…και η διαμόρφωσή του μέχρι και σήμερα
Από το 1994 μέχρι και σήμερα, διδάσκω Combatives με επίκεντρο τις ΑΡΧΕΣ και όχι της ΤΕΧΝΙΚΕΣ. Αυτό διότι πιστεύω ότι όταν κάποιος γνωρίζει το «Γιατί;» το «Πώς;» εύκολα βρίσκεται. Το λυπηρό της όλης υπόθεσης είναι ότι η πορεία μου αυτά τα 22 χρόνια, οδήγησε σιγά-σιγά στη διάλυση τριών σχολών που είχα δημιουργήσει. Η κύρια αιτία πιστεύω πως ήταν το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία, κατά το διάστημα αυτό, δεν είχε ακόμα βιώσει πραγματική εγκληματική βία στους δρόμους (δεν μπορεί να συγκριθεί με την Νότιο Αφρική). Ως εκ τούτου, δεν μπορούσε ο τότε Έλληνας να αιτιολογήσει τους λόγους για μια τόσο σκληρή εκπαίδευση.
Παράλληλα, ξεκίνησα (και συνεχίζω ακόμα) την προσωπική διδασκαλία σε ιδιώτες, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Κάποιοι από αυτούς διδάχθηκαν από την παιδική τους ηλικία έως την ενηλικίωση.
Περίπου 15 χρόνια μετά το κλείσιμο της τελευταίας σχολής, βρέθηκα επίσης να διδάσκω και στη σχολή που είχε ανοίξει κάποιος μαθητής μου. Και ενώ τον πρώτο και δεύτερο χρόνο οι μαθητές της σχολής αυξάνονταν, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα σταθεροποίησης, σταδιακά, ξεκίνησε η πτώση στον αριθμό των μαθητών. Παρέμεινε, όμως, ένας πυρήνας από λίγους αλλά πολύ καλούς και ικανούς μαθητές (Ju Jutsu), οι περισσότεροι με πολλά χρόνια εμπειρίας στο χώρο των διάφορων πολεμικών τεχνών και σε μαχητικά αθλήματα βαριάς επαφής. Τότε πραγματοποιήσαμε μια συγκέντρωση για να εξηγήσουμε τον λόγο αυτής της στασιμότητας.
Όλοι συμφώνησαν ότι η ελληνική κοινωνία έχει αλλάξει από τα τέλη του 20ου αιώνα. Οι Έλληνες πέρασαν από την ασφάλεια και την ανεμελιά στην εγκληματική βία, που έχει γίνει, πλέον, ένα καθημερινό φαινόμενο. Έτσι, οι Έλληνες αναγκάστηκαν να ευαισθητοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό.
Επίσης, ακολούθησε η παγκόσμια ανάπτυξη των αθλημάτων βαριάς επαφής, (Kick-Boxing, Muay Thai, μάχες σε κλουβιά) και η εύκολη πρόσβαση μέσω διαδικτύου σε νέες διδασκαλίες και σε βίαιες αναμετρήσεις επί της οθόνης. Η σύγκριση συστημάτων ξεκίνησε και η σύγκρουσή τους ήταν αναπόφευκτη. Οι παλιότεροι μύθοι του ενός και του άλλου ψευδό μάστερ κατέρρευσαν στο κλουβί και στην οθόνη. Η πληροφορική έφερε την πλούσια ενημέρωση παντού και στους Έλληνες.
Η εποχή είχε αλλάξει ανεπιστρεπτί. Έπρεπε οι άνθρωποι να μπορούν να δουν γρήγορα τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους και θεωρήσαμε ότι είναι καλύτερα προετοιμασμένοι (ψυχικά και σωματικά) να δεχθούν μια έντονη εκπαίδευση στα μέτρα της πραγματικής βίας.
Ο κορμός της συζήτησης:
- Είχαμε ένα σπουδαίο σύστημα με εκπληκτικό εύρος και βάθος ύλης και μια μοναδική μέθοδο διδασκαλίας. Όμως, δεν τα είχαμε προβάλει στον κόσμο που έψαχνε ακριβώς αυτό. Παρέμενε άγνωστο.
