ΦΟΒΟΣ!
Η λέξη και μόνο κάνει κάποιους ανθρώπους να νιώθουν άβολα. Πρόκειται για το βασικότερο ένστικτο επιβίωσης σε όλη τη φύση. Οι άνθρωποι βιώνουν το φόβο, τόσο για ΓΝΩΣΤΕΣ όσο και για ΑΓΝΩΣΤΕΣ καταστάσεις, που μπορεί να απειλήσουν την ευημερία και τη ζωή τους. Προκαλεί μια φυσιολογική αντίδραση «μάχης ή απόδρασης» (fight or flight), που έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην επιβίωση του ανθρώπινου είδους από την προϊστορία. Αν τον δεχτεί κανείς ως έχει, τότε ο έλεγχος του φόβου παύει να είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ και γίνεται ΠΡΟΚΛΗΣΗ.
Μαθήματα ελέγχου φόβου
Από την σκοπιά του Combatives Group, είμαστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ ότι ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να απαλλαγεί από αυτόν τον ενστικτώδη μηχανισμό επιβίωσης και ούτε θα έπρεπε ποτέ να το επιδιώξει. Η προσέγγισή μας είναι να εκμεταλλευτούμε την αίσθηση του φόβου προς όφελός μας και ταυτόχρονα να επιδιώξουμε να γίνουμε πιο «άνετοι» στον έλεγχό του.
Αυτό επιτυγχάνεται ΜΟΝΟ με ιδίαν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ή πιό ασφαλές, μέσω της ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ υπό έντονη ψυχοσωματική πίεση.
Τα συχνότερα ερωτήματα γύρω από το φόβο είναι:
- Ερώτηση: «Τι μπορώ να κάνω για το φόβο;»
Απάντηση: «Να δεχτούμε το φόβο ως φυσική αντίδραση και καλό δείκτη πιθανού ή πραγματικού κινδύνου.» - Ερώτηση: «Υπάρχει τρόπος να γίνει ο φόβος θετικός παράγοντας;»
Απάντηση: «ΝΑΙ ! Εφόσον έχουμε τη σωστή εκπαίδευση!» - Ερώτηση: «Πώς μπορώ να ελέγξω το φόβο μου πριν μετατραπεί σε πανικό;»
- Απάντηση: «Πρέπει να μάθουμε να εκτιμούμε το πραγματικό επίπεδο επικινδυνότητας της κάθε κατάστασης και, με τη σωστή εκπαίδευση, να απευαισθητοποιηθούμε (ώστε να μην «πέφτουμε» θύματα του πανικού)».
Η ανάλυση του φόβου
Μπορεί κανείς να μάθει να ελέγχει το φόβο του;
Φυσικά και ναι.
Μια τέτοιου είδους εκπαίδευση θα τον βοηθήσει όχι μόνο στην καλύτερη αντιμετώπιση των κινδύνων κατά της ζωής του αλλά και σε κάθε τομέα της καθημερινότητάς του. Εδώ θα δούμε τί περιλαμβάνει η κατάλληλη εκπαίδευση ελέγχου φόβου και πού μπορεί να τη βρει κανείς.
Η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης του φόβου είναι η ΔΡΑΣΗ.
Ο φόβος επιβάλει την αδράνεια και η αδράνεια φουντώνει το φόβο και τον μετατρέπει σε πανικό. Η δράση πραγματικά θεραπεύει το φόβο.
Η αντίσταση κατά του φόβου είναι η λύση και ο εγκέφαλός μας έχει τον κατάλληλο μηχανισμό ενεργοποίησής της. Πρόκειται για την αδρεναλίνη, που κυριολεκτικά παραλύει το φόβο.
Είναι ο φόβος συναίσθημα κακό;
Φυσικά και όχι.
