Εκπέμπεις σήματα θύματος;
Η Γλώσσα του Σώματος παίζει κυρίαρχο ρόλο στην επιλογή του θύματος.
Τουλάχιστον αυτό δήλωσε η συντριπτική πλειοψηφία των βιαστών και άλλων κακοποιών σε ψυχολόγους και εγκληματολόγους.
Το σώμα μας και η κίνησή μας προδίδουν τον χαρακτήρα μας. Το «Είναι μας» που συνηθίζουμε να προβάλλουμε προς τα έξω.
Είναι μόνο θέμα ελάχιστων δευτερολέπτων μέχρι ο θηρευτής να πάρει μια αίσθηση του ποιός είναι το κατάλληλο «θύμα». Φυσικά, δεν είναι όλοι κατάλληλοι στόχοι στον κατάλογο ενός αρπακτικού. Συνεπώς, για κάθε θύμα που δέχεται επίθεση, πολλά περισσότερα έχουν απορριφθεί επειδή δεν του ταιριάζουν στην Διαδικασία Επιλογής Θύματος.
Τα ανθρώπινα αρπακτικά είναι ουσιαστικά ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Ψάχνουν για ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ή ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ. Ενεργούν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως τα μεγάλα αιλουροειδή στην άγρια φύση.
Όμως ποιά ακριβώς είναι τα κριτήρια επιλογής των θυμάτων τους;
Τι είναι αυτό που αναζητούν;
Όπως τα μεγάλα αιλουροειδή, το ανθρώπινο αρπακτικό θέλει ένα θύμα «χαμηλού κινδύνου». Τι σημαίνει αυτό;
Το θύμα πρέπει να παρουσιάζει:
• Χαμηλό Ρίσκο Αντίστασης
• Χαμηλό Ρίσκο Πρόκλησης Τραυματισμού του ιδίου
• Χαμηλό Ρίσκο Σύλληψης για το αρπακτικό
Δεν θέλει το έργο του να είναι πιο δύσκολο ή επικίνδυνο από την δική του αντίληψη του αποδεκτού ρίσκου.
Για να το εξασφαλιστεί αυτό, θα επιδιώξει πάντα να αναζητήσει αυτούς που αντιλαμβάνεται ως αδύναμους, υποτακτικούς και το πιο σημαντικό, απίθανο να αντεπιτεθούν. Κάθε σημάδι δύναμης ή μη συνεργασίας, είναι συνήθως αρκετό για να τον οδηγήσει να εγκαταλείψει αυτή την επιλογή και να αναζητήσει ένα πιο «υποτακτικό» θύμα. Αυτό μας οδηγεί αυτόματα στο συμπέρασμα ότι η εικόνα που προβάλλουμε είναι συχνά αρκετή για να τον αποτρέψει να μας επιλέξει. Είναι σαφές ότι χρειαζόμαστε να σχηματίσουμε τις συνήθειες που προβάλλουν μια πιο δυνατή εικόνα του εαυτού μας.
Αλλά είναι αυτό αρκετό;
Γνώμη μας στη Κοινότητα του Combatives Group είναι ότι ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ!
Γιατί;
Διότι ένα πεπειραμένο αρπακτικό γρήγορα «οσμίζεται» το «ψεύτικο» και όσους το «παίζουν σκληροί». Τα έχει δει πολλές φορές και λόγω της εμπειρίας του και της εξίσου πεπειραμένης παρέας του, είναι πολύ πιθανό να «προκαλέσει» το θύμα του γνωρίζοντας ότι μάλλον δεν είναι και τόσο «σκληρό».
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν αρκεί να «δείχνεις σκληρός» αλλά να ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΣ, ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΣ και πάνω απ’ όλα, ΣΙΓΟΥΡΟΣ για αυτά.