- Έπρεπε να διαμορφώσουμε μια αγωγή για να «σκληρύνουμε» τους μαθητές μας σωματικά, πνευματικά και ψυχικά, ώστε να προετοιμαστούν για τις φυσιο-ψυχολογικές προκλήσεις του δικού μας τύπου «Ρεαλιστικής Αυτοάμυνας». Έτσι, άνθρωποι που μας έρχονταν γεμάτοι ενθουσιασμό και ήθελαν να μάθουν, δεν θα έφευγαν πιστεύοντας ότι όλα όσα είχαμε να προσφέρουμε ήταν πολλά μεν, οδυνηρά δε.
- Έπρεπε να συστηματοποιήσουμε τις αρχές και πρακτικές Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας, βασιζόμενοι σε κανόνες εμπλοκής και στη βελτίωση της σωματικής δύναμης, της αντοχής στον πόνο και της φυσικής κατάστασης, αλλά και στην σταδιακή αλλαγή της νοοτροπίας από μάχη σε Αυτοάμυνα.
- Έπρεπε, σε αντίθεση με την παραδοσιακή τεχνοτροπία μας, να δομήσουμε τη νεοοργανομένη διδακτέα ύλη, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μαθαίνουν απλές, άμεσες και αποτελεσματικές δεξιότητες, οι οποίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν αμέσως και με μεγάλη ισχύ και επιτυχία.
- Οι νέοι μαθητές μας θα έπρεπε να μαθαίνουν πραγματικά δοκιμασμένες και έγκυρες τεχνικές, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Να έρχονται στις αίθουσές άσκησής μας και, 18 μήνες αργότερα, να είναι σκληροί σαν ατσάλι και να αντιλαμβάνονται τί πραγματικά κατέχουν και για τι έιναι και δεν είναι ικανοί, χωρίς ψευδαισθήσεις.
- Η διατήρηση της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ της διδασκαλίας μας θα ήταν πρώτιστης σημασίας και δεν θα την αλλοιώναμε ποτέ για χάρη της ταχείας ανάπτυξης του αριθμού των μαθητών ή την γρήγορη επέκταση των αιθουσών άσκησης μας. Δηλαδή δεν θα γινόμασταν ποτέ έμποροι εκμεταλλευόμενοι τις φοβίες του κόσμου αλλά, Υψηλότατου επιπέδου εκπαιδευτές.
Το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης οδήγησε σε μια αναγέννηση. Δημιουργήθηκαν τα προγράμματα Civilian Combatives και Street Combatives, που αποτελούν τον βασικό κορμό του Συστήματος Ασφάλειας, Αυτοπροστασίας και Αυτοάμυνας του Combatives Group.
Θεωρούμε ότι η γνώση του Civilian Combatives (9 μήνες) είναι υπέραρκετή για να σώσει τη ζωή ενός ανθρώπου. Η επιπρόσθετη γνώση του Street Combatives (για επαγγελματίες) εξασφαλίζουν έναν πραγματικά ικανό και υπολογίσιμο ασκούμενο του Δυτικού Combatives. Και με τα δύο μαζί (18 μήνες) θεωρήσαμε ότι ήταν ίσως η καλλίτερη και πιθανά η οικονομικότερη επένδυση που μπορούσε να κάνει κανείς για την ασφάλεια του εαυτού του και της οικογένειάς του.
Για την εκπαίδευση στις πρώτες δύο ενότητες του Combatives Group, συμφωνήσαμε ότι:
- Θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε τους αποφοίτους μας (μέχρι 6ου επίπεδου), να εξασφαλίσουν μια καριέρα, εάν το επιθυμούσαν, προετοιμάζοντάς τους κατάλληλα για τον σκοπό αυτό.
- Θα τους δίναμε την δυνατότητα να διδάσκουν την βασική αυτή ύλη σε όσους την αναζητούσαν σε ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟ αν το επιθυμούσαν.
