ΓΝΩΜΕΣ έχουν πολλοί, ΓΝΩΣΕΙΣ όμως, ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ!
(Μέρη αυτού του άρθρου είναι κλειδωμένα και προσβάσιμα μόνο με προσωπικό κωδικό.)
Πως γίνονται οι επιθέσεις με μαχαίρι και άμυνες εναντίων αυτών αποτελούν πηγή ατελείωτης συζήτησης και εικασιών στις πολεμικές τέχνες. Όπως πάντα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γνώμη για αυτά τα θέματα.
Περιέργως φαίνεται να είναι εκείνοι που δεν έχουν ποτέ αντιμετωπίσει ένα μαχαίρι σε μια πραγματική, ξαφνική, βίαιη επίθεση, που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τα περισσότερα σχετικά με μια κατάσταση που δεν έχουν βιώσει.
Πριν από πολλά χρόνια αντιμετώπισα δύο τέτοιες καταστάσεις και είχα την ευκαιρία να ακούσω και τις ιστορίες άλλων που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις και έζησαν για να τις διηγηθούν. Οι ιστορίες τους ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσες από τις δικές μου μιας και οι δικές μου έληξαν χωρίς τον δικό μου τραυματισμό, ενώ οι δικές τους όχι.
Γνώριζα προσωπικά και άλλους που δεν επιβίωσαν. Κάποιοι είχαν φρικτό τέλος, η Ν. Αφρική δεν ήταν τόπος να μην έχεις το νού σου και σήμερα, αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο.
Ο κοινός παρονομαστής σε όλες τις ιστορίες μας φαίνεται να είναι ότι η εμπειρία ήταν διαφορετική για τον καθένα από εμάς και, ότι κανένας από εμάς δεν περίμενε να διαδραματιστούν ή να καταλήξουν με τον τρόπο που έγινε (τα στερεότυπα του αθλητικού συλλόγου δεν ισχύουν).
Στην πραγματικότητα, πολλά «πράγματα» συνέβησαν που ενίσχυσαν το «βάρος» της κατάστασης και έφερε στο προσκήνιο την απόλυτη δυσκολία της αναμέτρησης με αποφασισμένο και οπλισμένο επιτιθέμενο.
Έχοντας εξετάσει και συλλογιστεί αυτά τα στοιχεία και, στη συνέχεια, δοκιμάσει τρόπους αντιμετώπισης τους με πρόθυμους «ψιλο-μαζοχιστές» συναδέλφους και μαθητές. Βάση αυτών, έχω φτάσει σε κάποια συμπεράσματα που απλά ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ με τις απόψεις που διατυπώνονται από όλους αυτούς τους κατά τα άλλα «μέγα εμπειρογνώμονες» που αναφέρονται στη πρώτη παράγραφο.
Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής. Είμαι σε ΠΛΗΡΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ με το απόσπασμα του W.E. Fairbairn,
«…δεν υπάρχει καμία σίγουρη άμυνα εναντίον του μαχαιριού…»
Τουλάχιστον, μετά από 45 και πλέον χρόνια της μέχρι σήμερα προσωπικής εμπειρίας και όλες τις προσπάθειές μας, εμείς στο Combatives Group δεν έχουμε βρει ΚΑΝΕΝΑΝ τρόπο που να λειτουργεί 100%. Υπάρχει πάντα η στιγμή που σε καρφώνουν στην προπόνηση και πονάει σαν π******. Και είναι σίγουρο ότι θα πονάει ακόμα περισσότερο σε πραγματικές καταστάσεις, από εκεί και πέρα συνήθως… όλα παίρνουν τον κατήφορο…
Αριστερά σημάδι από περιοδικό, δεξιά και στο κέντρο του στέρνου, σημάδια από μεταλλικό έλασμα
Όμως, αυτό που έχουμε ανακαλύψει είναι ότι μερικοί τρόποι λειτουργούν καλύτερα από άλλους και, ότι όσο απλούστεροι πιο επιθετικοι και άγριοι είναι, τόσο το καλλίτερο!
Αν αυτό δεν είναι εφικτό, μακράν ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς μια τέτοια κατάσταση είναι μια ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟ.
