΙΣΗΣ που έχει ένας άνθρωπος. Είναι ο ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟΣ που διαπράττει το έγκλημα, όχι τα ναρκωτικά ή/και το αλκοόλ. Ομοίως, το ΑΓΧΟΣ και η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, ΔΕΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ τους ανθρώπους σε βιαστές, ΟΥΤΕ δικαιολογούν τη σεξουαλική βία.
Κομμένες οι Μαλακίες!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ!
Ο βιαστής είναι άνθρωπος της βίας, ξεκάθαρα και η πράξη ΠΡΕΠΕΙ να τιμωρείται παραδειγματικά.
ΜΥΘΟΣ 6:
Κάποιος που κατανάλωσε ΠΟΛΥ αλκοόλ ή ναρκωτικά ΧΑΝΟΝΤΑΣ τον ΕΛΕΓΧΟ του εαυτού του, ΔΕΝ θα πρέπει να ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ για τον βιασμό που υπέστη.
Η αλήθεια:
Σύμφωνα με το νόμο, η συγκατάθεση πρέπει να παρέχεται ΠΛΗΡΩΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΑ από κάποιον που έχει την ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ να το πράξει. Εάν ένα άτομο είναι ΑΝΑΙΣΘΗΤΟ ή ΑΝΙΚΑΝΟ από το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά, ΔΕΝ είναι σε θέση να δώσει την συγκατάθεσή του στο σεξ. Το να κάνεις σεξ με κάποιον υπό ΤΕΤΟΙΕΣ συνθήκες είναι, επομένως, ΒΙΑΣΜΟΣ.
Κανείς δεν πάει ΖΗΤΩΝΤΑΣ ή ΑΞΙΖΕΙ να ΠΑΡΕΝΟΧΛΕΙΤΑΙ ή να ΒΙΑΖΕΤΑΙ σεξουαλικά. Το 100% της ευθύνης βαρύνει τον ΔΡΑΣΤΗ.
Το πρόβλημα ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ όμως ότι η ΜΕΓΑΛΗ πλειοψηφία των θυμάτων επιλέγουν να ΜΗΝ αναφέρουν το γεγονός στην αστυνομία. Ένας σημαντικός λόγος γι’ αυτό είναι η ΦΟΒΙΑ ότι ΔΕΝ θα τους πιστέψουν, το κοινωνικό στίγμα, ο φόβος της εκδίκησης κλπ. Άλλος είναι ότι το θύμα καλείται να ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ την ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΩΣ στην ΔΙΚΗ και, άλλος ΑΚΟΜΗ είναι η συχνά ΑΔΙΚΗ αντιμετώπιση του ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ προς το θύμα στην Ελλάδα με άστοχες ερωτήσεις του τύπου «Μήπως τον προκάλεσες;;»
Μια αμήχανη και πολύ αναίσθητη ερώτηση σε ένα άτομο που έχει δεχθεί επίθεση, χτυπήθηκε και βιάστηκε σε μια τέτοια φυσικό-ψυχολογικά επεμβατική προσωπική επίθεση.
Κανείς δεν ΘΕΛΕΙ να ΒΙΑΣΤΕΙ! Η ΕΥΘΥΝΗ της πράξης βαρύνει ΜΟΝΟ τον ΔΡΑΣΤΗ.
ΜΥΘΟΣ 7:
Απόδειξη βιασμού υπάρχει μόνο αν υπάρχουν τραυματισμοί (μελανιές, εκδορές…) που μπορούν να αποδείξουν την πράξη.
Η αλήθεια:
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ η ύπαρξη ΕΜΦΑΝΩΝ σημείων τραυματισμού που να ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ την πράξη του βιασμού. Οι κακοποιοί συχνά χρησιμοποιούν ΟΠΛΑ ή την ΑΠΕΙΛΗ ΒΙΑΣ για να αποτρέψουν την ΦΥΣΙΚΗ αντίσταση του θύματος. Η βία μπορεί, επίσης να ασκηθεί σε άνθρωπο που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ σε θέση να ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ γιατί είναι μεθυσμένο, ναρκωμένο ή ανίκανο να αντιδράσει. Άλλα θύματα πάλι «παγώνουν» και δεν μπορούν να κινηθούν ή να μιλήσουν από φόβο και σοκ υπό το καθεστώς βίας.
Επειδή κάποιος ΔΕΝ φέρει ΟΡΑΤΑ τραύματα ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ υποστεί βιασμό.
Άλλωστε, σήμερα οι δοκιμές DNA είναι τόσο προχωρημένες που είναι αδύνατο να αρνηθεί κανείς ότι βίασε κάποιον.
ΜΥΘΟΣ 8:
Οι άνδρες ορισμένων φυλών και υπόβαθρου είναι ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ να διαπράξουν σεξουαλική βία.
Η αλήθεια:
Δεν υπάρχει συγκεκριμένος «κοινωνικοοικονομικός τύπος» βιαστής. Οι άνθρωποι που διαπράττουν σεξουαλική βία προέρχονται από ΚΑΘΕ οικονομική, εθνική, φυλετική, ηλικιακή και κοινωνική ομάδα.
Όμως, έχει παρατηρηθεί ότι το ΕΠΙΠΕΔΟ της ΜΟΡΦΩΣΗΣ παίζει ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ρόλο στην ΜΕΙΩΣΗ του φαινομένου.
Και πάλι, πρέπει να επισημάνουμε ότι το βάρος ΑΥΤΗΣ της μόρφωσης πέφτει στους γονείς. Δεν μιλάμε ΜΟΝΟ για ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ μόρφωση αλλά ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ μόρφωση.