- Θα έπρεπε να τους βοηθήσουμε να δημιουργήσουν τη δική τους Αίθουσα Άσκησης στους κόλπους της κοινότητας του Combatives Group κάτω από το έμβλημα του και υπό την διαρκή του επίβλεψη.
- Σε δεύτερο χρόνο, αν το επιθυμούσαν, θα έπρεπε να δώσουμε στους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ασκούμενούς μας, την ευκαιρία να προωθήσουν τις γνώσεις τους ακόμη περισσότερο, αλλά χωρίς να χάνονται οι αρχές και πρακτικές του αγνού Combatives.
Τί διδάσκεται, όμως, στις επόμενες ενότητες;
Εκεί, όσοι ασκούμενοί μας το επιθυμούν εντρυφούν στην «τέχνη» των διδαχών του αμιγώς Μεσαιωνικού Πολεμικού είδους (Ju Jutsu) εφαρμόζοντας την δυτική φιλοσοφία και προσέγγιση στις ανατολικές ρίζες του.
Για την εκπαίδευση στα ανώτερα επίπεδα του Combatives Group, συμφωνήσαμε ότι:
- Θα έπρεπε να δώσουμε στους ασκούμενούς μας την ευκαιρία να προωθήσουν τις γνώσεις τους ακόμη περισσότερο αν το επιθυμούσαν, αλλά χωρίς να χάνονται οι αρχές και πρακτικές του αγνού Combatives.
- Θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε τους αποφοίτους μας (μέχρι και 12ου επίπεδου), να εξασφαλίσουν μια καριέρα, εάν το επιθυμούσαν, προετοιμάζοντάς τους κατάλληλα για τον σκοπό αυτό.
- Τελικά, όπως και στους Εκπαιδευτές της Βασικής ύλης, έπρεπε να τους βοηθήσουμε να δημιουργήσουν τη δική τους Αίθουσα άσκησης στους κόλπους της κοινότητας του Combatives Group κάτω από το έμβλημα του και υπό την διαρκή του επίβλεψη.
Στη Σχολή Ανώτερων και Ανώτατων Εκπαιδευτών μας, Advanced Combatives και Professional Combatives, συγκεντρώνονται οι άνθρωποι που επιθυμούν να μάθουν τις «υψηλές» τεχνικές δεξιότητες που απαιτούνται. Πρέπει να επενδύσουν επιπλέον το λιγότερο τρία χρόνια της ζωής τους, αν επιθυμούν να πιστοποιηθούν ως Ανώτατοι εκπαιδευτές του Combatives Group.
Οι Ανώτεροι και Ανώτατοι εκπαιδευτές μας είναι άριστα εκπαιδευμένοι, καταρτισμένοι και ικανοί σε όλο το φάσμα των τεχνικών ρίψεων, πάλης σε όρθια θέση, πάλης στο έδαφος, σε όπλα και σε τεχνικές άμυνας εναντίων κοινών όπλων του δρόμου.
Όλα αυτά αποτελούν μέρος του Advanced Combatives και του Professional Combatives και μαζί αποτελούν τη Σχολή Εκπαιδευτών. Όλοι οι Εκπαιδευτές Combatives είναι και πλήρως ενημερωμένοι ως προς τις νομικές συνέπειες της βίας.
Η Φιλοσοφία Combatives «Λίγα Ίσον Πολλά» παραμένει αναλλοίωτη σε όλο το φάσμα της διδασκαλίας της βασικής ύλης του. Οι ασκούμενοι του Combatives Group δεν αναλώνονται στην εκμάθηση αμέτρητων τεχνικών αλλά στην άριστη εκμάθηση λίγων και υπό πραγματική πίεση εφαρμόσιμων τεχνικών. Όσοι επιλέγουν το δεύτερο μέρος της ύλης το κάνουν από αγάπη για το είδος και την κοινότητά μας.
Αυτό είναι αρκετό για να τους κρατήσει από το να έχουν μια ατυχή συνάντηση με τον Νόμο των Hick-Hyman (όσες περισσότερες οι επιλογές τόσο θα αργείς να αποφασίσεις ποιά θα εφαρμόσεις).