Φίλε Aνώνυμε
Καταλαβαίνουμε ακριβώς τι εννοείς, τουλάχιστον από την δική σου οπτική γωνία, δεν είσαι ο μόνος που έχει σχολιάσει αυτή τη λεζάντα. Θα ξεκαθαρίσουμε για άλλη μια φορά τη θέση μας.
Το σχόλιο σου και τις αμφιβολίες σου θα τις συζητήσουμε μία προς μία αναφέροντας ταυτόχρονα και παλαιότερες εξηγήσεις στο blog μας και άρθρα προς ανάγνωση.
Κατ’ αρχάς ας σταματήσουμε να συγκρίνουμε την Φιλοσοφία και Μεθοδολογία εφαρμογής του Combatives με τις λεγόμενες «πολεμικές τέχνες». Και λέμε «…λεγόμενες πολεμικές τέχνες» γιατί ακριβώς αυτό είναι. Αν μπορεί κάποιος να μας δείξει σε ποιόν πόλεμο που και πότε χρησιμοποιήθηκαν τεκμηριωμένα και καταγεγραμμένα περιστατικά άοπλες «πολεμικές τέχνες», εμείς θα αφαιρέσουμε τα εισαγωγικά από τις «πολεμικές τέχνες». Πέρα από αυτό αν ήταν πραγματικά πολεμικές, θα υπάγονταν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και όχι στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού του Υπουργείου Παιδείας. Αντιθέτως, η Φιλοσοφία, Μεθοδολογία και Πρακτικές Combatives έχουν δοκιμαστεί και διαπρέψει παγκοσμίως από αστυνομίες σε πραγματικές συνθήκες του δρόμου ΚΑΙ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ΚΑΙ στον Ψυχρό πόλεμο που ακολούθησε. Και απ’ όσα γνωρίζουμε, ακόμη διαπρέπει σε τέτοιες συνθήκες από τα ίδια σώματα.
(Δες – Ιστορία – και όλα τα κεφάλαια της ενότητας.)
Σαν σύστημα εκπαίδευσης ποτέ δεν χρειάστηκε μεγάλο χρονικό διάστημα να διδαχθεί. Μπορεί να χρειάζεται όμως χρόνος να αφομοιωθεί ανάλογα με το πόσο γρήγορα «τα πιάνει» κανείς. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Παρά ταύτα, άνθρωπος που κατανοεί τις αρχές του και έχει τα κότσια να εφαρμόσει τις απλές τεχνικές του χωρίς πολύ σκέψη αποφασιστικά, αδίστακτα και αδυσώπητα με περίσσια επιθετικότητα και αγριότητα και χωρίς ενδοιασμούς, κατ’ εμάς θεωρείται και είναι άκρως αποτελεσματικός. Απόδειξη αυτού είναι τα θύματα που έχουν πέσει στα χέρια ικανών ασκητών του συστήματος τα τελευταία σχεδόν 100 χρόνια από την δημιουργία του.
(Δες – Γενικά για το Combatives – και όλα τα κεφάλαια της ενότητας.)
Το Civilian Combatives όπως διδάσκεται από το Combatives Group σε πολίτες, δεν είναι πολεμική τέχνη, αλλά Σύστημα Ασφάλειας, Αυτοπροστασίας και μόνο αν αυτά αποτύχουν, Σύστημα Αυτοάμυνας. Το γεγονός ότι αναπτύχθηκε καθαρά για το σύγχρονο πεδίο μάχης είναι ξεχωριστό ζήτημα, μιας και έχουμε να κάνουμε με στρατιώτες και όχι πολίτες. Δεν ενθαρρύνουμε ούτε εκπαιδεύουμε τους ασκητές μας να εμπλέκονται σε χαζούς καυγάδες και, σίγουρα όχι σε φυσικές συγκρούεις ανταλλαγής «πυρρών» (πρώτα χτυπά αυτός, μετά εγώ, μετά αυτός, κ.ο.κ.). Ειδικά για την Φιλοσοφία και Μεθοδολογία Combatives, η έννοια της εγωιστικής σύγκρουσης, φυσικής συμπλοκής και ανταλλαγής τεχνικών ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ. Η εκπαίδευση μας έχει κυρίως να κάνει με την ΑΠΟΥΣΙΑ από προβληματικά μέρη, την ΑΠΟΦΥΓΗ της ΕΜΠΛΟΚΗΣ, την ΑΠΟΔΡΑΣΗ από την ΣΥΜΠΛΟΚΗ και γενικά τέτοιες καταστάσεις εξ ολοκλήρου αν μπορούμε. Έτσι δεν έχουμε τραυματιστεί ή τραυματίσει, ούτε έχουμε βρεθεί ενώπιων των αρχών δίνοντας εξηγήσεις με την πιθανότητα κράτησης, κυρώσεων ή και φυλάκισης. Υπό αυτό το πρίσμα είμαστε «ΑΝΙΚΗΤΟΙ» κάθε φορά και αυτό, ειδικά εφόσον κανένα από τα παραπάνω δεν έχουν «πλάκα».
Μάλιστα, για όλα τα αναφερόμενα της παραπάνω παραγράφου, είμαστε ο μοναδικός οργανισμός που έχει λεπτομερέστατη γραπτή διδακτέα ύλη για κάθε βήμα μιας πιθανής σύγκρουσης για να προστατευτούμε σωματικά και νομικά. Αν μπορεί κανείς να μας δείξει έναν αθλητικό σύλλογο να εφαρμόζει τέτοια παιδεία και, να κάνει ακριβώς αυτά σε ειδικά μαθήματα, αποκλειστικά με αυτόν το σκοπό σε τακτά διαστήματα και σε κάθε αθλητή, εμείς θα αποσύρουμε αυτό το σχόλιο.
Τέλος, για το πόσα χρόνια χρειάζεται να γίνει καλός ο καθένας σε μια πολεμική τέχνη. Φίλε ανώνυμε, δεν φταίμε εμείς αν όσοι διδάσκουν αυτά που διδάσκουν δεν γνωρίζουν πώς να κάνουν κάποιον ανίκητο. Μήπως δεν γνωρίζουν όσα γνωρίζουμε εμείς;
Επιθετική άμυνα, σαρωτική, καταιγιστική, ολοκληρωτική…
Αυτά για την ώρα.
Φιλικά,
Combatives Group