ΜΥΘΟΣ 9:
Μόλις ένας άνδρας προκληθεί σεξουαλικά δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του. Πρέπει να κάνει σεξ.
Η αλήθεια:
Οι άνδρες μπορούν ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ να ΕΛΕΓΞΟΥΝ την «ΑΝΑΓΚΗ» τους να κάνουν σεξ. Δεν χρειάζεται να ΒΙΑΣΟΥΝ κάποιον για να την ικανοποιήσουν.
Ο βιασμός είναι πράξη ΒΙΑΣ και ΕΛΕΓΧΟΥ, όχι σεξουαλικής ικανοποίησης.
ΜΥΘΟΣ 10:
Πολλοί άνθρωποι συχνά ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ότι έγιναν θύματα βιασμού είτε για να ΕΚΔΙΚΗΘΟΥΝ κάποιον, είτε γιατί έχουν ΑΝΑΓΚΗ να τους ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ.
Η αλήθεια:
Έχει συμβεί. Όμως, η ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΗ εστίαση των μέσων μαζικής ενημέρωσης σε ΨΕΥΔΕΙΣ ισχυρισμούς βιασμού ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΙ την ΑΝΤΙΛΗΨΗ του κοινού ότι το να ΨΕΥΔΕΤΑΙ κανείς για την ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΒΙΑ είναι ΚΟΙΝΟ φαινόμενο όταν στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ το ΑΝΤΙΘΕΤΟ ισχύει.
Οι ψευδείς ισχυρισμοί του βιασμού είναι πολύ σπάνιοι.
Οι έρευνες της αστυνομίας που θα ακολουθήσει τέτοιον ισχυρισμό θα είναι ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΕΣ διότι γνωρίζουν καλά ότι μπορεί να ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ μια ζωή ΑΔΙΚΑ.
Αν βέβαια ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ότι ΔΕΝ έλαβε μέρος τέτοιο συμβάν, οι ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ για το άτομο που το κατήγγειλε ΨΕΥΔΩΣ είναι ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΕΣ και έχουν ποινή μέχρι και ΦΥΛΑΚΙΣΗ.
ΜΥΘΟΣ 11:
Οι άνθρωποι που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά ως ΠΑΙΔΙΑ είναι ΠΙΘΑΝΟ να το πράξουν οι ίδιοι ΑΡΓΟΤΕΡΑ σε ΤΡΙΤΟΥΣ.
Η αλήθεια:
Υπάρχει τέτοια ΑΜΥΔΡΗ δυνατότητα, αλλά κατά ΚΑΝΟΝΑ, αυτός είναι ένας ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ μύθος, ΑΚΡΩΣ προσβλητικός και ΔΕΝ ΒΟΗΘΑ θύματα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης να ενηλικιωθούν ομαλά. ΆΔΙΚΑ χρησιμοποιείται μερικές φορές για να ΕΞΗΓΗΣΕΙ ή να ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ τη συμπεριφορά εκείνων που βιάζουν και σεξουαλικά ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ανηλίκους. Στην ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ τους πλειοψηφία, όσοι ΕΧΟΥΝ κακοποιηθεί σεξουαλικά ως ΠΑΙΔΙΑ δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να διαπράξουν σεξουαλική βία εναντίον άλλων.
Και πάλι, ΔΕΝ υπάρχει ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ή ΕΞΗΓΗΣΗ για τη σεξουαλική βία κατά παιδιών ή ενηλίκων.
ΜΥΘΟΣ 12:
Οι άνδρες ΔΕΝ βιάζονται και οι γυναίκες ΔΕΝ διαπράττουν σεξουαλικά αδικήματα.
Η αλήθεια:
Η πλειοψηφία των σεξουαλικών επιθέσεων και βιασμών διαπράττονται από άνδρες κατά γυναικών και παιδιών, ΑΛΛΑ ένας ΜΙΚΡΟΣ αριθμός γυναικών ΟΝΤΩΣ διαπράττουν σεξουαλική βία. Συχνά, οι άνδρες που έχουν ΥΠΟΣΤΕΙ σεξουαλική επίθεση ή ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ από μια γυναίκα, είναι ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΙ ότι ΔΕΝ θα πείσουν ΤΡΙΤΟΥΣ για την κατάσταση. Πιστεύουν επίσης ότι οι εμπειρίες τους δεν θα θεωρηθούν ποτέ «τόσο κακές» όσο αν είχαν κακοποιηθεί από έναν άνδρα. Κατά συνέπεια, άνδρες θύματα κακοποίησης από γυναίκες ΣΠΑΝΙΑ καταφεύγουν στην δικαιοσύνη.
Οι άνδρες ΚΑΙ δέχονται σεξουαλικές επιθέσεις ΚΑΙ βιάζονται.
Τι γίνεται όμως με όσους ενοχλούνται από αυτό;
Η αντιμετώπιση του βιασμού επικεντρώνεται κυρίως στις ανάγκες και τα δικαιώματα των ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΕΦΗΒΩΝ και των ΠΑΙΔΙΩΝ (αγοριών και κοριτσιών). Οφείλουμε, όμως, να ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ότι οι ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ της σεξουαλικής βίας στους ΑΝΔΡΕΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ και, πιστεύουμε ότι όλα τα θύματα σεξουαλικής βίας χρίζουν εξειδικευμένης υποστήριξης.
Ενώ ο βιασμός υπάρχει από τότε που υπάρχει και ο άνθρωπος, σε μια (υποτίθεται) μορφωμένη και κοινωνικά ανεπτυγμένη κοινωνία αποτελεί ΑΝΑΘΕΜΑ σε κάθε ΕΠΙΠΕΔΟ και Μορφή.