Υπάρχει διάχυτος στη φύση και ο σκοπός του είναι να μας προστατεύσει από τον κίνδυνο. Κάποιες φορές δρα παράλογα και εκεί είναι που πρέπει να επέμβουμε και να μάθουμε να τον ελέγχουμε με επιτυχία.
Ακούμε συχνά τον όρο «Διαχείριση Φόβου».
Τί σημαίνει πραγματικά και πώς εφαρμόζεται;
Είναι σωστό να μιλάμε για Διαχείριση Φόβου ή Διαχείριση Κινδύνου; Η διαφορά τους είναι ουσιαστική τόσο στην καθημερινότητα όσο και σε καταστάσεις επιβίωσης.
Ο έλεγχος του φόβου είναι ζωτικής σημασίας σε κάθε επίπεδο της ζωής μας. Αν δεν το πετύχουμε, θα πέσουμε σε αδράνεια ή θα δράσουμε με λάθος τρόπο. Όπως και να ‘χει, γρήγορα θα οδηγηθούμε στο επόμενο στάδιο του φόβου, τον πανικό και την παράνοια.
Πολλές φορές είναι δύσκολο να συλλάβουμε τη διαφορά μεταξύ φόβου και πανικού. Η κατανόηση της διαφοράς συνεπάγεται και τη λύση του προβλήματος. Αντίθετα, η έλλειψη της ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ της επικινδυνότητας κατάστασης (πραγματικότητα κατάστασης) στην οποία βρισκόμαστε συνεπάγεται τη διαιώνιση του προβλήματος και τη δονκιχωτική αντίδραση (πάλη με φανταστικούς αντιπάλους).
Το πρόβλημα της βίας σίγουρα δεν έχει μαγικές λύσεις. Πρόκειται για ένα πολυσύνθετο θέμα με άπειρες παραμέτρους. Κανένας «Μάστερ» δεν έχει απαντήσεις που λύνουν όλα τα προβλήματα.
Μόνο η σωστή εκπαίδευση θα μας κάνει ικανούς να αντιμετωπίσουμε το θέμα της βίας γενικότερα, μαθαίνοντάς μας να έχουμε τη σωστή στρατηγική από το σημείο μηδέν (πριν καν εκδηλωθεί η βία). Πρόκειται για εκπαίδευση που βασίζεται στον κίνδυνο και όχι στο φόβο. Η διαφορά είναι ουσιώδης.
Η σωστή εκπαίδευση βασίζεται στο δεδομένο ότι είμαστε μέλη μιας κοινότητας που έχει αναπτύξει το λόγο για την καλύτερη συνεννόηση των μελών της. Δίνοντας έμφαση στις κοινωνικές μας δεξιότητες, θα ξεφύγουμε από πολλά προβλήματα.
Εκτός αυτού, η κοινωνία στην οποία έχουμε επιλέξει να ζούμε έχει αρχές συμπεριφοράς και νόμους που έχουν θεσπιστεί μετά από την εμπειρία πολλών χιλιάδων ετών πειραματισμού και αποτυχίας. Συνεπώς, δεν μπορούμε να δρούμε ανεξέλεγκτα. Αν το κάνουμε, θα υποστούμε τις βαρύτατες συνέπειες που η κοινωνία μας ορίζει. Είναι βασικό, λοιπόν να κάνουμε πάντοτε τη σωστή εκτίμηση κινδύνου (του κάθε ενδεχόμενου κινδύνου) και να δρούμε πάντα με βάση αυτό και χωρίς υπερβάλλοντα ζήλο.
Συμπερασματικά, ας έχουμε πάντα στο νου μας το ρόλο του φόβου, το καλό αλλά και το κακό που μπορεί να μας κάνει. Ας δούμε πώς μπορούμε να τον ελέγξουμε. Ας κάνουμε το φόβο εργαλείο για τη ζωή μας και όχι εμπόδιο. Όταν το καταφέρουμε, ούτε η βία ούτε τίποτα άλλο θα μας σταθεί εμπόδιο.
